چندان که گفتم غم با طبيبان
شاعر : حافظ
درمان نکردند مسکين غريبان |
|
چندان که گفتم غم با طبيبان |
گو شرم بادش از عندليبان |
|
آن گل که هر دم در دست باديست |
چشم محبان روي حبيبان |
|
يا رب امان ده تا بازبيند |
يا رب مبادا کام رقيبان |
|
درج محبت بر مهر خود نيست |
تا چند باشيم از بي نصيبان |
|
اي منعم آخر بر خوان جودت |
گر ميشنيدي پند اديبان |
|
حافظ نگشتي شيداي گيتي |
|