تاریخچه سی دی
۲۵سال پیش نخستین سی دی یا لوح فشرده (Compact Disc) در یکی از کارخانه هایگروه فیلیپس در آلمان تولید شد که به انقلابی فراگیر در دنیای موسیقی منجرشد. از 25 سال پیش تاكنون، بیش از ۲۰۰ میلیارد سی دی درجهان فروخته شده اند و به رغم رواج دانلود کردن موسیقی از اینترنت، سی دی همچنان حرف اول را در بازار موسیقی می زند .
توسعه فن آوری سی دی به صورت مشترک توسط گروه های فیلیپس و سونی صورت گرفت و به یکی از اصلی ترین ابزارهای ذخیره اطلاعات رایانه ای تبدیل شد. نخستین سی دی موسیقی، آلبوم The Visitors گروه آبا بود. هدف اصلی تولیدکنندگان سی دی، معرفی امکان تازه ذخیره اطلاعات در جهان بود و همکاری صمیمانه دو گروه توافق بر سر یک استاندارد تازه را امکان پذیر ساخت.
تولیدکنندگان سی دی در آن زمان هرگز تصور نمی کردند صنایع رایانه ای و سرگرمی نیز برای ذخیره سازی اطلاعت به سی دی روی آورند. دو گروه، کار روی لوح فشرده (سی دی) را در سال ۱۹۷۹ آغاز کردند وهدفشان تولید لوحی بود که بتواند یک ساعت صدا را در خود ضبط كند. اما ایناندازه بعدها به ۷۴ دقیقه افزایش یافت تا بتوان اجرای کامل سمفونی نهمبتهوون را در آن ضبط كرد. نخستین سی دی ها که نوامبر سال ۱۹۸۲ وارد بازار شدند برای بازار موسیقی کلاسیک در نظر گرفته شده بودند. تصور می شد علاقمندان به موسیقی کلاسیک از طرفداران موسیقی پاپ و راک ثروتمندتر هستند و گروه فیلیپس عقیده داشت احتمال اینکه علاقمندان به موسیقی کلاسیک سی دی های گران و پخش کننده های گرانقیمت تر را بخرند بیشتر است. نخستین دستگاه های پخش سی دی (بدون احتساب تورم و با نرخ امروزی برابری ارز) حدود دو هزار دلار قیمت داشتند .
باضبط نخستین سی دی های موسیقی، شرکت های تولیدکننده متوجه کیفیت بالای این قالب شدند: صداهای زیر و بمی که در نوارهای کاست شنیده نمی شد و فقط درصفحه های گرامافون قابل شنیدن بود، در سی دی به وضوح شنیده می شد. در نتیجه بازار سی دی به سرعت گسترش یافت .
اما در جریان 10 سال گذشته، با افزایش سریع فروش اینترنتی موسیقی، فروش سی دی در جهان کاهش یافته است.با این حال علی رغم رواج استفاده از دستگاه های پخش دیجیتال موسیقینظیر آی پاد، سی دی همچنان به عنوان یک راه مطمئن برای حفظ و نگهداری طولانی مدت موسیقی و داده های رایانه ای مورد استفاده قرار می گیرد
لوح های فشرده از یک صفحه به ضخامت 1.2 میلی متر از جنس پلی کربنات پلاستیک ساخته شده که سطح آن توسط آلومینیوم بسیار رقیق و نازک پوشیده شده است. (در اصل طلا، که هنوز در برخی مواقع برای اطلاعات دراز مدت استفاده می شود.) لایه ای که توسط یک لاک الکل فیلم محافظت شده است . لاک الکل می تواند توسط یک برچسب چاپ شود. روش های متداول چاپ برای لوح های فشرده silkscreening و چاپ حاشیه می باشند. لوح های فشرده در دو اندازه در دسترس هستند. متداول ترین آن در قطر 120میلیمتر با ظرفیت 74 دقیقه صوت و 650 مگا بایت اطلاعات است( ظرفیت ذخیره سازی را ببینید). و همچنین آنهایی که به عنوان لوح های 80 میلی متری در دسترس هستند ، قالب بندی هستند که در اصل تنها برای لوح های فشرده صوتی استفاده می شود. لوح 80 میلی متری توانایی 21 دقیقه از موسیقی یا 180 مگا بایت از اطلاعات را دارد .
