اکثر متخصصان توصیه می کنند که طی یک سال یا حداکثر هجده ماه شیشه شیر از کودک گرفته شود. به منظور آماده ساختن کودک خود بایستی خیلی زودتر از آن شروع به تغذیه او با فنجان یا لیوان کنید. کودک در اوایل شش ماهگی ممکن است نسبت به قمقمه یا لیوان نی دار کنجکاوی نشان دهد. لیوان را با آب پر کرده و اجازه دهید با نگه داشتن و نوشیدن از آن تجربه کسب کند. احتمالاً آن را به روی زمین می اندازد اما با این کار کنجکاوی او را برانگیخته و کمک می کنید تا متوجه شود می تواند از چیزی غیر از شیشه شیر نیز بنوشد.
زمانی که مهارت فرزندتان بهبود یافت و بهتر توانست لیوان را در دست گرفته و به دهان خود برساند، می توانید در یک وعده غذایی اجازه دهید بجای شیشه شیر از لیوان جهت نوشیدن استفاده کند. خود را آماده عدم پذیرش لیوان توسط فرزندتان کنید، با این وجود به طور مداوم واژه های مثبت و تشویقی بکار برده و به او بگویید که استفاده از لیوان شیوه «دختران و پسران بزگتر» برای نوشیدن است. به زودی می توانید استفاده از لیوان را برای دو وعده غذایی و سپس سه وعده افزایش داده و پس از آنکه اطمینان یافتید فرزندتان در هر وعده غذایی به اندازه کافی می نوشد، می توانید شیشه شیر را از برنامه صبح گاهی یا وقت خواب او حذف کنید.
.jpg "نحوه عادت دادن کودک به استفاده از لیوان بجای شیشه شیر")
البته ممکن است حذف کامل شیشه شیر کمی زمان ببرد و در هر مرحله با کمی مقاومت روبرو شوید. شاید لازم باشد چند لیوان مختلف را امتحان کرده تا لیوان مورد علاقه فرزندتان که با آن بیشتر از همه راحت است را پیدا کنید. به داروخانه ها و فروشگاه های محل زندگی خود سر بزنید در این مکان ها می توانید تعداد زیادی لیوان نی دار که دارای دهنی نرم هستند را پیدا کنید به طوری که می توانند به کودک کمک کرده نبود پستانک را به راحتی بپذیرد. از طرف دیگر بعضی از کودکان به این دلیل از لیوان نی دار خوششان می آید که به طور کامل از شیشه شیر آنها متفاوت است. تنها باید با دقت مراقب فرزند خود حین استفاده از لیوان نی دار باشید تا اطمینان یابید راهی برای ریختن شیر در تمام سطح زمین پیدا نکند.
راه های دیگر استفاده کودک از شیشه شیر
بعضی از مادران همچنین با ریختن آب میوه یا آب میوه رقیق شده با آب در لیوان نی دار فرزند خود نوعی «معامله شیرین» را با کودک خود انجام می دهند. این کار ممکن است زمانی که شیر به تنهایی انگیزه کافی برای ترک شیشه شیر نمی باشد به کوچولوی آنها در عادت کردن به نوشیدن از لیوان کمک کند. تنها موردی که باید مورد توجه قرار گیرد (و این امر برای شیر نیز صدق می کند) آن است که از آب میوه به طور مختصر استفاده کنید و اطمینان یابید که فرزندتان تمام روز راه نرفته و از نوشیدنی های قندی استفاده نمی کند چرا که این نوشیدنی ها می توانند برای دندان های او مضر باشند.تفکر و رویکرد دیگری که در این خصوص وجود دارد آن است که ترک شیشه شیر یکباره و به طور کامل صورت گیرد. اکثر والدین زمانی به این کار روی می آورند که فرزند نوپای آنها کمی بزرگتر شده و در طول زمان نسبت به استفاده از لیوان از خود مقاومت نشان داده است. مزیت بکارگیری این روش آن است که مدت زمان ترک استفاده از شیشه شیر طولانی نمی باشد اما نکته منفی که در مورد این رویکرد وجود دارد آن است که فرزندتان تقریباً چند روز سخت را پیش رو خواهد داشت. کلید استفاده از روش ترک یکباره شیشه شیر آن است که متزلزل نبوده و اگر لازم باشد شیشه شیر را به دور بیندازید و اطمینان یابید که فرزندتان متوجه شود که از شیشه شیر مخصوص او «خداحافظی» کرده به این دلیل که دیگر بزرگ شده و شیشه برای نوزادان است.
زمانی که فرزندتان سرانجام استفاده از شیشه شیر را ترک کرد، می توانید برنامه ای ترتیب داده و شیشه های او را بسته بندی کنید و آنها را به عنوان «هدیه» به نوزادانی که می شناسید بدهید. اما حتی اگر تصمیم دارید آنها را به سطل آشغال بیندازید، فقط یکی از آنها را برای حفظ خاطره دوران کودکی فرزندتان حفظ کنید. روزی خواهد آمد که به آن نگاه کرده و می بیند که چطور از یک نوزاد کوچک که فقط از شیشه شیر تغذیه می کرد به یک پسربچه یا دختربچه بزرگتر که هر روز از لیوان واقعی می نوشد تغییر پیدا کرده است.
سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
.jpg)
