تبخال چشمی

تبخال چشمی نوعی بیماری ویروسی مربوط به چشم بوده که علت اصلی آن، ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ است. این نوع ویروس در قرنیه چشم فرد ایجاد التهاب و زخم می‌کند که در اغلب موارد، همراه با زائده تبخال مانند است. تماس نزدیک با فرد آلوده به ویروس تبخال چشمی می‌تواند باعث انتقال و سرایت ویروس به افراد دیگر شود. تبخال چشمی انواع مختلفی دارد که می‌توانند تأثیرات گسترده‌ای (از یک عفونت ساده تا نابینا شدن فرد) بر روی چشم بگذارند. انواع تبخال چشمی عبارتند از:

کراتیت هرپس (Herpes keratitis)

شایع‌ترین نوع تبخال چشمی است که منجر به عفونت قرنیه می‌شود. این نوع تبخال چشمی فقط بر لایه بالایی یا اپیتلیوم قرنیه تأثیر می‌گذارد و معمولاً بدون ایجاد زخم یا اسکار بهبود می‌یابد.

کراتیت استروما (Stromal keratitis)

این نوع از تبخال چشمی زمانی رخ می‌دهد که عفونت به لایه‌های عمیق‌تری از قرنیه نفوذ می‌کند که می‌تواند منجر به زخم، کاهش دید و در برخی موارد نابینایی شود. این نوع از تبخال چشمی به علت تأخیر در واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت اصلی ناشی از ویروس به وجود می‌آید.

ایریدوسیکلیت (Iridocyclitis)

نوع بسیار جدی از تبخال چشمی است که در آن، عنبیه و بافت‌های اطراف آن دچار عفونت می‌شوند. بر اثر این عفونت چشم‌ها به نور حساسیت شدید پیدا کرده و همچنین علائمی همچون تاری دید، احساس درد و قرمزی چشم خواهید داشت. این عفونت اغلب ناحیه جلوی چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما در صورتی که به نواحی پشت چشم مانند شبکیه منتقل شود، تبخال چشمی شبکیه به وجود می‌آید.1

علت تبخال چشمی

تبخال چشمی باعث التهاب و زخم‌هایی بر روی سطح چشم (قرنیه) می‌شود. در موارد بسیار شدید ممکن است فرد نیاز به پیوند قرنیه پیدا کند. دلیل اصلی بروز این بیماری ناشناخته است اما در ادامه، به چند راه آلوده شدن به ویروس هرپس که عامل اصلی تبخال چشمی است، خواهیم پرداخت:

تبخال چشمی می‌تواند از طریق تماس با فرد آلوده ویروس هرپس منتقل شود.

فرد می‌تواند از طریق تماس با ناحیه‌ای از بدن خود که عفونت هرپس دارد مانند زخم تبخال روی لب، این عفونت را به چشم خود منتقل کند.

ویروس هرپس سیمپلکس می‌تواند از طریق بینی یا دهان وارد بدن شود و از طریق رشته‌های عصبی به سایر نقاط بدن منتقل شود. این ویروس می‌تواند برای سال‌های زیادی به صورت ساکن و غیر فعال باقی بماند و حتی هیچگاه نیز فعال نشود.

برخی عوامل نیز مانند تروما، انجام جراحی‌های پزشکی و دندانپزشکی، قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و استرس می‌توانند منجر به بروز تبخال چشمی شوند.1

علایم تبخال چشمی چیست؟

دانستن علایم ابتلا به این بیماری می تواند کمک زیادی به شما بکند تا از خطرات ناشی از پیشرفت این عارضه جلوگیری کنید. درد، قرمزی چشم، ترس یا حساسیت نور، کاهش دید و ریزش اشک نشانه هایی هستند که باید آنها را به خاطر بسپارید و زمانی که با چنین علایمی مواجه شدید به پزشک متخصص مراجعه کنید. البته کدورت، رگ دار و نازک شدن قرنیه هم نشانه هایی هستند که نباید از آنها غافل شد، حواستان باشد این عارضه حتی می تواند، موجب پارگی قرنیه شود.

