زمانی که اکثر والدین آماده معرفی غذاهای جامد به فرزند خود می شوند، این کار را با سرآل برنج (نوعی غلات صبحانه) یا میوه و سبزیجات پوره شده و از طریق قاشق انجام می دهند. با روش تغذیه مستقل کودک، نقش والدین در تغذیه بیشتر عدم مداخله می باشد یعنی بجای آنکه مادر با قاشق به فرزند خود غذا بدهد، خود کودک به تنهایی این کار را انجام می دهد.
ایده بکار گیری روش تغذیه مستقل کودک توسط گیل رپلی (Gill Rapley) نویسنده بریتانیایی و پرستار سلامت عمومی شکل گرفت. کتاب او تحت عنوان بیبی لد وینینگ (Baby-Led Weaning): کمک به فرزند خود برای دوست داشتن غذای خود، منطق استفاده از رویکرد تغذیه مستقل کودک جهت شروع به تغذیه کمکی را مورد بحث قرار می هد. این کتاب همچنین حاوی بایدها و نبایدها و دستورالعمل ها و توصیه های مختلف برای والدینی است که قصد دارند از این روش جهت معرفی غذاهای جامد به فرزندان خود استفاده کنند.
شروع به تغذیه کودک با غذاهای جامد
در خصوص زمان تغذیه کودک با غذاهای جامد یا کمکی بحث و جدل فراوانی وجود دارد. کمیته تغذیه آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کند که شروع تغذیه نوزاد با غذاهای جامد بین 4 تا 6 ماهگی باشد، چرا که قبل از آن نوزادان از مهارت های لازم برای بلع برخوردار نمی باشند. آنها بجای بلع غذا، آن را با زبان خود از دهان خارج می سازند. هیچ قاعده و قانون خاصی وجود ندارد که تحت آن گفته شود نوزادان بایستی ابتدا از چه مواد غذایی جامدی شروع کنند اما اکثر والدین با سرآل تک غله ای و سبزیجات پوره شده شروع می کنند. میوه معمولاً کمی دیرتر به نوزاد داده می شود تا سبب نشود شیرینی را به غذاهای دیگر ترجیح دهد.
تغذیه مستقل نوزاد با غذاهای جامد
والدینی که رویکرد تغذیه مستقل نوزاد را دنبال می کنند به همراه بسیاری از متخصصان معتقدند که دستگاه گوارش نوزادان تا شش ماهگی آماده هضم مواد غذایی جامد نمی باشد. که این خود یکی از دلایلی است که والدین از این روش تأخیر در تغذیه نوزاد با غذاهای جامد تا شش ماهگی یا بیشتر پیروی می کنند. در صورتی که معرفی غذاهای جامد را تا شش ماهگی نوزاد به تعویق بیندازید، آنگاه می توانید با غذاهای جامدی شروع کنید که بتواند خود به تنهایی و بدون کمک آنها را برداشته و مصرف نماید. نیازی به شروع با سرآل یا غلات و غذاهای پوره شده نیست به این دلیل که در این سن به هماهنگی بیشتری دست یافته است. نوزاد می تواند از دستان خود جهت برداشتن غذا و قرار دادن آن در دهان استفاده کند. هماهنگی مهارتهای دهانی ـ حرکتی او نیز بهتر شده اند. نوزاد باید بتواند غذا را جویده (بوسیله دندان یا لثه خود) و بدون کمک آن را ببلعد.نوزادی که خود به طور مستقل غذا می خورد می تواند در خصوص آنچه دوست دارد بخورد و میزان غذا تصمیم بگیرد.با صبر کردن تا زمانی که نوزاد بتواند خود به تنهایی و مستقل تغذیه کند، شما نه تنها از دستگاه گوارش ظریف و حساس او محافظت می کنید، بلکه به او این فرصت را می دهید تا به تنهایی غذا را کشف و مورد بررسی قرار دهد، سرعت خوردن خود را تنظیم نماید و خود را جزئی از تجربه صرف غذا با خانواده سازد. نوزادی که با قاشق به او غذا داده می شود از کنترل کمتری در خصوص میزان غذای دریافتی برخوردار است. شخص تغذیه کننده سرعت آن را کنترل می کند و بجای نوزاد او است که تصمیم می گیرد چه زمان کار او تمام می شود. نوزادی که خود به طور مستقل غذا می خورد می تواند در خصوص آنچه دوست دارد بخورد و میزان غذا تصمیم بگیرد.
