مقام معظم رهبری (مدظله العالی) فرمودند:
دو سه نکته کوتاه را هم تذکر عرض کنم؛ هم به مردم، هم به کسانی که برای نامزدهای محترم انتخاباتی کار می کنند، و هم به مسؤولان دست اندرکار انتخابات.نکته اول این است که انتخابات در ذات خود برای جوان ها، برای مرد و زن و برای قشرهای مختلف، یک حادثه ی شیرین است؛ چون میدان حضور است و احساس می کنند که می توانند رأی و اراده ی خودشان را به نحوی اعمال کنند.
نباید بگذارند این حادثه شیرین تلخ شود. دشمنان ملت ایران سعی می کنند این حادثه ی شیرین را تلخ کنند. دیدید که در چند روز گذشته چندجا حرکات مذبوحانه ای کردند و دست به انفجاراتی زدند؛ این برای این است که فضای انتخابات تلخ شود. ما همیشه افتخار کرده ایم که انتخابات ایران در دوران انقلاب، در نهایت امنیت و سلامت برگزار شده است.
در خیلی جاهای دنیا، روز انتخابات، مردم به جان هم می افتند؛ دعوا می کنند؛ خونریزی می شود؛ آدمکشی می شود. افتخار ما این بوده است که در امنیت و آرامش کامل، دو نفر رفیق پای صندوق رأی می روند؛ یکی به این آقا رأی میدهد، یکی به آن آقا رأی می دهد.
دشمن می خواهد این محیط امن و امان از بین برود. خود افراد، خود آحاد مردم، خود دست اندرکاران ستادهای انتخاباتی نامزدها، به دشمن با قاطعیت «نه» بگویند؛ نگذارند از طریق آنها انتخابات تلخ شود. این که خود نامزدها در یکدیگر خدشه کنند، داستان دیگری است که الان وقت مطرح کردن آن نیست؛ اما دست اندرکاران، علاقه مندان و هواداران - که یکی از زید طرفداری می کند، یکی از عمرو، یکی از بکر - مراقب باشند به همدیگر تعرض نکنند. شما به این آقا علاقه داری، طبق علاقه و تشخیص خودت عمل کن؛ آن دیگری هم علاقه و تشخیص دیگری دارد؛ شما به او چه کار داری؟ او هم طبق علاقه خودش عمل کند.
بنابراین نباید به یکدیگر تعرض کنند و فضا را تلخ نمایند. این نکته را من به کسانی که دست اندرکار تبلیغات نامزدهای مختلف هستند – یکی از زید تبلیغ می کند، یکی از عمرو تبلیغ می کند؛ یکی از این، یکی از آن - مؤکدة توصیه می کنم که هر کدام کار خودشان را بکنند؛ به همدیگر کار نداشته باشند.
مطلب دوم این است که اختلاف نظرهایی که در دوران انتخابات پیش می آید، ممکن است کدورت هایی را بین بعضی از برادران و خواهران به وجود بیاورد؛ نگذارید این کدورت ها باقی بماند. فرض کنید یکی از شما دو رفیق، طرفدار یک نفر هستید؛ دیگری هم طرفدار یک نفر دیگر. در مقام بحث و مجادله، شما می خواهی حرف خودت را ثابت کنی؛ او هم می خواهد حرف خودش را ثابت کند؛ لذا ممکن است از هم کدورت پیدا کنید. این کدورت ها روز جمعه باید زیر خاک دفن شود و تمام گردد.
کسی که روز جمعه با انتخاب مردم برگزیده شد، او دیگر رئیس جمهور همه است؛ چه کسانی که به او رای داده اند، چه کسانی که به دیگری رأی داده اند، چه حتی کسانی که فرصت نکردند رأی بدهند؛ چون بعضی در حال سفرند، بعضی بیمارند، بعضی مریضدارند، بعضی گرفتار کارهای شخصی اند.
کدورت هایی که در دوران انتخابات به وجود می آید، باید در روزی که انتخابات برگزار شد، فراموش شود. برادران و دوستانی که در ستادهای مختلف کار می کنند، اگر کدورتی از هم پیدا کردند - آنهایی که با هم مرتبطند - کدورت ها را کنار بگذارند و مسأله تمام شود.