اطلاعات بر روی یک لوح فشرده استاندارد به مانند یک مسیر حلزونی از چاله ها ی ریزی در بالای لایه پلی کربنات کدگذاری می شود. ( منطقه بین چاله ها به عنوان برجستگی شیار خانها مشهور هستند) . هر چاله تقریبا 120 نانومتر عمق و 500 نانومتر پهنا دارد ، و این از 850 نانو متر تا 3.5 میکرومتر متفاوت است. فضای بین مسیر ها 1.6 میکرومتر است. برای فهمیدن مقیاس چاله ها و برجستگی های کی لوح فشرده ، اگر دیسک به انداذه یک استادیوم بزرگ شود ، یک چاله تقریبا به اندازه یک دانه شن خواهد بود . شیارهای حلزونی از مرکز دیسک شروع وبه طرف خارج تا لبه آن افزایش پیدا می کند، در اندازه ها و قالب های متفاوت در دسترس است .
یک لوح فشرده توسط تمرکز یک لیزر نیمه رسانای با طول موج 780 نانو متراز پایین لایه پلی کربنات خوانده می شود . تفاوت در ارتفاع بین چاله ها و برجستگی ها یک چهارم طول موج نور لیزر می باشد ، فاصله خطوط نصف اختلاف فاز طول موج بین نور منعکس شده از یک چاله و از برجستگی احطه شده آن می باشد. تداخل مخرب باعث کاهش شدت نور منعکس شده مقایسه شده برای هنگامی که لیزر بر روی یک برجستگی متمرکز شده است می شود.با اندازه گیری این شدت توسط یک دیود حساس نسبت به نور ، امکان خواندن اطلاعات از روی دیسک فراهم می شود .
چاله ها و برجستگی ها خودشان صفر و یک اطلاعات دو دویی را نمایش نمی دهند. در عوض یک تبدیل از چاله به برجستگی یا از برجستگی به چاله یک را نشان می دهد ، هنگامی تبدیلی نباشد صفر را نشان می دهد. این وقتی رمزگشایی شود توسط برگرداندن Eight-to-Fourteen Modulation با استفاده از اصلی کردن دیسک ، در پایان سطر اطلاعات ذخیره شده بر روی دیسک می شود.
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : gps0064
/ج
توسعه فن آوری سی دی به صورت مشترک توسط گروه های فیلیپس و سونی صورت گرفت و به یکی از اصلی ترین ابزارهای ذخیره اطلاعات رایانه ای تبدیل شد. نخستین سی دی موسیقی، آلبوم The Visitors گروه آبا بود. هدف اصلی تولیدکنندگان سی دی، معرفی امکان تازه ذخیره اطلاعات در جهان بود و همکاری صمیمانه دو گروه توافق بر سر یک استاندارد تازه را امکان پذیر ساخت.
تولیدکنندگان سی دی در آن زمان هرگز تصور نمی کردند صنایع رایانه ای و سرگرمی نیز برای ذخیره سازی اطلاعت به سی دی روی آورند. دو گروه، کار روی لوح فشرده (سی دی) را در سال ۱۹۷۹ آغاز کردند وهدفشان تولید لوحی بود که بتواند یک ساعت صدا را در خود ضبط كند. اما ایناندازه بعدها به ۷۴ دقیقه افزایش یافت تا بتوان اجرای کامل سمفونی نهمبتهوون را در آن ضبط كرد. نخستین سی دی ها که نوامبر سال ۱۹۸۲ وارد بازار شدند برای بازار موسیقی کلاسیک در نظر گرفته شده بودند. تصور می شد علاقمندان به موسیقی کلاسیک از طرفداران موسیقی پاپ و راک ثروتمندتر هستند و گروه فیلیپس عقیده داشت احتمال اینکه علاقمندان به موسیقی کلاسیک سی دی های گران و پخش کننده های گرانقیمت تر را بخرند بیشتر است. نخستین دستگاه های پخش سی دی (بدون احتساب تورم و با نرخ امروزی برابری ارز) حدود دو هزار دلار قیمت داشتند .
