اصول پيشگيري از سرطان سینه

انجمن سرطان آمريکا اعتقاد دارد که استفاده از ماموگرافي، بررسي کلينيکي پستان و تشخيص و گزارش سريع تغييرات پستان بر اساس راهنمايي‌هاي زير، امکان اجتناب از مرگ زنان به دليل سرطان پستان را بسيار افزايش مي‌دهد.
در سرطان پستان، اندازه تومور و گستردگي آن اصلي‌ترين عوامل در پيش بيني احتمال درمان هستند. تشخيص زودهنگام سرطان پستان امکان موفقيت درمان را تا حد بسيار زيادي بالا مي‌برد. شک نيست که آموزش‌هاي خودآزمايي سرطان پستان، سالانه جان هزاران نفر را از مرگ نجات مي‌دهد و مطمئنا با گسترده‌تر شدن اين آموزش‌ها، افراد بيشتري از امکان يک زندگي سالم برخوردار خواهند شد.
 

توصيه‌هاي انجمن سرطان آمريکا براي تشخيص زودهنگام سرطان پستان
 

• زنان با سن بيش از 40 سال بايد سالانه يک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافي انجام دهند.
• بين سن 20 تا 39 سال، زنان بايد هر سه سال يک بار با مراجعه به مراکز درماني آزمايش کلينيکي پستان را از سوي متخصصان انجام دهند. بعد از 40 سالگي اين عمل بايد سالانه انجام گيرد و بهتر است اين آزمايش، درست پيش از ماموگرافي انجام گيرد.
• پس از 20 سالگي، زنان بايد درباره خودآزمايي پستان اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعيت طبيعي پستان‌هايشان آگاهي داشته باشند و هرگونه تغيير جديد را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.
در صورت مشاهده هرگونه تغيير، از جمله پيدا شدن يک توده يا تورم، خارش پوست يا لکه روي پستان، درد يا تو رفتن نوک پستان، قرمزي يا پوسته پوسته شدن پوست يا نوک پستان يا مشاهده ترشحاتي غير از شير از پستان بايد براي تشخيص دقيق‌تر با سرعت به مشاور پزشکي خود مراجعه کنيد. به هرحال در ياد داشته باشيد که در بيشتر مواقع تغييرات پستان حاصل سرطان نيستند ولي احتياط هميشه لازم است.
پس از مشاهده هر يک از اين موارد، فرد بايد براي تشخيص دقيق‌تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه مي‌تواند تشخيص دهد که تغيير ايجاد شده خوش‌خيم است يا بدخيم. آنها براي اين تشخيص از آزمايش‌هاي ديگري هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچک‌ترين احتمالي بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بيوپسي به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمايش فيزيکي پستان بدون استفاده از ماموگرافي احتمال ناديده گرفته شدن بعضي سرطان‌ها در مراحل ابتدايي را باقي خواهد گذاشت. برعکس اين جريان هم صادق است؛ ممکن است سرطاني در مراحل ابتدايي با ماموگرافي قابل تشخيص نباشد در حالي که با خودآزمايي يا بررسي فيزيکي به وسيله دکتر قابل تشخيص باشد.

آگاهي از وضعيت پستان و خودآزمايي آن
 

در 20 سالگي بايد به زنان درباره آگاهي از وضعيت پستان‌هايشان و فوايد خودآزمايي آنها آموزش داده شود. زنان بايد بدانند که پستان‌هايشان در حالت عادي چه وضعيتي دارند تا بتوانند هرچه سريع‌تر، تغييرات آن را تشخيص دهند. در عين حال، زنان بايد بدانند که هر تغيير، به معني وجود سرطان نيست.
زنان مي‌توانند با بررسي گاه به گاه پستان‌هايشان از وضعيت آنها آگاه باشند و متوجه تغييرات آن بشوند اما روش پيشنهادي پزشکان پيگيري يک تکنيک قدم به قدم بر اساس يک زمان‌بندي منظم براي بررسي دايمي‌تمامي ‌بافت پستان است.
اگر شما هم احساس مي‌کنيد که خودآزمايي منظم پستان مي‌تواند به شما در زندگي‌اي سالم‌تر کمک کند طبق يک برنامه منظم (براي مثال، هر فصل يک بار) آن را به کار ببريد. بهترين وقت بري بررسي پستان‌ها زماني است که پستان‌ها حساس يا ورم کرده نباشند. زناني که در دوره بارداري يا شيردهي هستند يا از کاشت پستان استفاده کرده‌اند نيز مي‌توانند به طور مرتب پستان‌هايشان را مورد خودآزمايي قرار دهند. بهتر است زناني که خودآزمايي پستان را انجام مي‌دهند، گاه گاه روش کار خود را با يک متخصص در ميان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.