نکته ی سوم این است که انتخابات یک مسأله شخصی نیست؛ یک مسألهی عمومی است و ما هم دو نفر رئیس جمهور نمی خواهیم. ما هشت نفر داوطلب ریاست جمهوری داریم، که یکی از این هشت نفر رئیس جمهور خواهد شد. همه موظفند نسبت به کسی که رئیس جمهور شد، همکاری و همدلی نشان دهند. کسی که شورای نگهبان او را تأیید کرده است، در واقع مهر صلاحیت به او زده است. اختلاف و دعوا سر پیدا کردن صالح تر است. بالاخره حداقل صلاحیت ها را داشته است که شورای نگهبان به او مهر تأیید زده است.
اگر هر کدام از اینها رئیس جمهور شدند، آحاد مردم احساس نکنند که آن کسی که ما می خواستیم، نشد؛ پس او به درد نمیخورد؛ او صالح نیست؛ نه، در یک دوره ی چهارساله، او رئیس جمهور است. البته مردم باید از او مطالبه کنند و بخواهند؛ ما هم مطالبه می کنیم؛ همچنان که تا الان این کار را کرده ایم.
تا الان هم ما مطالبات مردم و نظام را از کسانی که رئیس جمهور بوده اند، خواسته ایم. بنده اهل این که بیایم در مقابل مردم با کسی دعوا و جنجال راه بیندازم، نیستم؛ اما خدای متعال کمک کرده است و در جریان کار، یک لحظه از مطالبهی حقوق مردم و ارزش های نظام از مسؤولانی که تا کنون سر کار بوده اند، فارغ نبوده ام. من از این ها مطالبه کرده ام؛ اما این که بعضی توانسته اند عمل کنند، بعضی نتوانسته اند؛ بعضی مقداری توانسته اند، بعضی به جهاتی عمل نکرده اند؛ بحث دیگری است.
نکته بعدی این است که مردم از دعواهای سیاسی و اختلافات سیاسی و من خوبم و تو بدی خسته اند؛ مردم این چیزها را دوست می دارند. در کشور کارهای زیادی هست که باید انجام بگیرد؛ کارهای زیادی هم انجام گرفته است. مشکلات فراوانی وجود دارد که باید برطرف شود؛ گره هایی هست که باید باز شود.
در کشور باید فساد ریشه کن شود؛ تبعیض نباشد؛ به طبقهی مستضعف و محروم - بخصوص مستضعفین بی دست و پا - به طور ویژه توجه شود؛ این ها وظایف اسلامی ماست؛ وظایفی است که قانون اساسی بر دوش همهی مسؤولان کشور گذاشته است؛ هیچ کس نمی تواند خود را از این کارها برکنار بدارد. دعواهای لفظی، شعارهای لفاظی گونه، اسم از مفاهیم مبهم و بی سروته آوردن، مشکل مردم را حل نمی کند؛ مردم احتیاج دارند به این که در میدان عمل و کار، با لجن هایی که نمی گذارد این دریاچه مصفا طراوت لازم را داشته باشد، مبارزه شود. کسی که سر کار می آید - هر کس باشد، هر شعاری داده باشد هر حرفی در مقام ادعا به مردم زده باشد. اولین وظیفه اش این است که برای گره گشایی مشکلات مردم آستین همت بالا بزند؛ همکاران خودش را از کسانی که مؤمن به حق مردم و مؤمن به کارآیی نظام جمهوری اسلامی هستند، انتخاب کند؛ وارد میدان عمل شود و برای مردم کار کند.
نکته آخر هم مربوط به مسؤولان است. آراء مردم باید صیانت شود. هم مسؤولانی که در وزارت کشور هستند، و هم نظاری که وابسته به شورای نگهبان هستند، باید مراقب باشند و از یکایک آراء مردم صیانت و حفاظت کنند. البته ما به مسؤولان خود اعتماد داریم؛ اما باید کاملا مراقب و مواظب باشند؛ چون آراء مردم امانت الهی در دست آنهاست.(1)
پی‌نوشت:
1- بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم 1384/3/25
منبع: انتخابات؛ لیلة القدر نظام اسلامی (آراء و نظرات مقام معظم رهبری درباره انتخابات)، بکوشش: سعید شیرازی، ناشر: انتشارات انقلاب اسلامی، تهران، 1390ش، صص132-130
