تأثیر نگرش والدين بر رشد کودک
نگرش كلي شما نسبت به وظيفه پدر و مادري تاثير همه جانبه اي بر كليه عوامل موثر بر روند رشد و تكامل كودك شما مي گذارد. در واقع نگرش شما به فرزند داري و نقش والدي خودتان، زيربناي ارتباط شما با كودك و همه كارهايي است كه مي توانيد براي رشد بهتر او انجام دهيد. اكنون كه صاحب فرزند شده ايد شايد بهترين آغاز براي او اين باشد كه نگرش مثبتي نسبت به اينكه پدر و مادر او هستيد داشته باشيد.
برخي از مردم بچه هاي زياد مي خواهند و بعضي ديگر كم يا هيچ. خيلي از مردم هنوز احساس مي كند كه ازدواج بدون وجود بچه ناقص است و برخي ديگر معتقدند كه كودكان مانعي بر سر راه موفقيت شغلي و پيشرفت آنها هستند.
اگر نگرشي مثبت به بچه دار شدن نداريد بهتر است پدر و مادر نشويد و اگر شده ايد به خود كمك كنيد تا وجود او را بپذيريد. راههاي مختلفي وجود دارد كه مي توانيد به خود و خانواده تان در پذيرش نقش جديد كمك كنيد.
به طور كلي والدين مسن تر نقش پدر و مادري خود را بيشتر از صميم قلب مي پذيرند تا افراد جوانتر. معمولا وسايل ارتباط جمعي تصوير اغراق شده اي را از والدين مي سازند و اگر بخواهيد چنين انتظاري از خود يا همسرتان داشته باشيد ممكن است با ناكامي مواجه شويد. در عين حال انتظار برخي از والدين از كودك واقع بينانه نيست؛ داشتن تصور بسيار ايده آل از كودك (مثلا اينكه يك كودك "استثنايي" باشد)، ممكن است واقعا خطرناك باشد و فقط باعث مي شود با ديدن اينكه كودكتان برآورنده انتظارات شما نيست دچار ياس و رنجش شويد.
يكي از مهمترين كارهايي كه مي توانيد براي كودك خود انجام دهيد اين است كه او را در دنياي واقعيات نگه داريد و اهداف واقع بينانه اي براي او تعيين كنيد تا از ناكاميها اجتناب شود و تصور او از خود لطمه اي نبينيد. از طرف ديگر، وظيفه شماست كه نقاط ضعف كودك خود را علاوه بر نكات قوت او، البته هميشه با تكيه بر نقاط قوت، به او نشان دهيد تا با درك كاملي از خويشتن و اطلاع از محدوديتهايش بزرگ شود.
بهتر است محيطي براي كودكتان فراهم سازيد تا فرصتهاي يادگيري او را محدود نكند. زيرا اگر فرصتها محدود شوند او قادر نخواهد بود به تمامي توان بالقوه خود دست يابد.
سعي نكنيد كودك خود را در يك قالب از پيش تعيين شده بگنجانيد، اصراري نداشته باشيد كه كودكتان حتما شبيه شما، همسرتان يا در برخي خصوصيات مانند يكي از بهترين كودكاني كه در اقوام و دوستان مي شناسيد باشد؛ زندگي در چنين محيطي او را به شدت سرخورده خواهد كرد. آنچه كودك به آن نياز دارد تشويق براي شكل گيري فرديت منحصر به فرد خود اوست.
با كمك به او براي روبرو شدن و دست و پنجه نرم كردن با مسائلي كه دشوار تر از آن است كه به تنهايي حل كند، به او درس اتكا به نفس و مصمم بودن بدهيد.
همچنين به ياد داشته باشيد كه براي رسيدن به رشد تمام و كمال، بايد طرفيتهاي ذاتي كودك خود را در زماني كه آمادگي آن را دارد تحريك و تشويق كنيد. بنابراين زمان بندي اهميت اساسي دارد. هر قدر هم كه كودك براي يادگيري تلاش كند، تا زماني كه از نظر مرحله اي از رشد كه در آن قرار دارد آمادگي نداشته باشد ياد نخواهد گرفت. ولي وقتي آماده شد، سرعت رشد او اعجاب انگيز خواهد بود، بخصوص اگر شما علايق و تلاشهاي او را با تشويق كردن تقويت كنيد.
بسياري از اوقات متوجه مي شويد كه كودك شما در سير رشد و تكامل خود به يك مرحله موقتي بدون پيشرفت رسيده است. شايد به اين نتيجه برسيد كه او به آخرين حد توانايي خود رسيده است. در نتيجه كودك شما براي يادگيري بيشتر، كمتر تلاش مي كند و در همان سطح باقي مي ماند. در حالي كه با كمي تشويق از طرف شما، با اين اعتقاد كه دستيابي به موفقيت بيشتر هميشه ممكن است، مي تواند به سطوح بالاتر نيز برسد.
يك مسئوليت مهم ديگر شما به عنوان پدر و مادر اين است كه به كودك خود بياموزيد با ديگران ارتباط برقرار كند و نسبت به آنها توجه داشته باشد، يعني نسبت به افراد غير از خودش گرايش داشته باشد. با اين كار تضمين مي كنيد كه پيدا كردن دوست براي او آسان باشد و دچار انزوا و تنهايي نشود. اگر با رفتار غير اجتماعي كودك خود برخورد مناسب نكنيد، او هرگز در اجتماع پذيرفته نخواهد شد. اصلاح اين رفتارها قبل از اينكه به صورت عادت درآيد و شانس او براي آميختن با ديگران را به مخاطره بيندازد، حائز اهميت است.
