آرتريت روماتوئيد در يک نگاه

شايد نام بيماري آرتريت روماتوئيد را شنيده باشيد يا دست کم در اطرافيان خود با افرادي روبه‌رو شده‌ايد که از اين بيماري در رنج و عذاب‌اند. اگر تمايل داريد درباره اين بيماري اطلاعاتتان را افزايش دهيد، مطلب زير را بخوانيد.
به التهاب مفصل، آرتريت گفته مي‌شود. شايع‌ترين نوع آرتريت‌ها را آرتريت روماتوئيد مي‌گويند. در 80 درصد موارد، آرتريت روماتوئيد در سنين بين 25 تا 50 سالگي ديده مي‌شود و در زنان سه برابر مردان شايع‌تر است. در بيماري آرتريت روماتوئيد به علت پاسخ غيرطبيعي دستگاه ايمني، قسمت‌هايي از مفصل تخريب مي‌شود. آرتريت روماتوئيد مي‌تواند همچنين به عنوان يک بيماري ژنتيکي و ارثي مطرح باشد. به طور معمول، بيماري مسير پيش‌رونده کندي دارد اما در بعضي مواقع ممکن است به سرعت پيشرفت کند و موجب ناتواني فرد بيمار شود. آرتريت روماتوئيد اغلب، افراد بالاي 40 سال را مبتلا مي‌کند اما نوع خاصي از آرتريت در بچه‌ها ديده مي‌شود. سفتي صبحگاهي (هنگام برخاستن از خواب بيمار احساس سفتي در مفاصل مي‌کند اما پس از چند دقيقه کم‌کم بهتر مي‌شود)، تورم مفاصل و درد مفصلي از علايم شايع آتريت روماتوئيد است. مفاصلي که بيشتر مبتلا مي‌شوند عبارت‌اند از مفصل زانو، مچ و مفاصل کوچک انگشت‌ها.
 

ابتلاي طولاني‌مدت به اين بيماري موجب تغيير شکل مفصل‌ها و اختلال در کارکرد آنها مي‌شود. براي تشخيص بيماري آرتريت روماتوئيد بايد آزمايش خون در راديوگرافي از مفاصل انجام شود. درمان اين بيماري طولاني‌مدت است و از داروهاي متعددي براي سرکوب پاسخ دستگاه ايمني و درمان التهاب استفاده مي‌شود. اين داروها اغلب شامل آسپرين، ديکلوفناک، ايندومتاسين، پيروکسيکام، بروفن و ناپروکسن هستند. همچنين در بعضي مواقع از داروهاي کورتون‌دار مانند پردنيزولون استفاده مي‌شود که با توجه به عوارض جانبي اين داروها در مصرف آنها بايد احتياط را بگيريم. به‌طور کلي سير بيماري آرتريت روماتوئيد الگوي خاصي دارد و گاهي اوقات بيمار احساس مي‌کند که حالش بهتر و گاهي حالش بدتر است. فيزيوتراپي، کشش عضلات، کاهش فشار روي مفاصل و نيز کاهش وزن در درمان آرتريت روماتوئيد نقش بسيار مهمي دارند. گاهي اوقات مفصل به قدري تخريب مي‌شود که به جراحي و تعويض مفصل طبيعي با يک مفصل مصنوعي نياز دارد.
منبع:www.salamat.com
/ع