بیشتر ردیاب های تندرستی مدرن دستگاه هایی الکترونیکی هستند که برای ملاحظه گام ها، فعالیت های بدنی کلی، رفتارهای کم تحرک و خواب روی مچ دست خود می پوشید. آنها معمولاً با یک برنامه تلفن هوشمند یا وب سایت کار می کنند که این به شما امکان می دهد با استفاده از نمودارها و شکل ها پیشرفت خود را در طول زمان ردیابی کنید. ردیاب های پیشرفته تندرستی همچنین می توانند ضربان قلب و پیامدهای مربوط بهGPS، مانند مسیر، سرعت و مسافت شما را ثبت کنند.
برای افرادی که دارای مشکلات سلامتی مانند آرتریت روماتوئید یا نقص شدید تنفسی هستند که بر توانایی آنها در تجمع سطوح بالاتری از فعالیت بدنی تأثیر می گذارد، احتمالاً تعیین اهداف شمارش گام های پایین تر در ابتدا امکان پذیرتر است.افراد می توانند بدون استفاده از ردیاب های تندرستی فعال باشند، اما ویژگی های خود کنترلی این ردیاب ها به شما کمک می کند تا اهدافی واقع بینانه تعیین کرده و پیشرفت خود را دنبال کنید. خود نظارتی یک تکنیک مؤثر در تغییر رفتار است.
بنابراین اجازه دهید نگاهی به شواهد مربوط به این ردیاب ها بیندازیم.
1- ردیاب های تندرستی در کوتاه مدت کار می کنند
گام شمارهای پایه (شمارنده های مکانیکی گام) برای مدتی طولانی وجود داشته اند و هنگامی که افراد از آنها استفاده می کنند، سطح فعالیت آنها افزایش می یابد. ردیاب های تندرستی امروزه اساساً قدم شمارهایی فانتزی هستند و می توانند کار آنها را انجام دهند. بنابراین، دلیل کمی وجود دارد که باور کنیم ویژگی ها و قابلیت های اضافه شده به آنها، آنها را کمتر مؤثر می کند.از بین معدود آزمایشات کنترل شده تصادفی دقیق صورت گرفته روی ردیاب های تندرستی پیشرفته، اکثر آنها نتایج کوتاه مدت مثبتی را نشان دادند. به عنوان مثال، مطالعه ای که افرادی را که از گام شمار استفاده می کردند با افرادی که از Fitbit ها استفاده می کردند مقایسه کرد، نشان داد که کاربران Fitbit به اندازه 62 دقیقه در هفته فعالیت بدنی بیشتری داشتند. سایر مطالعات همچنین نشان داد افرادی که از ردیاب های تندرستی استفاده می کنند در مقایسه با گروه کنترل اقدامات بیشتری انجام داده اند، اما البته در حالی که نتایج را فقط در یک دوره کوتاه اندازه گیری کرده اند.
خود نظارتی (مشاهده و ارزیابی رفتار خود) و تعیین هدف که با دستگاه هایی مانند Fitbit ارائه می شود، دو روش مکمل و قوی برای تغییر رفتار فعالیت بدنی افراد است.
2- برای نتایج بلند مدت، ردیاب های تندرستی با سایر استراتژی ها خیلی بهتر کار می کنند
مطالعات اندکی در مورد چگونگی استفاده افراد از ردیاب های تندرستی در طول بیش از سه ماه انجام شده است تا بتواند بگوید آنها در طولانی مدت چگونه کار کند. گزارش های متعددی نشان می دهد که بسیاری از مردم به زودی استفاده از آنها را متوقف می کنند. دلایل شامل نیاز به شارژ و همگام سازی مکرر دستگاه با یک برنامه یا وب سایت است.مهم تر این است که لازم است ردیاب های تندرستی بخشی از یک استراتژی تغییر رفتار کلی برای ترویج عادات تندرستی به صورت مادام العمر باشند. اما بیشتر اوقات این امر محقق نمی شود.