منبع: www.ninisite.com
ae
برخي از مردم بچه هاي زياد مي خواهند و بعضي ديگر كم يا هيچ. خيلي از مردم هنوز احساس مي كند كه ازدواج بدون وجود بچه ناقص است و برخي ديگر معتقدند كه كودكان مانعي بر سر راه موفقيت شغلي و پيشرفت آنها هستند.
اگر نگرشي مثبت به بچه دار شدن نداريد بهتر است پدر و مادر نشويد و اگر شده ايد به خود كمك كنيد تا وجود او را بپذيريد. راههاي مختلفي وجود دارد كه مي توانيد به خود و خانواده تان در پذيرش نقش جديد كمك كنيد.
به طور كلي والدين مسن تر نقش پدر و مادري خود را بيشتر از صميم قلب مي پذيرند تا افراد جوانتر. معمولا وسايل ارتباط جمعي تصوير اغراق شده اي را از والدين مي سازند و اگر بخواهيد چنين انتظاري از خود يا همسرتان داشته باشيد ممكن است با ناكامي مواجه شويد. در عين حال انتظار برخي از والدين از كودك واقع بينانه نيست؛ داشتن تصور بسيار ايده آل از كودك (مثلا اينكه يك كودك "استثنايي" باشد)، ممكن است واقعا خطرناك باشد و فقط باعث مي شود با ديدن اينكه كودكتان برآورنده انتظارات شما نيست دچار ياس و رنجش شويد.
چگونه مي توانيد به كودك خود كمك كنيد؟
يكي از مهمترين كارهايي كه مي توانيد براي كودك خود انجام دهيد اين است كه او را در دنياي واقعيات نگه داريد و اهداف واقع بينانه اي براي او تعيين كنيد تا از ناكاميها اجتناب شود و تصور او از خود لطمه اي نبينيد. از طرف ديگر، وظيفه شماست كه نقاط ضعف كودك خود را علاوه بر نكات قوت او، البته هميشه با تكيه بر نقاط قوت، به او نشان دهيد تا با درك كاملي از خويشتن و اطلاع از محدوديتهايش بزرگ شود.
بهتر است محيطي براي كودكتان فراهم سازيد تا فرصتهاي يادگيري او را محدود نكند. زيرا اگر فرصتها محدود شوند او قادر نخواهد بود به تمامي توان بالقوه خود دست يابد.
سعي نكنيد كودك خود را در يك قالب از پيش تعيين شده بگنجانيد، اصراري نداشته باشيد كه كودكتان حتما شبيه شما، همسرتان يا در برخي خصوصيات مانند يكي از بهترين كودكاني كه در اقوام و دوستان مي شناسيد باشد؛ زندگي در چنين محيطي او را به شدت سرخورده خواهد كرد. آنچه كودك به آن نياز دارد تشويق براي شكل گيري فرديت منحصر به فرد خود اوست.
با كمك به او براي روبرو شدن و دست و پنجه نرم كردن با مسائلي كه دشوار تر از آن است كه به تنهايي حل كند، به او درس اتكا به نفس و مصمم بودن بدهيد.
همچنين به ياد داشته باشيد كه براي رسيدن به رشد تمام و كمال، بايد طرفيتهاي ذاتي كودك خود را در زماني كه آمادگي آن را دارد تحريك و تشويق كنيد. بنابراين زمان بندي اهميت اساسي دارد. هر قدر هم كه كودك براي يادگيري تلاش كند، تا زماني كه از نظر مرحله اي از رشد كه در آن قرار دارد آمادگي نداشته باشد ياد نخواهد گرفت. ولي وقتي آماده شد، سرعت رشد او اعجاب انگيز خواهد بود، بخصوص اگر شما علايق و تلاشهاي او را با تشويق كردن تقويت كنيد.
بسياري از اوقات متوجه مي شويد كه كودك شما در سير رشد و تكامل خود به يك مرحله موقتي بدون پيشرفت رسيده است. شايد به اين نتيجه برسيد كه او به آخرين حد توانايي خود رسيده است. در نتيجه كودك شما براي يادگيري بيشتر، كمتر تلاش مي كند و در همان سطح باقي مي ماند. در حالي كه با كمي تشويق از طرف شما، با اين اعتقاد كه دستيابي به موفقيت بيشتر هميشه ممكن است، مي تواند به سطوح بالاتر نيز برسد.
يك مسئوليت مهم ديگر شما به عنوان پدر و مادر اين است كه به كودك خود بياموزيد با ديگران ارتباط برقرار كند و نسبت به آنها توجه داشته باشد، يعني نسبت به افراد غير از خودش گرايش داشته باشد. با اين كار تضمين مي كنيد كه پيدا كردن دوست براي او آسان باشد و دچار انزوا و تنهايي نشود. اگر با رفتار غير اجتماعي كودك خود برخورد مناسب نكنيد، او هرگز در اجتماع پذيرفته نخواهد شد. اصلاح اين رفتارها قبل از اينكه به صورت عادت درآيد و شانس او براي آميختن با ديگران را به مخاطره بيندازد، حائز اهميت است.
منبع: www.ninisite.com
ae
