کار، ناکارتان نکند!
نويسنده:دکتر محمدمهدي قاسمي*
بسياري از افراد تحت تاثير استرس شديد، توانايي خود را در تصميم‌گيري‌ها از دست مي‌دهند و نمي‌توانند اولويت‌هاي خود را در زندگي ارزشيابي کنند و در نتيجه، گرايش شديدي به سمت حواس‌پرتي پيدا مي‌کنند. اين موضوع يکي از موارد به زانو درآمدن به شمار مي‌رود.
هنگامي که فرد در مواجهه با استرس‌ها و مشکلات زندگي به زانو درمي‌آيد، اغلب نوعي حس بي‌توجهي و بي‌اعتنايي و رفتارهاي خطرناک در او بروز مي‌کند. اين حس در تمام انسان‌ها، از افراد مشهور و معروف گرفته تا افراد عادي، به وضوح قابل مشاهده است.
اختلالي موسوم به مسووليت‌پذيري مزمن، يکي از عارضه‌هاي جانبي به زانو درآمدن است. افراد مبتلا در اين حالت، از نظر ذهني و فيزيکي از زندگي و فشار کاري خود به تنگ مي‌آيند و ديگر براي لحظه‌اي هم حاضر نيستند آن را تحمل کنند. علايم اين اختلال اغلب با گفته‌هايي از اين دست همراه است: «خيلي کار روي سرم ريخته و هيچ‌کس ديگري جز خودم نمي‌تواند آنها را به درستي انجام دهد.»
اين مشکل به طور بارز در کارهاي طاقت‌فرسا به وجود مي‌آيد و افراد سخت‌کوشي که از نظر عاطفي و يا فيزيکي خسته مي‌شوند، به ناچار چنين مشکلي را متحمل مي‌شوند. بنابراين هنگامي که نتوانند در برابر تعهدات و مسووليت‌هاي جديد جواب «نه» بدهيد يا اينکه براي مدت زمان طولاني تحت فشار کاري قرار گرفته باشيد، احتمال زيادي وجود دارد که به زانو درآييد.
• خواسته‌هاي خودتان را سازمان‌دهي کنيد و ببينيد کدام يک از آنها براي رساندن شما به اهداف‌تان از اهميت بيشتري برخوردار است.
• توانايي‌هاي خود را براي آسان‌تر کردن هر چه بيشتر مسير يا همان رسيدن به خواسته‌هايتان معين کنيد.
• عوامل استرس‌زا در زندگي، محيط کار و خانواده را رديابي کنيد. در اين راه مي‌توانيد از حمايت دوستان، اعضاي خانواده و مشاور برخوردار شويد و استرس خود را کاهش دهيد.
• مطمئن شويد که شيوه زندگي سالم را دنبال مي‌کنيد، بنابراين به اندازه کافي بخوابيد و آن‌قدر استراحت کنيد تا سطح انرژي بدن را در حد مطلوب نگه داريد. همچنين غذا‌هاي سالم مصرف کنيد و رژيم غذايي متعادلي را دنبال کنيد زيرا رژيم غذايي ناسالم موجب مي‌شود تا احساس خوبي نداشته باشيد. فعاليت‌هاي متعدد مانند تفريحات آرام‌بخش را تجربه کنيد تا جسم و ذهن‌تان از مشکلات براي مدت زماني هر چند کوتاه دور شود.
• اگر در يک زمان معين انگيزه‌هاي خود را بيش از اندازه درباره کاري که انجام مي‌دهيد از دست داده‌ايد، يک وقفه موقتي به خودتان بدهيد و براي مدتي دست از تلاش برداريد.
• اگر در مراحل آخر خستگي قرار داريد و بيش از پيش از پاي درآمده‌ايد و احساس بي‌انگيزگي شما بسيار زياد شده است و هيچ تمايلي به شغل و کار خود نداريد، از روان‌شناس يا روانپزشک کمک بگيريد.
ae
هنگامي که فرد در مواجهه با استرس‌ها و مشکلات زندگي به زانو درمي‌آيد، اغلب نوعي حس بي‌توجهي و بي‌اعتنايي و رفتارهاي خطرناک در او بروز مي‌کند. اين حس در تمام انسان‌ها، از افراد مشهور و معروف گرفته تا افراد عادي، به وضوح قابل مشاهده است.
اختلالي موسوم به مسووليت‌پذيري مزمن، يکي از عارضه‌هاي جانبي به زانو درآمدن است. افراد مبتلا در اين حالت، از نظر ذهني و فيزيکي از زندگي و فشار کاري خود به تنگ مي‌آيند و ديگر براي لحظه‌اي هم حاضر نيستند آن را تحمل کنند. علايم اين اختلال اغلب با گفته‌هايي از اين دست همراه است: «خيلي کار روي سرم ريخته و هيچ‌کس ديگري جز خودم نمي‌تواند آنها را به درستي انجام دهد.»
اين مشکل به طور بارز در کارهاي طاقت‌فرسا به وجود مي‌آيد و افراد سخت‌کوشي که از نظر عاطفي و يا فيزيکي خسته مي‌شوند، به ناچار چنين مشکلي را متحمل مي‌شوند. بنابراين هنگامي که نتوانند در برابر تعهدات و مسووليت‌هاي جديد جواب «نه» بدهيد يا اينکه براي مدت زمان طولاني تحت فشار کاري قرار گرفته باشيد، احتمال زيادي وجود دارد که به زانو درآييد.
اگر شما هم با خواندن اين مطلب احساس مي‌کنيد که در معرض خطر «از پا در آمدن» قرار داريد، راهکارهاي زير به شما کمک مي‌کند تا بتوانيد خود را با شرايط موجود وفق دهيد و به شرايط مطلوب نزديک شويد:
• خواسته‌هاي خودتان را سازمان‌دهي کنيد و ببينيد کدام يک از آنها براي رساندن شما به اهداف‌تان از اهميت بيشتري برخوردار است.
• توانايي‌هاي خود را براي آسان‌تر کردن هر چه بيشتر مسير يا همان رسيدن به خواسته‌هايتان معين کنيد.
• عوامل استرس‌زا در زندگي، محيط کار و خانواده را رديابي کنيد. در اين راه مي‌توانيد از حمايت دوستان، اعضاي خانواده و مشاور برخوردار شويد و استرس خود را کاهش دهيد.
• مطمئن شويد که شيوه زندگي سالم را دنبال مي‌کنيد، بنابراين به اندازه کافي بخوابيد و آن‌قدر استراحت کنيد تا سطح انرژي بدن را در حد مطلوب نگه داريد. همچنين غذا‌هاي سالم مصرف کنيد و رژيم غذايي متعادلي را دنبال کنيد زيرا رژيم غذايي ناسالم موجب مي‌شود تا احساس خوبي نداشته باشيد. فعاليت‌هاي متعدد مانند تفريحات آرام‌بخش را تجربه کنيد تا جسم و ذهن‌تان از مشکلات براي مدت زماني هر چند کوتاه دور شود.
• اگر در يک زمان معين انگيزه‌هاي خود را بيش از اندازه درباره کاري که انجام مي‌دهيد از دست داده‌ايد، يک وقفه موقتي به خودتان بدهيد و براي مدتي دست از تلاش برداريد.
• اگر در مراحل آخر خستگي قرار داريد و بيش از پيش از پاي درآمده‌ايد و احساس بي‌انگيزگي شما بسيار زياد شده است و هيچ تمايلي به شغل و کار خود نداريد، از روان‌شناس يا روانپزشک کمک بگيريد.
پي نوشت ها :
روانپزشک
ae
