اعتیـاد؛ راهی به ناکجـا آباد
امروزه اعتیاد مشکل بزرگ جوامع است و خساراتی که این معضل یا بلای خانمانسوز به جا میگذارد، بسیار زیانبار است؛ زیرا نیروی جوان جامعه را از چرخه تولید خارج میکند.اعتیاد وابستگی جسمییا روانی به چیزی است.اعتیاد میتواند به مواد شیمیایی یا مواردی مانند اینترنت باشد.
اعتیاد به ترکیبات شیمیایی رایجترین نوع موجود است و موادی که به طور معمول به کار میروند، شامل داروهای مسکن و خوابآور، محرکهای مغزی،مواد استنشاقی، الکل،مواد افیونی و یا حشیش هستند.
داروهای مسکن و خوابآور شامل گروه داروهای بنزودیازپین هستند.این ترکیبات باعث اختلال عملکرد شغلی و اجتماعی، خوابآلودگی و اختلال درک میشوند.از علائم آن، پوست سرد و نمناک است و عوارض آن ناراحتیهای کبدی و گوارشی و در نهایت در اثر مصرف زیاد مرگ را به دنبال دارد.
گروه دیگری از مواد اعتیادآور که ممکن است کمتر جلب توجه کنند، مواد استنشاقی مانند چسب موکت، تینر، بنزین، گاز فندک، اتر و مایع خشک شویی هستند. پس از مصرف این مواد فرد دچار نشئگی، سردرد، تهوع، پرخاشگری، اختلال تکلم و افزایش تعداد ضربانهای قلب است.این گونه مواد باعث از بین رفتن سلولهای مغزی، کاهش بهره هوشی و آسیبهای جدی به کبد و کلیه و عضلات و ریه میشود.اما از آنجایی که این مواد اثر مستقیم بر مغز دارد، احتمال کم خونی و سکته بسیار زیاد است.
ترکیبات دیگر مواد الکلی مانند انواع مشروبات الکلی هستند که سبب به هم خوردن تعادل و کندی پاسخ میشوند و از علائم آن استشمام بوی الکل، سیگار کشیدن زیاد و استفراغ است. در چنین افرادی خطر ابتلا به سرطان سر و گردن و آسیب کبد بسیار بالاست.
مشهورترین گروه مواد اعتیادآور، مواد افیونی مانند تریاک، شیره کدئین، مرفین و هروئین هستند.این مواد حالت نشئگی، گرما و گیجی ایجاد میکنند. مشخصترین علامت مصرف، تنگی مردمک چشم این افراد است؛ همچنین حساسیت، کاهش وزن، کاهش میل جنسی و تیره شدن پوست از علائم آن است و احتمال ابتلا به هپاتیت،کزاز و ایدز در این گونه افراد بسیار بالاست و مرگ بیشتر در این گروه اتفاق میافتد.
گروه دیگر مواد اعتیادآور کانابیس است که شامل حشیش،ماری جوانا، گراس و بنگ و... میشود. در اینگونه افراد تمرکز از بین رفته و اشتها افزایش مییابد. از علائم مصرف آن، قرمز شدن چشم است.این مواد به سلولهای مغزی آسیب جدی وارد میکند و با درصد بالایی سبب سرطان ریه میشود.
و اما گروه جدیدی از مواد اعتیادآور که محرکهای مغزی هستند. این مواد از آمفتامین دیتالین و مشتقات آنها هستند.
XTC که امروزه به نامهای اکستاسی،اکستازی، اکس و یا قرص شادی بخش شناخته شده است، در بین عامه مردم اسمهای دیگری نیز دارد؛ از جمله ایکستیسی، آدام، رول واکس.
اکستازی از حدود نیمههای دهه ۱۹۶۰ به عنوان آمفتامین با عوارض کمیبرای کاهش افسردگی وارد بازار شد و به صورت کوتاه مدت باعث بهبود این مشکلات شد اما به دلیل سوء مصرف باعث مشکلات زیادی شد که باعث شده ازآن به عنوان یک ماده مخدر نام برده شود.
این دارو به صورت قرص مصرف میشود و معمولا در پارتیها و مهمانیهایی که به مدت زیاد به رقص و پایکوبی میپردازند، استفاده میشود.
