در برخی فرهنگهای غیر غربی، استفاده از تخت یا جای خواب مشترک با نوزاد متداول بوده و تعداد مرگ و میر نوزادان مرتبط با این کار کمتر از غرب می باشد. متفاوت بودن تشک، جای خواب یا تخت و سایر آداب و رسوم فرهنگی ممکن است علت میزان کمتر مرگ و میر در این کشورها باشد.
علی رغم برخی مزایای خواباندن نوزاد در یک تخت مشترک، اما گروه های مختلف پزشکی در ایالات متحده به والدین هشدار می دهند که نوزادان خود را به دلیل خطرات و مسائل جدی امنیتی در تخت بزرگسالان قرار ندهند. قرار دادن نوزاد در یک تخت مشترک، او را در معرض خفگی، مسدود شدن مجاری تنفسی و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد قرار می دهد. مطالعات صورت گرفته نشان می دهند که قرار دادن نوزاد در یک تخت مشترک با والدین متداول ترین علت مرگ و میر در نوزادانِ به ویژه سه ماهه و کوچکتر می باشد.
تخت بزرگسالان خطرات زیادی را به لحاظ ایمنی برای کودک به همراه دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* خفگی ناشی از استفاده از تشک نرم، فوم حافظه یا طبی، تشک آبی یا وسایل خواب شل یا نرم مانند بالش، پتو یا لحاف
* به دام افتادن و خفگی به هنگام گیر افتادن بین تشک، تخته بالای تخت، دیوار یا سایر اشیاء
* فشردگی و خفگی در چهارچوب تخت که به بخشی از بدن نوزاد امکان عبور داده در حالی که سر نوزاد را به دام می اندازد. همچنین در میان نوزادان بزرگتر (4 تا 12 ماهه) به دلیل استفاده مشترک از یک تخت و استفاده از یک وسیله اضافی (مانند بالش یا پتو) خطر مرگ را افزایش می دهد. نوزادان را بایستی همیشه بر روی پشت در یک تشک سفت بدون هیچ گونه بالش، پتو، اسباب بازی، عروسکهای پارچه ای یا سایر وسایل خواب قرار داد.
به دلیل خطرات موجود هم آکادمی اطفال آمریکا (AAP) و هم کمیسیون ایمنی کالاهای مصرفی ایالات متحده (CPSC) توصیه می کنند از یک تخت مشترک با والدین برای کودک استفاده نکنید. آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند کودک یا نوزاد در یک اتاق مشترک و نه تخت مشترک با والدین قرار داده شود. خواباندن نوزاد در یک اتاق مشترک با والدین اما در تختی مجزا خطر بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهد.
علاوه بر خطرات ایمنی که استفاده از تخت مشترک برای کودک به همراه دارد، ممکن است موجب برهم خوردن خواب راحت والدین نیز شود. همچنین نوزادانی که با والدین خود می خوابند این تصور در آنها ایجاد می شود که خواب با نزدیک بودن به پدر یا مادر و قرار گرفتن در تخت آنها مرتبط است. ناگفته نماند که این کار می تواند خواب نیمروزی کودک یا زمانی که لازم است زودتر از والدین به خواب برود را دچار مشکل سازد.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
علی رغم برخی مزایای خواباندن نوزاد در یک تخت مشترک، اما گروه های مختلف پزشکی در ایالات متحده به والدین هشدار می دهند که نوزادان خود را به دلیل خطرات و مسائل جدی امنیتی در تخت بزرگسالان قرار ندهند. قرار دادن نوزاد در یک تخت مشترک، او را در معرض خفگی، مسدود شدن مجاری تنفسی و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد قرار می دهد. مطالعات صورت گرفته نشان می دهند که قرار دادن نوزاد در یک تخت مشترک با والدین متداول ترین علت مرگ و میر در نوزادانِ به ویژه سه ماهه و کوچکتر می باشد.
تخت بزرگسالان خطرات زیادی را به لحاظ ایمنی برای کودک به همراه دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* خفگی ناشی از استفاده از تشک نرم، فوم حافظه یا طبی، تشک آبی یا وسایل خواب شل یا نرم مانند بالش، پتو یا لحاف
* به دام افتادن و خفگی به هنگام گیر افتادن بین تشک، تخته بالای تخت، دیوار یا سایر اشیاء
* فشردگی و خفگی در چهارچوب تخت که به بخشی از بدن نوزاد امکان عبور داده در حالی که سر نوزاد را به دام می اندازد. همچنین در میان نوزادان بزرگتر (4 تا 12 ماهه) به دلیل استفاده مشترک از یک تخت و استفاده از یک وسیله اضافی (مانند بالش یا پتو) خطر مرگ را افزایش می دهد. نوزادان را بایستی همیشه بر روی پشت در یک تشک سفت بدون هیچ گونه بالش، پتو، اسباب بازی، عروسکهای پارچه ای یا سایر وسایل خواب قرار داد.
به دلیل خطرات موجود هم آکادمی اطفال آمریکا (AAP) و هم کمیسیون ایمنی کالاهای مصرفی ایالات متحده (CPSC) توصیه می کنند از یک تخت مشترک با والدین برای کودک استفاده نکنید. آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند کودک یا نوزاد در یک اتاق مشترک و نه تخت مشترک با والدین قرار داده شود. خواباندن نوزاد در یک اتاق مشترک با والدین اما در تختی مجزا خطر بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهد.
علاوه بر خطرات ایمنی که استفاده از تخت مشترک برای کودک به همراه دارد، ممکن است موجب برهم خوردن خواب راحت والدین نیز شود. همچنین نوزادانی که با والدین خود می خوابند این تصور در آنها ایجاد می شود که خواب با نزدیک بودن به پدر یا مادر و قرار گرفتن در تخت آنها مرتبط است. ناگفته نماند که این کار می تواند خواب نیمروزی کودک یا زمانی که لازم است زودتر از والدین به خواب برود را دچار مشکل سازد.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
