پلاستينه کردن
نويسنده:دکتر علي ملائکه
اينجا سالن تشريح، صداي ما را از کنار مردهها ميشنويد!
پلاستينه کردن، تکنيکي است که در آناتومي براي حفظ بخشهاي مختلف بدن مورد استفاده قرار ميگيرد.
در اين روش، آب و چربي بافتها با پلاستيکهاي مخصوصي جايگزين ميشود و به اين ترتيب، بافتها قابل لمس ميشوند؛ بو نميگيرند و متلاشي نميشوند و حتي ميتوانند اغلب خواص نمونه اصلي را نيز حفظ کنند. در يک روند استاندارد پلاستينه کردن، چهار اقدام زير صورت ميگيرد:
نمونهاي که اين شيوه روي آن اجرا ميشود، ممکن است از يک بدن کامل انسان تا يک قطعه کوچک اندام حيوان متفاوت باشد و به آن «پلاستينيت» ميگويند. بافتها يا بدنِ پلاستينه شده را ميتوان دستکاري کرد و در وضعيت دلخواه قرار داد.
در نوامبر سال 1979 ميلادي، گونتر فون هاگن، آناتوميست آلماني، تقاضاي ثبت اختراعي در اين کشور داد که ايده حفظ دايمي بافتهاي گياهي و جانوري را با استفاده از اشباع بافتها با رزين مصنوعي ارايه ميکرد. بعدها او در آمريکا نيز حق ثبت کار روي حفظ بافتهاي زيستي با پليمرها را به دست آورد. فون هاگن در سال 1993 به انستيتو پلاستينيشن در هايدلبرگ آلمان پيوست. اين انستيتو با همکاري فون هاگن، اولين نمايشگاه بدنهاي پلاستينه شده را در سال 1995 در ژاپن برگزار کرد و بيش از 3 ميليون بازديدکننده را به سوي خود جلب کرد. پس از آن، نمايشگاههاي مشابه متعددي در سراسر جهان برگزار شد.
پلاستينه کردن به جز بالابردن آگاهي عمومي در مورد بدن انسان، به عنوان مدل و ابزار آموزش آناتومي نيز مورد استفاده بوده و اکنون در بيش از چند دانشکده پزشکي و دندانپزشکي در جهان به عنوان مکملي براي تشريح اجساد مورد استفاده قرار ميگيرد.روش پلاستينه کردن اندامفشار در محفظه خلا کاهش مي يابداستوني که وارد بافتها شده بود ميجوشدمايع پلاستيکي پليمر وارد بافت ميشود.
منبع:www.salamat.com
/ج
پلاستينه کردن، تکنيکي است که در آناتومي براي حفظ بخشهاي مختلف بدن مورد استفاده قرار ميگيرد.
در اين روش، آب و چربي بافتها با پلاستيکهاي مخصوصي جايگزين ميشود و به اين ترتيب، بافتها قابل لمس ميشوند؛ بو نميگيرند و متلاشي نميشوند و حتي ميتوانند اغلب خواص نمونه اصلي را نيز حفظ کنند. در يک روند استاندارد پلاستينه کردن، چهار اقدام زير صورت ميگيرد:
مرحله اول، فيکس کردن:
مرحله دوم، حمام استون:
مرحله سوم، حمام سيليکون:
نمونهاي که اين شيوه روي آن اجرا ميشود، ممکن است از يک بدن کامل انسان تا يک قطعه کوچک اندام حيوان متفاوت باشد و به آن «پلاستينيت» ميگويند. بافتها يا بدنِ پلاستينه شده را ميتوان دستکاري کرد و در وضعيت دلخواه قرار داد.
در نوامبر سال 1979 ميلادي، گونتر فون هاگن، آناتوميست آلماني، تقاضاي ثبت اختراعي در اين کشور داد که ايده حفظ دايمي بافتهاي گياهي و جانوري را با استفاده از اشباع بافتها با رزين مصنوعي ارايه ميکرد. بعدها او در آمريکا نيز حق ثبت کار روي حفظ بافتهاي زيستي با پليمرها را به دست آورد. فون هاگن در سال 1993 به انستيتو پلاستينيشن در هايدلبرگ آلمان پيوست. اين انستيتو با همکاري فون هاگن، اولين نمايشگاه بدنهاي پلاستينه شده را در سال 1995 در ژاپن برگزار کرد و بيش از 3 ميليون بازديدکننده را به سوي خود جلب کرد. پس از آن، نمايشگاههاي مشابه متعددي در سراسر جهان برگزار شد.
پلاستينه کردن به جز بالابردن آگاهي عمومي در مورد بدن انسان، به عنوان مدل و ابزار آموزش آناتومي نيز مورد استفاده بوده و اکنون در بيش از چند دانشکده پزشکي و دندانپزشکي در جهان به عنوان مکملي براي تشريح اجساد مورد استفاده قرار ميگيرد.روش پلاستينه کردن اندامفشار در محفظه خلا کاهش مي يابداستوني که وارد بافتها شده بود ميجوشدمايع پلاستيکي پليمر وارد بافت ميشود.
منبع:www.salamat.com
/ج