به عنوان مثال، یک مطالعه در محل کار نشان داد که فعالیت بدنی هنگامی که ردیاب های تندرستی با پشتیبانی سازمانی در سه ماه اول ترکیب شدند، پس از 12 ماه افزایش یافت. پشتیبانی شامل اطلاعات آموزشی، تعیین هدف، حمایت اجتماعی و چالش های تیمی بود.
یک مطالعه برجسته نشان داد که وقتی افراد برای استفاده از ردیاب های تندرستی پاداش مالی دریافت می کردند، این امر در دراز مدت سلامت آنها را بهبود نمی بخشید. به هر حال، چنین پاداش های خارجی یک استراتژی تغییر رفتار قوی نیست، زیرا انگیزه لازم برای ادامه فعالیت پس از حذف مشوق ها را افزایش نمی دهد.
بنابراین با ردیاب های تندرستی به حمایت هایی رفتاری برای ایجاد عادات سالم فعالیت مادام العمر نیاز است.
مزیت فناوری پوشیدنی تندرستی این است که می تواند راهی برای داده های شخصی ایجاد کند تا میزان فعالیت بدنی اضافی (از جمله ورزش) را که فرد نیاز دارد انجام دهد و زمان انجام را مشخص نماید.
3- عملکردهای اصلی ردیاب تندرستی دقیق است
چندین بررسی نشان می دهد که اکثر ردیاب های تندرستی اقداماتی معتبر و قابل اطمینان از فعالیت بدنی را ارائه می دهند، به عنوان مثال در شمارش گام ها و دقایق فعالیت. اکثر کاربران شمارش گام را مهمترین عملکرد ردیاب های تناسب اندام می دانند.اما همچنین این بررسی ها نشان می دهند که اندازه گیری مصرف انرژی، شمارش کالری و اندازه گیری خواب توسط آنها کمتر دقیق است. این لزوماً برای کاربران تفریحی مشکلی ایجاد نمی کند زیرا خطای اندازه گیری ثابت است. این بدان معناست که شما هنوز می توانید به طور دقیق ارزیابی کنید که آیا در حال پیشرفت هستید یا نه، زیرا دستگاه همیشه به یک اندازه ثابت بیش از حد یا کمتر از حد واقعی برآورد می کند.
4- ردیاب های تندرستی بر روحیه شما تأثیر می گذارد
برخی از افراد هنگام عدم استفاده از ردیاب تندرستیِ خود احساس تقصیر یا احساس خلأ می کنند. دیگران معتقدند که این عدم استفاده ممکن است به رابطه آنها با پزشک آسیب برساند.اما مطالعات زیادی وجود دارد که تأثیرات مثبت قوی فعالیت بدنی منظم بر سلامت روان را نشان می دهد، از جمله بهبود خلق و خو، بهبود کیفیت زندگی، و بهبود استرس و اضطراب و افسردگی. در حالی که هیچ شواهد مستقیمی در دست نیست، به احتمال زیاد اثرات مثبت سلامت روانی فعال بودن بیشتر از اثرات منفی بالقوه منفی بهداشت روانی پوشیدن ردیاب های تندرستی است.
ردیاب ها می توانند در سیستم مراقبت های سلامتی ادغام شوند.
5- ردیاب های تندرستی علیرغم گزارش رسانه ها ماندنگار هستند
یک مقاله اخیر مشکلات مالی Fitbit و سایر پیشقراولان مانند Jawbone را برجسته کرد. فروش کم می شود و سود کاهش می یابد. بسیاری معتقدند ردیاب های تندرستی یک مد موقت هستند.ما فکر نمی کنیم این اتفاق بیفتد؛ بازار جهانی پوشیدنی ها تا سال 2019 به حدود 34 میلیارد دلار در سال رسید. مهم تر از آن، ردیاب های تندرستی هنوز به سرعت در حال پیشرفت هستند و مارک های مختلف مدل های جدیدی را توسعه می دهند که دارای ویژگی ها و عملکردهای بهتر هستند. دشوار است که در یک محیط پویا و به سرعت در حال تغییر به عنوان رهبر بازار باقی بمانید.