این قرص از موادی که باعث توهم زایی میشوند هم تشکیل شده است.این قرص زمانی که ساخته میشود، نظارتی بر روی آن صورت نمیگیرد و ممکن است که از مواد دیگری هم ساخته شود(زیرا در کارخانههای معتبر ساخته نمیشود و یکی از دلایلی است که باعث شده به عنوان قاچاق معرفی شود).
از لحاظ روانی این قرص باعث اعتیاد به آن هم میشود که بسیار خطرناک است.تا حدی که ۳۰۰ میلیگرم ازآن میتواند سبب مرگ یک دختر ۱۵ ساله شود.
مواد تحریکی موجود در قرص میتوانند باعث شوند تا مصرف کننده به طور باورنکردنی و طولانی مدت برقصد که اگر در این شرایط، گرما و شلوغی (مثلا در یک پارتی) هم باشد، ممکن است سبب تب و از دست دادن آب بدن(به شکل عرق) شود.این شرایط میتواند منجر به از دست دادن عملکرد عضلات، کلیه، قلب و کبد شود.در این صورت میتوان مرگ را هم دید.
حتی بعد از این اثرات، مشکل در خواب، اضطراب و افسردگی هم دیده میشود.
در ضمن این قرصها در انواع نامهای تجاری و با آرمهای مختلف ساخته میشوند، مثل: میتسوبیشی، موتورولا و...
حال باید از کسانی که از این ماده خطرناک استفاده میکنند، پرسید که آیا حالت سرخوشی موقت به این همه اختلال و شاید مرگ میارزد؟!
این ماده در سال ۱۹۱۴ در آلمان توسط شرکت مرک به عنوان کاهنده اشتها تولید شد اما به علت عوارض آن از رده خارج شد. بعد از مدتی در دهه ۷۰ در روان درمانی برای کمک به بیان احساسات بیماران به کار برده شد.با اثبات اثرات این ماده روی مغز حیوانات آزمایشگاهی، پیش مصرف آن ممنوع شد.
در سالهای اخیر مصرف این ماده در مهمانیهای شبانه موسوم به اکس پارتی افزایش یافته است. عامل اصلی رواج این ماده در ایران نبود آگاهی افراد از عوارض آن، چون احساس تمایل برای ارتباط با دیگران، افزایش هوشیاری و درک موسیقی، افزایش حس بویایی و چشایی و احساس روشنایی است.
به علت افزایش بیش از حد انرژی، این افراد تمایل به رقصهای طولانی دارند. دیگر اثرات آن کاهش اشتها، تاری دید و گشاد شدن مردمکها است که باعث میشود در مهمانیها با وجود نور کم مجبور به استفاده از عینکهای آفتابی در شب شوند.
حرکات غیر طبیعی چشم، افزایش ضربان قلب و فشار خون و قفل شدن دندانها که برای جلوگیری از این حالت مجبور به مصرف آدامس هستند و تا ساعتها این حالت فکزدنهای غیر طبیعی وجود دارد نیز از عوارض دیگر است.
این اثرات ۳ تا ۲۴ ساعت باقی میماند و بعد ازآن تمایل شدیدی برای مصرف مجددآن وجود دارد.
اعتیاد به این ماده روانی و ترک آن بسیار دشوار است. متاسفانه میزان مصرف این ماده خطرناک در ایران در حال افزایش است.خطر مرگ با مصرف آن وجود دارد و هیچ پادزهری تا امروز برای مسمومیت با اکس شناسایی نشده است.
اعتیاد بیشترین آسیب را به جوامع میزند و چون همیشه پیشگیری راحت تر از درمان است، بهترین راه آگاه ساختن افراد و کاهش تعداد معتادان جامعه است.
نام علمیقرص اکستازی «متیل دی اکسی متیل آمغتامین» است. اثر هر قرص پس از خوردن بعد از ۱۵ تا ۹۰ دقیقه در فرد آشکار میشود و تا ۲۴ ساعت باقی میماند. اکستازی در لغت به معنی شادی مفرط بوده است. اکستازی داروی سفید رنگ بدبو و تلخ مزهای است و به راحتی در آب حل میشود و به شکلهای قرص، کپسول، آدامس، نوشابه و پودرهای طمعدار تولید و عرضه میشود و گاه نیز به صورت تزریق وریدی مورد استفاده قرار میگیرد.
