وظايف والدين در فصل امتحانات
نويسنده:رضا زنگانه
پدر و مادرها اغلب نميدانند به چه صورت ميتوانند در امر آموزش و يادگيري دروس به فرزندان کمک کنند. آنها شايد صدها بار اين کلمه را تکرار کرده باشند «بخوان، بخوان» و دلشان ميخواهد در اين زمينه به فرزندانشان کمک کنند اما اين حرفها بسياري وقتها نهتنها اثر ندارد که نتيجه عکس هم ميدهد.
فرزند شما در زندگي تحصيلي خود نيز به شما وابسته است و در صورتي که بتوانيد در تحصيل او نقش فعالتري داشته باشيد، يادگيري براي او دلپذيرتر ميشود و اعتماد به نفس بيشتري پيدا ميکند تا اينکه در برابر او بيتفاوت باشيد. شايد بهخاطر حضور شما، نسبت به درس خواندن دلگرم شود و آينده درخشانتري داشته باشد. برخي والدين شرکت در زندگي تحصيلي فرزند خود را مشکل ميدانند و حال و حوصله اين کار را ندارند و اصلا خود را درگير اين مسايل نميکنند. برخي از دلايل اين سهلنگاري و بيتفاوتي عبارتاند از:
نداشتن وقت و انرژي و برنامه ويژه رسيدگي به فرزندان، تعليم و تربيت منحصرا کار متخصصان است، نميتوان با تقدير و سرنوشت به مبارزه پرداخت و هر چه قسمت باشد همان ميشود، فرزند من به کمک من نيازي ندارد و من نميتوانم کاري برايش انجام دهم، فرزند من استعداد کافي ندارد و کمهوش است، نميخواهم براي آموزگار ايجاد مزاحمت کنم و...
1) کلمات مناسب را در آشکار يا پنهان نسبت به کودک خود ادا کنيد. هرگز از کلمات کمهوش بودن، کماستعداد بودن، کمشانس بودن استفاده نکنيد که يک داروي مخرب براي آنهاست. هميشه سعي کنيد حتي کوچکترين پيشرفت آنها را مورد تشويق و تحسين قرار دهيد.
2) محيط خانه را براي يادگيري، مناسب کنيد. در زمان مطالعه تمام عوامل مزاحم از قبيل راديو، تلويزيون و... را حذف کنيد.
3) در صورت امکان تکاليف و تمرينهايي که انجام داده يک بار مرور کنيد. به او کمک کنيد تا روز بعد با آمادگي کامل به مدرسه برود.
4) به او ياد بدهيد تکاليف سنگين را به بخشهاي کوچکتر تقسيم کند. از انجام دادن تکاليف او جدا خودداري کنيد زيرا عصايي براي او خواهيد شد که هميشه بايد اين عصا زير دست او باشد و ترک آن يعني شکست او.
5) جدولي از برنامه امتحاني فرزندانتان تهيه کنيد و به آنها در برنامهريزي مناسب و براي مطالعه درسهاي مختلف کمک کنيد.
6) به فرزندانتان کمک کنيد تا به تنهايي پاسخ پرسشهاي درسيشان را بيابند.
7) در صورت نياز با آموزگار فرزندتان درمورد چگونگي انجام آزمونهاي پاياني صحبت کنيد و اطلاعات لازم را از او بگيريد.
8) نقاط ضعف و قوت درسي فرزندانتان را در درسهاي مختلف بشناسيد و حتيالامکان درصدد رفع آنها برآييد.
9) به فرزندانتان اطمينان دهيد که موفقيت آنها برايتان ارزش و اهميت دارد.
10) خواستهها و انتظارات خارج از توان بچهها نداشته باشيد.
11) هميشه درباره امتحان دادن، مثبت صحبت کنيد و بچهها را از آن نترسانيد.