متخصصان سلامتی همچنین مایلند که از ردیاب های تندرستی برای گروه های خاص بیمار، مانند افرادی که از سرطان سینه بهبودی می یابند یا همودیالیز می کنند، استفاده کنند. این نشان می دهد که ردیاب ها می توانند در سیستم مراقبت های سلامتی ادغام شوند.
بیشتر ردیاب های تندرستی مدرن دستگاه هایی الکترونیکی هستند که برای ملاحظه گام ها، فعالیت های بدنی کلی، رفتارهای کم تحرک و خواب روی مچ دست خود می پوشید.
تصویر: پیاده روی طولانی برای تندرستی. Shutterstock
اثرات مثبت سلامت روانی فعال بودن بیشتر از اثرات منفی بالقوه منفی بهداشت روانی پوشیدن ردیاب های تندرستی استدر واقع ظهور فناوری پوشیدنی کنترل تندرستی یک پارادوکس است. افزایش محبوبیت دستگاه هایی که میزان ورزش شما را کنترل می کنند نشان می دهد که افراد بیش از هر زمان دیگری به حفظ رژیم های تندرستی علاقه مند هستند. فقط شاهد موفقیت شرکت تولید کننده دستبند ردیابی تندرستی Fitbit باشید که سرمایه گذاران پس از عرضه آن در بازار سهام ارزش آنها را 4.1 میلیارد دلار (2.6 میلیارد پوند) در نظر گرفته اند. با این حال، این در شرایطی رخ می دهد که عدم تحرک بدنی به سطحی از همه گیری جهانی رسیده باشد.
این نشان می دهد که چقدر مهم است که مردم توصیه های سلامتی و رفتاری مبتنی بر علم را درک کرده و از آنها پیروی کنند. مزیت فناوری پوشیدنی تندرستی این است که می تواند راهی برای داده های شخصی ایجاد کند تا میزان فعالیت بدنی اضافی (از جمله ورزش) را که فرد نیاز دارد انجام دهد و زمان انجام را مشخص نماید.
توصیه ای که به خوبی منتشر شده است برای انجام "10،000 قدم در روز" یک مثال کامل است. این عدد در واقع از باشگاه های پیاده روی ژاپنی و شعار بازاریابی برای قدم شمار که مربوط به بیش از 40 سال پیش است سرچشمه می گیرد. اما نشان داده شده است که تعداد گام ها اندازه گیری قابل اعتماد فعالیت روزانه در بزرگسالان سالم را ارائه می دهد. آنها همچنین معیارهای معنا دار روزمره ای را ارائه می دهند که به افراد اجازه می دهد خود بر فعالیت بدنی و راه رفتن خود نظارت داشته باشند.
خود نظارتی (مشاهده و ارزیابی رفتار خود) و تعیین هدف که با دستگاه هایی مانند Fitbit ارائه می شود، دو روش مکمل و قوی برای تغییر رفتار فعالیت بدنی افراد است. ترکیب ردیاب های فعالیت، که به کاربر اجازه می دهد گام های خود را به صورت بلادرنگ مشاهده کرده و در زمان استراحت خود مرور کند، با اهدافی مانند پیاده روی 10000 قدم می تواند افراد را با انگیزه تر و قادر به افزایش یا حفظ سطح فعالیت بدنی خود کند.
هر چه بیشتر بهتر
اما این مهم است که بدانیم 10000 قدم یک آستانه جادویی نیست. افزایش زمان صرف شده برای پیاده روی، صرف نظر از نقطه شروع، مفید است. در سطح جمعیت، بزرگ ترین تغییرات در سلامت، از بهبود در انتهای پایین تر مقیاس ناشی می شود. به عنوان مثال، رفتن از 2000 گام به 4000 گام فواید کلی بیشتری برای سلامتی نسبت به رفتن از 4000 گام به 6000 گام دارد. در عین حال، هر چه روزانه فعال تر باشیم (یا گام های بیشتری برداریم) بهتر است. بنابراین انجام 6000 قدم در روز برای سلامتی شما بهتر از 4000 قدم است.اکثر ردیاب های تندرستی اقداماتی معتبر و قابل اطمینان از فعالیت بدنی را ارائه می دهند.با ظهور تعداد زیادی ردیاب فعالیت، یک چالش جدید برای ارتقاء 10 هزار گام ایجاد شده است. داده های پشت این توصیه از گام شمارهایی استفاده می کرد که معمولاً روی مفصل ران استفاده می شوند. امروزه تولید کنندگان تمایل دارند دستگاه هایی را برای مچ دست تولید کنند زیرا آنها برای خود کنترلی راحت تر و مناسب تر هستند.
