رابطه میان پزشک و بیمار چگونه باید باشد؟

امروزه پزشکان تحت فشار قرار دارند که تعداد بیشتری بیمار را در زمان کوتاهی ویزیت کنند و در نتیجه زمان کمتری را با هر بیمار سپری می کنند. مسائل مربوط به بیمه مانند نیاز به مراجعه به مراکز، مراقبت از بیمار برای والدین و همچنین پزشکان را پیچیده تر ساخته است.
 
پیچیده تر شدن سیستم مراقبت های بهداشتی به این معنی است که والدین باید در مراقبت از فرزندان خود نقش فعال تری ایفاء کنند. در گذشته، والدین اطلاعات بسیار کمتری در خصوص وضعیت سلامتی، رشد و تکامل فرزندانشان در اختیار داشتند. اکنون اطلاعات بهداشتی و سلامتی به راحتی در اینترنت، کتابفروشی ها و رسانه ها در دسترس بوده و این امکان را به والدین می دهند نسبت به گذشته اطلاعات بیشتری کسب نمایند. این خبر خوبی است چرا که والدینی که به طور فعال در مراقبت های بهداشتی فرزندان خود مشارکت می کنند، موجب می شوند بهترین مراقبت ممکن از فرزندانشان صورت گیرد.
 
اما در برخی موارد، والدینی که خود به تحقیق و بررسی دست می زنند، ممکن است اطلاعات پزشکی و بهداشتی ناقص یا نادرستی بدست آورند. والدینی که به انبوهی از اطلاعات از منابع غیر قابل اعتماد اینترنت خود را مجهز کرده اند ممکن است خود را در تضاد با پزشک عصبی و  مستأصلی ببینند که وقت موافقت یا مخالفت با تک تک اطلاعات آنها را ندارد.
 
یکی دیگر از مشکلات متداولی که ممکن است مانع از برقراری ارتباط خوب با پزشکتان شود، انتظارات غیر واقعی یا عدم تمایل به اعتماد به تشخیص پزشک یا درمان یک بیماری جزئی است. به عنوان مثال، بسیاری از والدین انتظار دارند که برای سرماخوردگی معمولی دارو تجویز شود، در حالی که رویکرد صبر پیشه کردن و مشاهده نتیجه (wait-and-see) اغلب بهتر است. در نتیجه بعضی از پزشکان ممکن است خود را تحت فشار برآورده ساختن انتظارات والدین و تجویز دارو برای عارضه ای ببینند که حتی ضرورتی برای تجویز دارو برای آن وجود ندارد یا این کار به نفع سلامتی کودک نمی باشد.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