اکستازی، اعتیاد جدیدی است که در انتهای آن مرگ به انتظار نشسته است. وقتی در سال ۱۹۱۴ ساخته میشد، هیچ کس فکر نمیکرد این ماده تبدیل به اعتیاد نسل جوان در قرن جدید شود.
درآن زمان (۱۹۱۴) این ماده به علت اثرات آن از رده خارج شد، اما در سال ۱۹۱۴ این دارو مجدداً وارد بازار شد و در روان درمانی برای کمک به بیان احساسات بیماران استفاده شد؛ اما در سال ۱۹۸۴ با اثبات اثرات آن روی مغز حیوانات آزمایشگاهی از طرف مجامع علمی مصرف و تولید این داروها رسماً ممنوع اعلام شد؛ ولی در اثر جریاناتی مصرف آن مجدداً آغاز شد، به طوری که در دوره زمانی خاص مصرف این ماده انرژیزا و شادیبخش برای کاهش مصرف سایر مواد مخدر مثل هروئین تشویق شده است. به عنوان مثال در اروپا مصرف این قرص از ۵۰۰ هزار به ۳۰ میلیون قرص در ۲ سال بعد رسیده است و یا در آمریکا در پارتیهای شبانه مصرف این قرصها به شدت افزایش یافت.
اثر هر قرص ۱۵ تا ۹۰ دقیقه پس از خوردن در فرد آشکار میشود و تا ۲۴ ساعت باقی میماند. قرصهای اکستازی از لحاظ ترکیب و عملکرد از یکسو شبیه مواد محرک از قبیل آمفتامینها و از سوی دیگر شبیه مواد توهمزا است. مواد محرک موجود در این ماده نقش تحریک کننده داشته و باعث سرعت فعالیت سیستم عصبی میشوند. از طرفی مواد توهمزای موجود درآن به طور خاص بر روی ادراک تاثیر گذاشته و باعث توهم شنیداری و دیداری میشود.اکستازی در مجموع یک ماده مصنوعی روان گردان به حساب میآید که اگرچه آثار بسیار سوءبر روی بدن دارد، ولی مصرف این ماده مصرف کننده را به تدریج یا به سرعت به سمت یک نوع اجبار در مصرف میکشاند و از لحاظ روانی وابسته میسازد.
اولین قدم، فهمیدن علت اعتیاد فرد به مادة اعتیادآور است.
بسیاری از افراد به اشتباه تصور میکنند که با مصرف مواد شادیافزا «بهتر میشوند»، «بهتر فعالیت میکنند» یا «شادتر میشوند». این فقط یک هذیان است. این مواد دیر یا زود جسم و روان را نابود میکنند. فشار زندگی مدرن، انسان امروزی را در خود غرق کرده است. اما باز هم راهحلهایی وجود دارد.
ورزش، رژیم غذایی، پیادهروی طولانیمدت همراه با مشاهدة طبیعت باعث القای احساس رضایت و آرامش میشود. صحبت با یک فرد قابل اعتماد در مورد مشکلات میتواند کمککننده باشد. مصرف مواد اعتیادآور و شادیافزا راهحل واقعی مشکلات زندگی نیست. نتایج و تبعات مصرف این داروها بسیار بدتر و وحشتناکتر از مشکلات اولیهای است که فرد برای رهایی از آنها به این مواد پناه آورده است. روی آوردن به مواد و داروهایی از این قبیل پا گذاشتن در جادة ناهمواری است که فرد برای رسیدن به جهنم انتخاب میکند.
جوانان امیدهای آیندهاند. والدین باید با فرزندان خود صحبت کنند و وقت بیشتری را به آنها اختصاص دهند.
به مشکلات جوانان گوش فرا دهید. آرزوهایشان را بشنوید. از تلاشهای آنها، هرچند بدون نتیجه باشد، قدردانی کنید. تواناییهای آنها را تمجید و روحیهشان را تقویت کنید. با آنان در مورد داروهای خطرناک و استفادة نابجا از آنها صحبت کنید. شما میتوانید زندگی فرزند خود را نجات دهید.