چگونگي خودآزمايي پستان
 

1 به پشت بخوابيد و دست‌تان را زير سرتان بگذاريد. اين وضعيت موجب مي‌شود تا بافت پستان تا حد ممکن روي قفسه سينه گسترده شود و در نتيجه به کمترين ارتفاع ممکن برسد. در اين حالت، لمس کردن کليه بافت و تشخيص توده‌ها آسان‌تر و دقيق‌تر است.
2 سه انگشت وسط دست ديگر را در کنار هم نگه داريد و با نوک آنها در سينه به دنبال توده‌ها بگرديد. سعي کنيد با حرکات کوچک دايره‌اي به اندازه يک سکه که روي همديگر مي‌افتند، بافت پستان را کاملا حس کنيد.
3 براي تشخيص دقيق، از سه سطح فشار استفاده کنيد. اول با فشار کم، بافت نزديک به پوست را بررسي کنيد. بعد با فشار متوسط بافت دروني را حس کنيد و درنهايت با فشار بيشتر، به بررسي بافت نزديک به قفسه سينه و استخوان‌هاي دنده بپردازيد. به ياد داشته باشيد که يک برآمدگي در انحناي پاييني هر پستان طبيعي است. اول هر نقطه از پستان را با هر سه فشار مورد آزمايش قرار دهيد و سپس به سراغ نقطه بعدي برويد.
4 براي حرکت در طول پستان پيشنهاد مي‌شود که حرکت خود را از بالا به پايين انتخاب کنيد. يعني اول يک خط فرضي از زير بغل تا وسط جناغ در نظر بگيريد و بافت پستان را از بالا به پايين در مسير آن بررسي کنيد و بعد از رسيدن به حد نهايي پايين پستان، خط فرضي را کمي ‌به سمت داخل بدن حرکت دهيد و دوباره از بالا شروع کنيد. فراموش نکنيد که در حين آزمايش، بايد همه پستان بررسي شود و حتي بهتر است کمي‌بالا و پايين آن را نيز مورد آزمايش قرار دهيد. يعني حد پايين و بالاي پستان را دنده‌ها و استخوان ترقوه (زير گردن) در نظر بگيريد. شواهدي وجود دارد که نشان مي‌دهد اين شيوه بررسي، موجب مي‌شود بيشترين حجم بافت پستان مورد آزمايش قرار بگيرد و هيچ محلي از قلم نيفتد. همين مراحل را براي پستان ديگر نيز تکرار کنيد.
5 پس از اتمام بررسي هر دو پستان، روبه‌روي آينه بايستيد و کف دست‌هايتان را به آرامي‌روي باسن فشار دهيد. اين شيوه ايستادن موجب کشيده شدن عضلات سينه و در نتيجه در معرض ديد قرار گرفتن بهتر سينه‌ها مي‌شود. حالا با نگاه کردن به پستان‌ها هر تغييري در اندازه و شکل يا وجود لکه‌ها روي آن را تشخيص دهيد.
6 در صورتي که علاقه‌مند به بررسي زيربغل‌ها هستيد، آنها را در وضعيتي بررسي کنيد که ايستاده‌ايد و دست‌ها را فقط به اندازه‌اي بلند کرده ايد که دسترسي به زيربغل‌هايتان براي انگشت‌هاي دست ديگر فراهم باشد.
اين شيوه خودآزمايي با شيوه‌هاي قديمي‌تر کمي‌متفاوت است و اين تفاوت حاصل آخرين مطالعات و بررسي‌هاي علمي‌است. به هرحال کليت مساله، بررسي بافت براي يافتن توده‌ها است. اگر احساس مي‌کنيد با روشي ديگر، دقيق‌تر به همه بافت دسترسي داريد، از آن استفاده کنيد.

فراموش نکنيد که احساس هر توده را به سرعت با پزشک در ميان بگذاريد.

 

منبع:www.salamat.com
/خ