نحوه شروع به تغذیه مستقل نوزاد
در ادامه راه هایی را معرفی می کنیم که بوسیله آنها می توانید تغذیه مستقل نوزاد را شروع کنید:فرزند خود را در زمان صرف غذا وارد جمع خانوادگی نمایید
زمانی که خانواده در حال صرف غذا می باشد، فرزندتان را بر روی صندلی بلند خود در مقابل میز قرار دهید به گونه ای که بتواند در زمان صرف غذا جزئی از این جمع خانوادگی باشد. می توانید حتی پیش از شروع به تغذیه فرزند خود با غذای کمکی، در زمان صرف غذای خانواده با نشاندن او بر روی صندلی بلند و یا بر روی دامان خود، او را جزئی از این تجربه نمایید.به نشانه ها توجه کنید
نشان دادن علاقه فرزندتان به غذاهای جامد به این صورت خواهد بود که احتمالاً شروع به خیره شدن به غذای شما کرده یا سعی می کند از بشقابتان غذا بردارد. این روش او است برای آنکه به شما نشان دهد نسبت به امتحان غذاهای جامد علاقه مند شده است.غذاهای انگشتی نرم به کودک بدهید تا بتواند با مشت خود آنها را بردارد
از آنجا که فرزندتان هنوز نمی تواند مانند افراد بزرگسال غذا را در دست خود بگیرد (این مهارت معمولاً در حدود 7 تا 11 ماهگی بدست می آید) بنابراین به غذاهایی نیاز دارد که بتواند به درون مشت خود بچسباند. برای نوزادان خوردن غذاهایی که به شکل نیزه هستند یا دارای دسته می باشند مانند کلم بروکلی راحت تر است چرا که نوزاد می تواند به راحتی آنها را در دست بگیرد.
احتمال بروز خفگی را بررسی کنید
در این سن فرزندتان باید قادر به جویدن و بلعیدن غذا باشد. احتمال آنکه با روش تغذیه مستقل دچار خفگی شود بیشتر از شروع به تغذیه با غذاهای پوره شده نیست. در صورتی که دارای تأخیر رشدی است و به همین دلیل ممکن است در جویدن، در دست گرفتن و بلع دچار مشکل شود، باید پیش از استفاده از روش تغذیه مستقل با پزشک او صحبت کنید.انواع غذاهای انگشتی را در اختیار کودک قرار دهید
انواع غذاها با بافتها و طعم های مختلف را در اختیار فرزندتان قرار دهید. با این کار می توانید امیدوار باشید که او دچار مشکلات بد غذایی و خورده گیری برای غذا نمی شود. در صورتی که فرزندتان برای بار اول از غذایی خوشش نیامد، دوباره آن را امتحان کنید. متخصصان تغذیه عنوان می کنند که برای علاقه پیدا کردن کودک به طعم و مزه غذایی خاص بایستی 12 مرتبه یا بیشتر آن غذا در اختیار او قرار داده شود.اجازه دهید فرزندتان خود در مورد غذایش تصمیم بگیرد
این فرصت و شانس فرزندتان برای کشف طعم ها و بافت های جدید است. غذا در اختیار او قرار دهید اما برای خوردن کمکش نکنید. اجازه دهید خود تصمیم بگیرد کدام بخش از غذا را دوست دارد امتحان کند و چه میزان دلش می خواهد غذا بخورد.سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
منبع:
اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