منبع:روزنامه اطلاعات
ارسالي از طرف کاربر محترم : mohammad_43
/ج
اعتیاد به ترکیبات شیمیایی رایجترین نوع موجود است و موادی که به طور معمول به کار میروند، شامل داروهای مسکن و خوابآور، محرکهای مغزی،مواد استنشاقی، الکل،مواد افیونی و یا حشیش هستند.
داروهای مسکن و خوابآور شامل گروه داروهای بنزودیازپین هستند.این ترکیبات باعث اختلال عملکرد شغلی و اجتماعی، خوابآلودگی و اختلال درک میشوند.از علائم آن، پوست سرد و نمناک است و عوارض آن ناراحتیهای کبدی و گوارشی و در نهایت در اثر مصرف زیاد مرگ را به دنبال دارد.
گروه دیگری از مواد اعتیادآور که ممکن است کمتر جلب توجه کنند، مواد استنشاقی مانند چسب موکت، تینر، بنزین، گاز فندک، اتر و مایع خشک شویی هستند. پس از مصرف این مواد فرد دچار نشئگی، سردرد، تهوع، پرخاشگری، اختلال تکلم و افزایش تعداد ضربانهای قلب است.این گونه مواد باعث از بین رفتن سلولهای مغزی، کاهش بهره هوشی و آسیبهای جدی به کبد و کلیه و عضلات و ریه میشود.اما از آنجایی که این مواد اثر مستقیم بر مغز دارد، احتمال کم خونی و سکته بسیار زیاد است.
ترکیبات دیگر مواد الکلی مانند انواع مشروبات الکلی هستند که سبب به هم خوردن تعادل و کندی پاسخ میشوند و از علائم آن استشمام بوی الکل، سیگار کشیدن زیاد و استفراغ است. در چنین افرادی خطر ابتلا به سرطان سر و گردن و آسیب کبد بسیار بالاست.
مشهورترین گروه مواد اعتیادآور، مواد افیونی مانند تریاک، شیره کدئین، مرفین و هروئین هستند.این مواد حالت نشئگی، گرما و گیجی ایجاد میکنند. مشخصترین علامت مصرف، تنگی مردمک چشم این افراد است؛ همچنین حساسیت، کاهش وزن، کاهش میل جنسی و تیره شدن پوست از علائم آن است و احتمال ابتلا به هپاتیت،کزاز و ایدز در این گونه افراد بسیار بالاست و مرگ بیشتر در این گروه اتفاق میافتد.
گروه دیگر مواد اعتیادآور کانابیس است که شامل حشیش،ماری جوانا، گراس و بنگ و... میشود. در اینگونه افراد تمرکز از بین رفته و اشتها افزایش مییابد. از علائم مصرف آن، قرمز شدن چشم است.این مواد به سلولهای مغزی آسیب جدی وارد میکند و با درصد بالایی سبب سرطان ریه میشود.
و اما گروه جدیدی از مواد اعتیادآور که محرکهای مغزی هستند. این مواد از آمفتامین دیتالین و مشتقات آنها هستند.
XTC که امروزه به نامهای اکستاسی،اکستازی، اکس و یا قرص شادی بخش شناخته شده است، در بین عامه مردم اسمهای دیگری نیز دارد؛ از جمله ایکستیسی، آدام، رول واکس.
اکستازی از حدود نیمههای دهه ۱۹۶۰ به عنوان آمفتامین با عوارض کمیبرای کاهش افسردگی وارد بازار شد و به صورت کوتاه مدت باعث بهبود این مشکلات شد اما به دلیل سوء مصرف باعث مشکلات زیادی شد که باعث شده ازآن به عنوان یک ماده مخدر نام برده شود.
این دارو به صورت قرص مصرف میشود و معمولا در پارتیها و مهمانیهایی که به مدت زیاد به رقص و پایکوبی میپردازند، استفاده میشود.
این قرص از موادی که باعث توهم زایی میشوند هم تشکیل شده است.این قرص زمانی که ساخته میشود، نظارتی بر روی آن صورت نمیگیرد و ممکن است که از مواد دیگری هم ساخته شود(زیرا در کارخانههای معتبر ساخته نمیشود و یکی از دلایلی است که باعث شده به عنوان قاچاق معرفی شود).
