این بیماری اکثرا در سال های باروری خانم ها رخ می دهد(سنین من تحیض: سنینی که زن قاعده می شود و خون حیض می بیند). این بیماری به وسیله قارچی به نام کاندیدا آلبیکانس ایجاد می شود این قارچ به طور طبیعی در مهبل است اما گاهی اوقات رشد آن ها سریع شده و باعث برفک مهبلی می شود. این بیماری خطرناک نیست؛ ولی می تواند باعث خارش ناخوشایند مهبل و فرج شود.

عفونت های کاندیدایی می توانند در قسمتهای دیگری در بدن مثل دهان هم ایجاد شوند و باعث بروز برفک دهان گردند.

علل ایجاد این بیماری

علل این بیماری در ۲۰ درصد خانم ها قارچ کاندیدا آلبیکانس به طور طبیعی وجود دارد. و هیچ مشکلی پیش نمی آورد.

1. اما رشد بی رویه رشد کاندیدا آلبیکانس توسط سیستم ایمنی بدن و باکتری های بی ضرری که به طور طبیعی در مهبل خانم ها وجود دارد سبب سرکوب شدن قارچ کاندیدا می شود که اگر این باکتری های بی ضرر توسط آنتی بیوتیک یا مواد اسپرم کش نابود شوند قارچهای کاندیدا آلبیکانس زیاد می شود و سبب بروز مشکلات می شود.

۲. هورمون های زنانه که تغییر مقدار پیدا می کنند گاهی کاهش می یابند و گاهی افزایش بیش از حد پیدا می کنند، منجر می شوند این باکتری های بی ضرر در مهبل از بین می روند.

٣. در هنگام حاملگی و قبل از عادت ماهیانه، مصرف بعضی از قرص های ضد بارداری از علل برفک مهبل می باشد.
4. استرس (نگرانی مستمر).
5. آلودگی مقاربتی نظیر: تدلیک.
6. خانم هایی که مرض قند (دیابت) دارند مستعد برفک مهبل هستند.

- خانم ها باید ۲ عدد بادام تلخ یکی صبح و یکی شب بخورند.
- و همچنین حبوبات را از شب تا صبح بخیسانند و صبح آب خیسانده امکان را دور بریزند. (زیرا قند رافینوز سبب نفخ شکم می شود) حالا این و حبوبات را بپزند و بخورند.

* که هم سبب تنظیم قند خون می شود.
* و هم برای کاهش کلسترول بد خون (LDL) بسیار مفید است.
این به خاطر وجود فایبر در حبوبات است.

علائم برفک مهبلی

که به تدریج و در طی چند روز ایجاد می شود.
١. التهاب شدید وخارش مهبل و فرج.
۲. ترشح سفید و غلیظ از مهبل (که شبیه خرده های پنیر می باشد).
٣. اگر درمان نشود التهاب فرج و مهبل ممکن است موجب قرمز شدن و ترک خوردن پوست فرج گردد که خیلی سوزاننده و دردناک است.

درمان در پزشکی جدید

درمان با استفاده از داروهای ضد قارچ که به طور موضعی به محل مالیده می شود، انجام می گردد.

توصیه بهداشتی این است که تا چند روز زوجین از مقاربت جنسی خودداری کنند و شوهر این خانم هم باید، درمان احتیاطی پایین تنه شود تا از عود مجدد عفونت مهبلی جلوگیری شود؛ چون این بیماری از بیماریهای برگشت پذیر است.

درمان از نظر طب گیاهی

پرهیزات

1. پرهیز از آب آلوده(نه بخورند و نه با آن طهارت بدن و پایین تنه کنند).
٢. لباس آلوده نپوشند(مخصوصا لباس های پایین تنه و لباس های زیر).
3. جنس لباس نخی و یا الیاف کتانی باشد.
4. هر دو روز لباس زیر را عوض کنند.
5. و هرگاه لباس را شستند در نور مستقیم آفتاب یا با اتو ۵۰ درجه خشک کنند زیرا بعضی از موجودات ذره بینی به نام مایت ها یا هیره ها هستند که این خارش پوست و خوردگی پوست، را بیشتر می کنند).
6. بهداشت و تطهیر مناسب پایین تنه.
۷. رشد بیش از حد موهای زائد در پایین تنه نباشد(هر هفته کوتاه کند یا حداکثر هر ۱۵ روز کوتاه کند).
۸. کم تحرک نباشد و حداقل روزی نیم ساعت تا یک ساعت پیاده روی آرام در سطح مستوی و هوای آزاد داشته باشد).

