کمبود پروژسترون منجر به بروز بسیاری از مشکلات فیزیولوژیکی و همچنین مشکلات باروری می‌گردد. این سطوح به طور طبیعی در زنان یائسه پایین می‌باشد. با این‌حال، این روزها، با توجه به سبک زندگی مدرن و ناسالم، هر زن در دهه بیست و سی زندگی خود از کمبود این هورمون رنج می‌برد. در اینجا، یک رژیم غذایی سالم است که می‌تواند به درمان این مشکل کمک کند.
رژیم غذایی حاوی سطوح بالای پروژسترون
از آن‌جا که پروژسترون برای تخمک گذاری و جایگزینی مناسب تخم بارور مورد نیاز می‌باشد، باید سطوح این هورمون در حد نرمال نگه داشته شود. کرم‌های پروژسترون طبیعی به عنوان یک گزینه جهت درمان کمبود پروژسترون در نظر گرفته می‌شود. با این‌حال، رژیم غذایی مناسب می‌تواند بر مشکلات کمبود پروژسترون غلبه کند. در اینجا برخی از چنین رژیم‌های غذایی را ذکر می‌کنیم.* هر غذایی که غنی از ویتامین A، ویتامین B6 و ویتامین C باشد که به تعادل رساندن پروژسترون در بدن کمک کند.
* هر غذایی که حاوی مقادیر بالایی پروتئین باشد. مطمئن شوید که غذایی که روزانه مصرف می‌کنید حداقل حاوی 70 تا 100 گیگا گرم پروتئین است.
* از مصرف غذاهای آماده خودداری کنید. در واقع، به دلیل مضرات این نوع غذاها، از مصرف آن‌ها تا حد امکان اجتناب ورزید.
* میوه‌ها و سبزیجات تازه و دانه‌های غلات را در رژیم روزانه خود قرار دهید.
* از مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار خودداری کنید.
* محصولات لبنی باید در حد اعتدال مصرف شود.
* اثبات شده که روغن دانه کتان جهت غلبه بر کمبود پروژسترون در زنان یائسه مؤثر می‌باشد.
* مواد غذایی مانند گردو، شیر سویا که منابع خوبی از ویتامین B6 هستند را مصرف کنید.
با تغییرات مثبت در سبک زندگی نیز می‌توان بر این کمبود هورمونی غلبه کرد. حذف استرس از بدن باعث به تعادل رساندن هورمون‌های بدن می‌گردد. همچنین، انجام روزانه تمرینات ورزشی ملایم به حفظ نسبت مناسب هورمون‌های استروژن و پروژسترون در بدن کمک می‌کند.
علل کمبود پروژسترون
کمبود پروژسترون در درجه اول به واسطه تولید بیش از حد استروژن در بدن ایجاد می‌گردد. مصرف برخی قرص‌های ضدبارداری خاص باعث افزایش قابل توجه سطوح استروژن در بدن شده و بنابراین این موضوع منجر به کاهش سطح پروژسترون می‌گردد. حتی مصرف مکمل‌های پروژسترونی نیز برای پر کردن شکاف بین سطوح این دو هورمون کافی نمی‌باشد. در واقع، پروژسترون سنتزی یا پروژستین مشابه با پروژسترون طبیعی نیست. حذف استرس از بدن باعث به تعادل رساندن هورمون‌های بدن می‌گردد. بنابراین، ممکن است مضرات زیادی برای بدن به همراه داشته باشد. استرس هورمونی به نام کورتیزول تولید می‌کند که به طور مشابهی بر سلول‌های گیرنده پروژسترون تاثیر می‌گذارد. به واسطه رقابت بین دو هورمون، پروژسترون به میزان مناسبی جذب بدن نمی‌گردد. علاوه بر این، برخی عوامل محیطی نیز به افزایش سطوح استروژن در بدن کمک می‌کنند.استروژن کاذب در بسیاری از محصولات بهداشت شخصی و همچنین آلاینده‌های محیطی موجود می‌باشد. این مواد شیمیایی ممکن است اثرات استروژن را در بدن تقلید کنند. رژیم غذایی ضعیف ممکن است به واسطه افزایش سطوح استروزن منجر به کمبود پروژسترون در بدن گردند. غذاهایی مانند گوشت مرغ و گوشت گاو جهت توسعه سریع استروژن مصرف می‌شوند. این استروژن در نهایت وارد بدن شده و باعث کاهش سطوح پروژسترون می‌گردد.
به طور کلی، یک رژیم غذایی سالم و سبک زندگی مناسب و به دور از هر گونه تنش کلید یک زندگی سالم می‌باشد. کمبود پروژسترون یک بیماری است که با انجام تغییرات مناسب در رژیم غذایی و سبک زندگی قابل درمان می‌باشد.
ارتباط بین استروژن و افزایش وزن
اعتقاد بر این است که استروژن اضافی و افزایش وزن رابطه مستقیمی با هم دارند، یعنی در صورتی‌که سطوح استروژن در بدن افزایش یابد، وزن بدن نیز افزایش خواهد یافت.به غیر از مصرف غذاهای چرب و سبک زندگی بدون تحرک عوامل دیگری نیز وجود دارد که باعث افزایش وزن زنان می‌گردد. برخی مواقع، حتی اگر شما سبک زندگی و یا ورزش روزمره مناسبی را داشته باشید، باز هم متحمل افزایش وزن دور کمرتان خواهید شد. این موضوع می‌تواند برای هر فردی ناخوشایند باشد، نه تنها به این دلیل که ظاهر فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث بروز چهره و ظاهری ناخوشایند در فرد می‌گردد، بلکه چاقی ریشه اصلی چندین بیماری مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت‌ها، سرطان و غیره نیز می‌باشد. بنابراین، باید توجه داشته باشید که یکی از علل افزایش وزن زنان، هورمون جنسی زنانه استروژن بوده که مسئول انجام تخمگ‌گذاری می‌باشد.
عوامل کمکی
هنگامی‌که سطوح استروژن در بدن بالا برود، رشد بافت‌های حساس به استروژن نیز افزایش یافته که این امر باعث افزایش اندازه چربی در کمر، ران‌ها و دیگر بافت‌های چربی حساس به استروژن می‌گردد. به خصوص در زنان ممکن است رسوبات چربی قابل توجهی در اطراف شکم، ران‌ها و برخی مواقع در پشت بازوها مشاهده شود. یکی از عواملی که ممکن است به افزایش سطوح استروژن کمک کرده و باعث افزایش وزن شود در زیر شرح داده شده است.یائسگی
یکی از علائم اصلی یائسگی، افزایش وزن است که عوارضی جانبی بر بدن دارد. معمولاً یائسگی بین سنین 35 تا 55 سال رخ می‌دهد که در این شرایط وزن بدن زن افزایش می‌یابد. از آن‌جا که هورمون‌ها به طور مستقیم چاقی، متابولیسم و ذخیره چربی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، در طول یائسگی سطوح استروژن به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده و این موضوع باعث توقف تخمک‌گذاری می‌گردد. در نتیجه، تخمدان‌ها استروژن کمتری تولید کرده و بدن شروع به یافتن استروژن از مکان‌های دیگر برای جبران یا پر کردن کمبودهای خود می‌کند. در نتیجه، سطوح آندروژن در بدن به واسطه‌ی نسبت استروژن پایین‌تر همراه با عدم توانایی کنترل اثرات تولید استروژن بر بدن افزایش می‌یابد. این افزایش آندروژن منجر بر تشکیل چربی عمده‌ای اطراف کمر می‌گردد.منبع: BUZZLE