12) «درس بخوان! چرا درس نميخواني؟ به فکر امتحان فردا نيستي! فردا تجديد ميشوي! مگر فردا امتحان نداري؟» اين پند و اندرزهاي مخرب در شب امتحان نه تنها سازنده نيست بلکه توانايي به خاطر آوردن آنچه را ياد گرفته از دست ميدهد.
منبع: http://salamat.com
فرزند شما در زندگي تحصيلي خود نيز به شما وابسته است و در صورتي که بتوانيد در تحصيل او نقش فعالتري داشته باشيد، يادگيري براي او دلپذيرتر ميشود و اعتماد به نفس بيشتري پيدا ميکند تا اينکه در برابر او بيتفاوت باشيد. شايد بهخاطر حضور شما، نسبت به درس خواندن دلگرم شود و آينده درخشانتري داشته باشد. برخي والدين شرکت در زندگي تحصيلي فرزند خود را مشکل ميدانند و حال و حوصله اين کار را ندارند و اصلا خود را درگير اين مسايل نميکنند. برخي از دلايل اين سهلنگاري و بيتفاوتي عبارتاند از:
نداشتن وقت و انرژي و برنامه ويژه رسيدگي به فرزندان، تعليم و تربيت منحصرا کار متخصصان است، نميتوان با تقدير و سرنوشت به مبارزه پرداخت و هر چه قسمت باشد همان ميشود، فرزند من به کمک من نيازي ندارد و من نميتوانم کاري برايش انجام دهم، فرزند من استعداد کافي ندارد و کمهوش است، نميخواهم براي آموزگار ايجاد مزاحمت کنم و...
12 توصيه به والدين
1) کلمات مناسب را در آشکار يا پنهان نسبت به کودک خود ادا کنيد. هرگز از کلمات کمهوش بودن، کماستعداد بودن، کمشانس بودن استفاده نکنيد که يک داروي مخرب براي آنهاست. هميشه سعي کنيد حتي کوچکترين پيشرفت آنها را مورد تشويق و تحسين قرار دهيد.
2) محيط خانه را براي يادگيري، مناسب کنيد. در زمان مطالعه تمام عوامل مزاحم از قبيل راديو، تلويزيون و... را حذف کنيد.
3) در صورت امکان تکاليف و تمرينهايي که انجام داده يک بار مرور کنيد. به او کمک کنيد تا روز بعد با آمادگي کامل به مدرسه برود.
4) به او ياد بدهيد تکاليف سنگين را به بخشهاي کوچکتر تقسيم کند. از انجام دادن تکاليف او جدا خودداري کنيد زيرا عصايي براي او خواهيد شد که هميشه بايد اين عصا زير دست او باشد و ترک آن يعني شکست او.
5) جدولي از برنامه امتحاني فرزندانتان تهيه کنيد و به آنها در برنامهريزي مناسب و براي مطالعه درسهاي مختلف کمک کنيد.
6) به فرزندانتان کمک کنيد تا به تنهايي پاسخ پرسشهاي درسيشان را بيابند.
7) در صورت نياز با آموزگار فرزندتان درمورد چگونگي انجام آزمونهاي پاياني صحبت کنيد و اطلاعات لازم را از او بگيريد.
8) نقاط ضعف و قوت درسي فرزندانتان را در درسهاي مختلف بشناسيد و حتيالامکان درصدد رفع آنها برآييد.
9) به فرزندانتان اطمينان دهيد که موفقيت آنها برايتان ارزش و اهميت دارد.
10) خواستهها و انتظارات خارج از توان بچهها نداشته باشيد.
11) هميشه درباره امتحان دادن، مثبت صحبت کنيد و بچهها را از آن نترسانيد.
12) «درس بخوان! چرا درس نميخواني؟ به فکر امتحان فردا نيستي! فردا تجديد ميشوي! مگر فردا امتحان نداري؟» اين پند و اندرزهاي مخرب در شب امتحان نه تنها سازنده نيست بلکه توانايي به خاطر آوردن آنچه را ياد گرفته از دست ميدهد.
والدين بايد اضطراب خود را مهار کنند
منبع: http://salamat.com