درمان

۱. حداقل ۸ لیوان آب نوشیدنی سالم در ۲۴ ساعت بنوشد(۴ لیوان آن آب جوشیده ولرم باشد و۴ لیوان آب نوشیدنی سالم، هر ۶ ساعت ۲ لیوان آب را بخورد) تا هیچگاه بیماری سنگ کلیه و سوزش ادرار و بعضی از بیماریهای پایین تنه را نگیرد.
۲. گل راعی بخورد (به شرطی که حامله یا بچه شیرده نباشد).
3. گل بهار نارنج و یا مشتقات آن مثل: مربا و عسل و شربت و عرق و..
4. عرق بیدمشک یا شربت آن را بخورد (برای شیرین کردن آن از شیرینی های طبیعی مثل: شیره خرما یا شیره توت یا شیره انگور و ... استفاده کند).
5. خوردن حبوبات خیسانده و پخته شده (نظیر آبگوشت که کم چرب و کم ادویه باشد ولی مختصری زردچوبه ایرادی ندارد و آش رقیق حبوبات و شله و خورشت نخودی) به خاطر وجود فایبر موجود در حبوبات.
6. عسل رقیق شده بخورد.
7. مهبل را با عسل رقیق شده شست و شو دهد و ۵ دقیقه بعد با آب بشوید(زیرا عسل رقیق شده خاصیت ضد ویروس، ضد باکتری، ضد آمیب، ضد باسیل، ضد عفونت و ضد قارچ دارد).
۸. خوردن آب انگور به مدت یک هفته روزی یک لیوان عصرانه یا دو خوشه انگور با هسته بخورد(یک خوشه وسط روز و یک خوشه عصرانه).
9. تا زمان بهبودی کامل (سه روز تا یک هفته که حتما برفک مهبلی درمان را می شود) روغن مصرفی، گلرنگ مخلوط با روغن زیتون باشد.

درمان زخم مهبل یا زخم آتشک یا زخم سفلیس یا برفک مهبل یا ترشحات غیر طبیعی از مهبل

صمغ درخت بلوط (درخت راش) یعنی مازو(عفص) را ساییده و با سرکه انگور عسکری خمیر کرده و بر فرج خود بمالد هر چهار مورد درمان می شود.

واژینوز باکتریایی

به عفونت باکتریایی مهبل که گاهی اوقات باعث ترشحات غیر طبیعی می شود اصطلاحا واژینوز باکتریایی گویند. این بیماری بر اثر رشد بیش از حد بعضی از باکتری هایی که به طور طبیعی در مهبل زندگی می کنند، ایجاد می شود. (به خصوص باکتری های گاردنرلا واژینالیس و مایکوپلاسما هومینیس) در نتیجه تعادل طبیعی این باکتری ها در مهبل تغییر می یابد.

علل بیماری واژینوز باکتریایی

علت بروز این وضعیت هنوز مشخص نشده است.

1. این مشکل باکتریایی در خانم هایی که از نظر جنسی فعال می باشند بسیار شایع تر می باشد.
۲. عفونت های مهبل می توانند همچنین بر اثر رشد بیش از حد قارچ کاندیدا و پروتوزوای بی هوازی (تریکوموناس واژینالیس) نیز ایجاد شوند.

علایم بیماری واژینوز باکتریایی

بیماری واژینوز باکتریایی اغلب هیچ علامتی ایجاد نمی کند.
گرچه گاهی اوقات خانم های مبتلا به این عفونت دچار ترشحات سفید مایل به خاکستری می شوند که بوی ماهی مانده می دهد و باعث خارش مهبل و فرج می شود.

درمان در پزشکی جدید

- معمولا با آنتی بیوتیک ها (انواع چرک خشک کن ها) چه به صورت خوراکی و چه به صورت موضعی درمان می کنند.
همسر این بیمار نیز باید تحت معاینه قرار گیرد تا در صورت مبتلا بودن همسر به این عفونت او نیز درمان گردد. این بیماری معمولا دو روز بعد از شروع درمان به طور کامل درمان می یابد اما ممکن است دوباره عود کند؛ زیرا از بیماری های برگشت پذیر می باشد.

درمان در طب گیاهی

باید بهداشت فردی و اجتماعی را کاملا رعایت کرد.

درمان

1. تمیز نگه داشتن پایین تنه که ۴ مدل دارد:

- شستن هر سه مخرج پایین تنه با حواشی آن و کشاله های ران با آب و پاک (آب بهداشتی سالم طاهر).
- کوتاه کردن موهای زائد بدن.
- خشک نمودن بدن بعد از طهارت با پارچه نخی تمیز (که در نور و مستقیم آفتاب یا با اتو ۵۰ درجه خشک کرده ایم.)
- نشستن در محلول آب سرکه (لگن حمام را تمیز کرده و تا نصفه آب کرده و یک استکان سرکه سفید در لگن ریخته و هم میزنیم) ۳ بار در یک هفته (یک روز در میان) به مدت ۲۰ دقیقه.

۲. خوردن آب سالم و آب جوش ولرم (به مقدار ۸ لیوان در ۲۴ ساعت).
3. خوردن شیر عسل (صبح زود و در ایام ماه مبارک رمضان در وقت سحر).
4. آب سیب طبیعی تازه مخلوط با عسل (در شب بعد از شام تا وقت خواب).

منبع: بیماری‌های زنان و نسخه‌های سید حسن ضیایی، نویسندگان: مجید برزو، مهدی برزو، چاپ اول، انتشارات ابتکار دانش، قم، 1395ش، صص222-217

نکته مهم: محتوای این مقاله، جنبه اطلاع رسانی و آموزشی داشته و توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شود و نباید آن را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.