حذف يک وعده غذايي خطر دارد؟
نويسنده:برليانت بزرگمهر*
بسياري از افراد وقتي تصميم مي‌گيرند چربي‌هاي مضر خون‌شان را به شيوه‌اي کم کنند و کمي لاغر شوند، اولين فکري که به نظرشان مي‌رسد، کمتر غذا خوردن است.
اين گروه تعداد وعده‌هاي غذايي خود را کم مي‌کنند و به طور ناخودآگاه براي ارضاي غريزه گرسنگي، در هر وعده مقدار بيشتري غذا مي‌خورند. اين تصميم آنها چند اشکال عمده دارد. اول اينکه چون گرسنگي‌شان خوب ارضا نمي‌شود، در وعده غذايي خود از غذاهاي پرکالري و شيرين و چرب استفاده مي‌کنند و با اينکه يک يا دو وعده غذايي در روز مي‌خورند اما در مقدار چربي مضر هيچ تغييري ديده نمي‌شود.
مشکل بعدي که در اثر گرسنه ماندن طولاني يا عدم دريافت کالري لازم براي بدن به وجود مي‌آيد، آسيب سلول‌هاي بدن به خصوص سلول‌هاي عصبي است که انرژي‌شان را فقط از مواد قندي نشاسته‌اي تامين مي‌کنند؛ چون کالري لازم براي فعاليت اين سلول‌ها در اختيارشان قرار نمي‌گيرد و حالت‌هاي عصبي و بي‌حوصلگي و پرخاشگري و نيز سرگيجه و سردرد مي‌تواند بروز کند. از ديگر اشکالات کاهش تعداد وعده‌هاي غذايي، کاهش فعاليت دستگاه گوارش است. وقتي دستگاه گوارش ما براي هضم، جذب و متابوليسم مواد غذايي کمتر فعاليت مي‌کند، از انرژي لازم براي اعمال داخلي کاسته مي‌شود و شما از شر چاقي خلاص نمي‌شويد چرا که از مهم‌ترين معايب کاهش تعداد وعده‌هاي غذايي، همان‌طور که گفتم، ولع به دليل گرسنگي و به دنبال آن مصرف غذاهاي پرکالري و بالا رفتن LDL يا چربي مضر است.
بنابراين براي کاهش چربي‌هاي مضر خونتان بايد به نوع غذاي مصرفي خود توجه کنيد و حتما علاوه بر سه وعده غذايي اصلي، دو تا سه ميان‌وعده برحسب ميزان فعاليت و سن و ديگر فاکتورها مصرف کنيد؛ مثلا اگر خيلي زود شام مي‌خوريد، تا زمان خواب نياز داريد که ميان‌وعده کوچکي مثل يک ميوه استفاده کنيد. خلاصه اين که نبايد براي يک مدت طولاني گرسنه بمانيد چون ولع به مصرف مواد غذايي پرکالري در شما زياد مي‌شود و اين خطرناک است.
/ک
اين گروه تعداد وعده‌هاي غذايي خود را کم مي‌کنند و به طور ناخودآگاه براي ارضاي غريزه گرسنگي، در هر وعده مقدار بيشتري غذا مي‌خورند. اين تصميم آنها چند اشکال عمده دارد. اول اينکه چون گرسنگي‌شان خوب ارضا نمي‌شود، در وعده غذايي خود از غذاهاي پرکالري و شيرين و چرب استفاده مي‌کنند و با اينکه يک يا دو وعده غذايي در روز مي‌خورند اما در مقدار چربي مضر هيچ تغييري ديده نمي‌شود.
مشکل بعدي که در اثر گرسنه ماندن طولاني يا عدم دريافت کالري لازم براي بدن به وجود مي‌آيد، آسيب سلول‌هاي بدن به خصوص سلول‌هاي عصبي است که انرژي‌شان را فقط از مواد قندي نشاسته‌اي تامين مي‌کنند؛ چون کالري لازم براي فعاليت اين سلول‌ها در اختيارشان قرار نمي‌گيرد و حالت‌هاي عصبي و بي‌حوصلگي و پرخاشگري و نيز سرگيجه و سردرد مي‌تواند بروز کند. از ديگر اشکالات کاهش تعداد وعده‌هاي غذايي، کاهش فعاليت دستگاه گوارش است. وقتي دستگاه گوارش ما براي هضم، جذب و متابوليسم مواد غذايي کمتر فعاليت مي‌کند، از انرژي لازم براي اعمال داخلي کاسته مي‌شود و شما از شر چاقي خلاص نمي‌شويد چرا که از مهم‌ترين معايب کاهش تعداد وعده‌هاي غذايي، همان‌طور که گفتم، ولع به دليل گرسنگي و به دنبال آن مصرف غذاهاي پرکالري و بالا رفتن LDL يا چربي مضر است.
بنابراين براي کاهش چربي‌هاي مضر خونتان بايد به نوع غذاي مصرفي خود توجه کنيد و حتما علاوه بر سه وعده غذايي اصلي، دو تا سه ميان‌وعده برحسب ميزان فعاليت و سن و ديگر فاکتورها مصرف کنيد؛ مثلا اگر خيلي زود شام مي‌خوريد، تا زمان خواب نياز داريد که ميان‌وعده کوچکي مثل يک ميوه استفاده کنيد. خلاصه اين که نبايد براي يک مدت طولاني گرسنه بمانيد چون ولع به مصرف مواد غذايي پرکالري در شما زياد مي‌شود و اين خطرناک است.
پي نوشت ها :
*مشاور تغذيه و رژيم‌درماني
منبع:www.salamat.com/ک