از لحاظ روانی این قرص باعث اعتیاد به آن هم میشود که بسیار خطرناک است.تا حدی که ۳۰۰ میلیگرم ازآن میتواند سبب مرگ یک دختر ۱۵ ساله شود.
● آثار کوتاه مدت
مواد تحریکی موجود در قرص میتوانند باعث شوند تا مصرف کننده به طور باورنکردنی و طولانی مدت برقصد که اگر در این شرایط، گرما و شلوغی (مثلا در یک پارتی) هم باشد، ممکن است سبب تب و از دست دادن آب بدن(به شکل عرق) شود.این شرایط میتواند منجر به از دست دادن عملکرد عضلات، کلیه، قلب و کبد شود.در این صورت میتوان مرگ را هم دید.
حتی بعد از این اثرات، مشکل در خواب، اضطراب و افسردگی هم دیده میشود.
● آثار طولانی مدت
در ضمن این قرصها در انواع نامهای تجاری و با آرمهای مختلف ساخته میشوند، مثل: میتسوبیشی، موتورولا و...
حال باید از کسانی که از این ماده خطرناک استفاده میکنند، پرسید که آیا حالت سرخوشی موقت به این همه اختلال و شاید مرگ میارزد؟!
این ماده در سال ۱۹۱۴ در آلمان توسط شرکت مرک به عنوان کاهنده اشتها تولید شد اما به علت عوارض آن از رده خارج شد. بعد از مدتی در دهه ۷۰ در روان درمانی برای کمک به بیان احساسات بیماران به کار برده شد.با اثبات اثرات این ماده روی مغز حیوانات آزمایشگاهی، پیش مصرف آن ممنوع شد.
در سالهای اخیر مصرف این ماده در مهمانیهای شبانه موسوم به اکس پارتی افزایش یافته است. عامل اصلی رواج این ماده در ایران نبود آگاهی افراد از عوارض آن، چون احساس تمایل برای ارتباط با دیگران، افزایش هوشیاری و درک موسیقی، افزایش حس بویایی و چشایی و احساس روشنایی است.
به علت افزایش بیش از حد انرژی، این افراد تمایل به رقصهای طولانی دارند. دیگر اثرات آن کاهش اشتها، تاری دید و گشاد شدن مردمکها است که باعث میشود در مهمانیها با وجود نور کم مجبور به استفاده از عینکهای آفتابی در شب شوند.
حرکات غیر طبیعی چشم، افزایش ضربان قلب و فشار خون و قفل شدن دندانها که برای جلوگیری از این حالت مجبور به مصرف آدامس هستند و تا ساعتها این حالت فکزدنهای غیر طبیعی وجود دارد نیز از عوارض دیگر است.
این اثرات ۳ تا ۲۴ ساعت باقی میماند و بعد ازآن تمایل شدیدی برای مصرف مجددآن وجود دارد.
اعتیاد به این ماده روانی و ترک آن بسیار دشوار است. متاسفانه میزان مصرف این ماده خطرناک در ایران در حال افزایش است.خطر مرگ با مصرف آن وجود دارد و هیچ پادزهری تا امروز برای مسمومیت با اکس شناسایی نشده است.
اعتیاد بیشترین آسیب را به جوامع میزند و چون همیشه پیشگیری راحت تر از درمان است، بهترین راه آگاه ساختن افراد و کاهش تعداد معتادان جامعه است.
نام علمیقرص اکستازی «متیل دی اکسی متیل آمغتامین» است. اثر هر قرص پس از خوردن بعد از ۱۵ تا ۹۰ دقیقه در فرد آشکار میشود و تا ۲۴ ساعت باقی میماند. اکستازی در لغت به معنی شادی مفرط بوده است. اکستازی داروی سفید رنگ بدبو و تلخ مزهای است و به راحتی در آب حل میشود و به شکلهای قرص، کپسول، آدامس، نوشابه و پودرهای طمعدار تولید و عرضه میشود و گاه نیز به صورت تزریق وریدی مورد استفاده قرار میگیرد.