اگر می خواهید به محض ابتلا به تبخال چشمی از آن مطلع شوید و مشکلاتی را که می تواند با خود به دنبال داشته باشد، به حداقل برسانید، حواستان به لبه های پلکتان باشد. به طور حتم می پرسید یعنی چه؟ پاسخ شما این است که تبخال چشمی می تواند همان علایمی را که روی لب ایجاد می کند در لبه های پلکتان نیز ایجاد کند، از سوی دیگر می تواند سطح چشم را درگیر کند و تنها موجب قرمزی آن شود.

دیگر علائم بیماری تبخال چشمی

درد

حساسیت به نور

اشک ریزش

کاهش بینایی

قرمزی چشم.2

چگونه پیشگیری کنیم

اما چگونه فرد مبتلا به این بیماری می شود و تبخال در چشمانش جا خوش می کند؟ پاسخ این پرسش این است که ویروس این عارضه چشمی از فرد مبتلا، به راحتی به فرد دیگر منتقل می شود بنابراین یادتان باشد باید از مواجهه با بیمارانی که دارای ضایعات فعال تبخال روی پوست خود هستند، اجتناب کنید.

علاوه بر این یادتان باشد، برای پیشگیری حداقل باید این نکته را رعایت کنید؛ با دستی که به ضایعات آلوده روی لب خود زده اید، چشمتان را لمس نکنید.2

تبخال چشمی را چطور تشخیص بدهیم؟

اگر به شکل ناگهانی و بی‌دلیل احساس درد شدید در چشمتان کردید یا دیدتان دچار مشکل شد ممکن است تبخال چشمی در راه باشد. این علائم، مهم‌ترین و رایج‏ترین علائم تبخال چشمی هستند:

قرمزی و التهاب

سوزش

تورم در اطراف چشم و پلک‌ها

عفونت بی‌دلیل و مداوم

حساسیت بافت پوست اطراف چشم

احساس وجود جسم خارجی در چشم

ترشح بی‌دلیل

حساسیت به نور

خارش

علائمی مثل سوزش، خارش و حساسیت در انواع آلرژی‎ها هم رخ می‌دهند بنابراین ممکن است تشخیص تبخال چشمی را کمی سخت کنند، مهم است که با ادامه دار شدن علائم حتما به متخصص پوست مراجعه کنید. تبخال چشمی در واقع روی سطح چشم شما (همان قرنیه) التهاب و زخم ایجاد می‌کند و در موارد شدید آسیب‌های جبران‌ناپذیر به آن می‏زند.

تبخال چشمی می‌تواند از طریق تماس با فرد آلوده به شما منتقل شود، حتی اگر هرپس در بدن آن فرد علامت چشمی نداشته باشد. مثلا اگر شما از یک حوله مشترک با فردی استفاده کنید که تبخال لب دارد، ویروس هرپس در بدن شما می‌تواند چشم را مورد حمله قرار بدهد.

هرپس در اولین تماس (حتی از طریق تنفس) وارد بدن می‏شود و می‏تواند تا مدتی طولانی غیرفعال باشد و به دلایل مختلفی مثل تروما، اضطراب، آفتاب شدید یا حساسیت غذایی خودش را به شکل تبخال چشمی نشان بدهد.3

درمان تبخال چشمی

اگر تبخال چشمی در مراحل اولیه تشخیص داده شود، پزشک قطره و پماد چشمی تجویز می‏‎کند یا با داروهای ضدویروسی خوراکی آثار آن را از بین می‏برد.

علاوه بر این ممکن است با اپلیکاتورهای مخصوص و و ظریف، نواحی درگیر ویروس هرپس را از چشم جدا کند. قرنیه یک بافت شفاف است و در افرادی که با تکرر زیاد تبخال چشمی می‎گیرند، این بافت ممکن است کدر شود و دید را دچار مشکل کند، در این موارد پیوند قرنیه نیاز خواهد بود.

در مواردی که ویروس هرپس لایه‏ های عمیق‏تری از بافت چشم را درگیر کرده باشد، قطره‏‎های کورتون‏دار می‏‎توانند التهاب چشم را کاهش بدهند، توجه داشته باشید که این قطره ‏ها معمولا آخرین مرحله درمان هستند و به هیچ عنوان نباید خودسرانه از آن‎ها استفاده کرد.3

پینوشتها
1.www.adibmoghaddam.com
2.www.namnak.com
3.www.darmankade.com