تصویر: بهبود مرحله به مرحله. Shutterstock
اما دستگاه هایی که در اندام های انتهایی بدن پوشیده می شوند، در مقایسه با مانیتورهای باسن، حرکت بیشتری را برداشت می کنند. این بدان معناست که آنها ممکن است سایر حرکات بزرگ زندگی روزمره مانند جارو کردن زمین یا شستن ظرف ها را به اشتباه به عنوان گام حساب کنند. در نتیجه، مهم است که مردم بدانند که دستگاه های مچ دست ممکن است تعداد گام روزانه آنها را زیادتر نشان دهد.
به طور کلی، باید به خاطر داشته باشیم که وقتی صحبت از فعالیت بدنی به میان می آید، "مقداری خوب است، اما بیشتر بهتر است". اما ما همچنین می توانیم از شمارنده های گام برای مقابله با مشکلات طولانی مدت رفتارهای کم تحرک (نشسته) استفاده کنیم. به عنوان مثال، بسیاری از ما ممکن است اوقات خاصی از روز (شاید در حین کار یا در عصر) داشته باشیم که بیشتر وقت خود را در حالت نشسته سپری می کنیم. با ادامه جمع آوری گام ها در این دوره ها، می توانیم در عین حال، زمان نشستن خود را کاهش دهیم.
با ردیاب های تندرستی به حمایت هایی رفتاری برای ایجاد عادات سالم فعالیت مادام العمر نیاز است.با نظارت بر رفتارهای نشستن در کنار هدف دستیابی به 10000 قدم، می توانیم این دوره های بی تحرک گسترده را با فعالیت های مختلف تجزیه کنیم. نه تنها قدم های بیشتری برمی داریم بلکه زمان کمتری را برای نشستن طولانی مدت صرف می کنیم. برخی از ردیاب های تندرستی پیاده سازی این ایده را با تحریک استفاده کننده ها، هنگامی که "برای مدتی طولانی" غیر فعال بوده اند، آغاز کرده اند.
داروی سبک زندگی
مشکل در ارتقاء فعالیت بدنی این است که یک اندازه لزوماً برای همه مناسب نیست. برای افرادی که دارای مشکلات سلامتی مانند آرتریت روماتوئید یا نقص شدید تنفسی هستند که بر توانایی آنها در تجمع سطوح بالاتری از فعالیت بدنی تأثیر می گذارد، احتمالاً تعیین اهداف شمارش گام های پایین تر در ابتدا امکان پذیرتر است.افرادی که زمان زیادی را در حین کار به حالت نشسته می گذرانند، مانند رانندگان تاکسی، به احتمال زیاد باید تعداد گام های بالاتری را جمع آوری کنند تا بتوانند اثرات منفی نشستن طولانی مدت را جبران کنند. این امر به مفهوم "داروی شیوه زندگی" (پیشگیری و مدیریت شرایط سلامتی از طریق انتخاب شیوه زندگی) کمک کرده است.
اگر بتوانیم این پیام را دریافت کنیم که ردیاب های فعالیت بدنی باید با این نوع تنظیمات فردی ترکیب شوند، ممکن است هم شاهد افزایش فعالیت بدنی و هم کاهش نشستن در بین جمعیت باشیم.
لازم است ردیاب های تندرستی بخشی از یک استراتژی تغییر رفتار کلی برای ترویج عادات تندرستی به صورت مادام العمر باشند.
منبع: کورنیل وندلانوت، استفانی اَلی، CQUniversity Australia، مارک اورم، Loughborough University