اکستازی، اعتیاد جدیدی است که در انتهای آن مرگ به انتظار نشسته است. وقتی در سال ۱۹۱۴ ساخته میشد، هیچ کس فکر نمیکرد این ماده تبدیل به اعتیاد نسل جوان در قرن جدید شود.
درآن زمان (۱۹۱۴) این ماده به علت اثرات آن از رده خارج شد، اما در سال ۱۹۱۴ این دارو مجدداً وارد بازار شد و در روان درمانی برای کمک به بیان احساسات بیماران استفاده شد؛ اما در سال ۱۹۸۴ با اثبات اثرات آن روی مغز حیوانات آزمایشگاهی از طرف مجامع علمی مصرف و تولید این داروها رسماً ممنوع اعلام شد؛ ولی در اثر جریاناتی مصرف آن مجدداً آغاز شد، به طوری که در دوره زمانی خاص مصرف این ماده انرژیزا و شادیبخش برای کاهش مصرف سایر مواد مخدر مثل هروئین تشویق شده است. به عنوان مثال در اروپا مصرف این قرص از ۵۰۰ هزار به ۳۰ میلیون قرص در ۲ سال بعد رسیده است و یا در آمریکا در پارتیهای شبانه مصرف این قرصها به شدت افزایش یافت.
اثر هر قرص ۱۵ تا ۹۰ دقیقه پس از خوردن در فرد آشکار میشود و تا ۲۴ ساعت باقی میماند. قرصهای اکستازی از لحاظ ترکیب و عملکرد از یکسو شبیه مواد محرک از قبیل آمفتامینها و از سوی دیگر شبیه مواد توهمزا است. مواد محرک موجود در این ماده نقش تحریک کننده داشته و باعث سرعت فعالیت سیستم عصبی میشوند. از طرفی مواد توهمزای موجود درآن به طور خاص بر روی ادراک تاثیر گذاشته و باعث توهم شنیداری و دیداری میشود.اکستازی در مجموع یک ماده مصنوعی روان گردان به حساب میآید که اگرچه آثار بسیار سوءبر روی بدن دارد، ولی مصرف این ماده مصرف کننده را به تدریج یا به سرعت به سمت یک نوع اجبار در مصرف میکشاند و از لحاظ روانی وابسته میسازد.
● عوارض و پیامدهای قرص
● سکوت مرگ
● چند توصیه به معتادان داروهای نشاطآور
اولین قدم، فهمیدن علت اعتیاد فرد به مادة اعتیادآور است.
بسیاری از افراد به اشتباه تصور میکنند که با مصرف مواد شادیافزا «بهتر میشوند»، «بهتر فعالیت میکنند» یا «شادتر میشوند». این فقط یک هذیان است. این مواد دیر یا زود جسم و روان را نابود میکنند. فشار زندگی مدرن، انسان امروزی را در خود غرق کرده است. اما باز هم راهحلهایی وجود دارد.
ورزش، رژیم غذایی، پیادهروی طولانیمدت همراه با مشاهدة طبیعت باعث القای احساس رضایت و آرامش میشود. صحبت با یک فرد قابل اعتماد در مورد مشکلات میتواند کمککننده باشد. مصرف مواد اعتیادآور و شادیافزا راهحل واقعی مشکلات زندگی نیست. نتایج و تبعات مصرف این داروها بسیار بدتر و وحشتناکتر از مشکلات اولیهای است که فرد برای رهایی از آنها به این مواد پناه آورده است. روی آوردن به مواد و داروهایی از این قبیل پا گذاشتن در جادة ناهمواری است که فرد برای رسیدن به جهنم انتخاب میکند.
جوانان امیدهای آیندهاند. والدین باید با فرزندان خود صحبت کنند و وقت بیشتری را به آنها اختصاص دهند.
به مشکلات جوانان گوش فرا دهید. آرزوهایشان را بشنوید. از تلاشهای آنها، هرچند بدون نتیجه باشد، قدردانی کنید. تواناییهای آنها را تمجید و روحیهشان را تقویت کنید. با آنان در مورد داروهای خطرناک و استفادة نابجا از آنها صحبت کنید. شما میتوانید زندگی فرزند خود را نجات دهید.
منبع:روزنامه اطلاعات
ارسالي از طرف کاربر محترم : mohammad_43
/ج