باضبط نخستین سی دی های موسیقی، شرکت های تولیدکننده متوجه کیفیت بالای این قالب شدند: صداهای زیر و بمی که در نوارهای کاست شنیده نمی شد و فقط درصفحه های گرامافون قابل شنیدن بود، در سی دی به وضوح شنیده می شد. در نتیجه بازار سی دی به سرعت گسترش یافت .
اما در جریان 10 سال گذشته، با افزایش سریع فروش اینترنتی موسیقی، فروش سی دی در جهان کاهش یافته است.با این حال علی رغم رواج استفاده از دستگاه های پخش دیجیتال موسیقینظیر آی پاد، سی دی همچنان به عنوان یک راه مطمئن برای حفظ و نگهداری طولانی مدت موسیقی و داده های رایانه ای مورد استفاده قرار می گیرد
لوح های فشرده از یک صفحه به ضخامت 1.2 میلی متر از جنس پلی کربنات پلاستیک ساخته شده که سطح آن توسط آلومینیوم بسیار رقیق و نازک پوشیده شده است. (در اصل طلا، که هنوز در برخی مواقع برای اطلاعات دراز مدت استفاده می شود.) لایه ای که توسط یک لاک الکل فیلم محافظت شده است . لاک الکل می تواند توسط یک برچسب چاپ شود. روش های متداول چاپ برای لوح های فشرده silkscreening و چاپ حاشیه می باشند. لوح های فشرده در دو اندازه در دسترس هستند. متداول ترین آن در قطر 120میلیمتر با ظرفیت 74 دقیقه صوت و 650 مگا بایت اطلاعات است( ظرفیت ذخیره سازی را ببینید). و همچنین آنهایی که به عنوان لوح های 80 میلی متری در دسترس هستند ، قالب بندی هستند که در اصل تنها برای لوح های فشرده صوتی استفاده می شود. لوح 80 میلی متری توانایی 21 دقیقه از موسیقی یا 180 مگا بایت از اطلاعات را دارد .
اطلاعات بر روی یک لوح فشرده استاندارد به مانند یک مسیر حلزونی از چاله ها ی ریزی در بالای لایه پلی کربنات کدگذاری می شود. ( منطقه بین چاله ها به عنوان برجستگی شیار خانها مشهور هستند) . هر چاله تقریبا 120 نانومتر عمق و 500 نانومتر پهنا دارد ، و این از 850 نانو متر تا 3.5 میکرومتر متفاوت است. فضای بین مسیر ها 1.6 میکرومتر است. برای فهمیدن مقیاس چاله ها و برجستگی های کی لوح فشرده ، اگر دیسک به انداذه یک استادیوم بزرگ شود ، یک چاله تقریبا به اندازه یک دانه شن خواهد بود . شیارهای حلزونی از مرکز دیسک شروع وبه طرف خارج تا لبه آن افزایش پیدا می کند، در اندازه ها و قالب های متفاوت در دسترس است .
یک لوح فشرده توسط تمرکز یک لیزر نیمه رسانای با طول موج 780 نانو متراز پایین لایه پلی کربنات خوانده می شود . تفاوت در ارتفاع بین چاله ها و برجستگی ها یک چهارم طول موج نور لیزر می باشد ، فاصله خطوط نصف اختلاف فاز طول موج بین نور منعکس شده از یک چاله و از برجستگی احطه شده آن می باشد. تداخل مخرب باعث کاهش شدت نور منعکس شده مقایسه شده برای هنگامی که لیزر بر روی یک برجستگی متمرکز شده است می شود.با اندازه گیری این شدت توسط یک دیود حساس نسبت به نور ، امکان خواندن اطلاعات از روی دیسک فراهم می شود .
چاله ها و برجستگی ها خودشان صفر و یک اطلاعات دو دویی را نمایش نمی دهند. در عوض یک تبدیل از چاله به برجستگی یا از برجستگی به چاله یک را نشان می دهد ، هنگامی تبدیلی نباشد صفر را نشان می دهد. این وقتی رمزگشایی شود توسط برگرداندن Eight-to-Fourteen Modulation با استفاده از اصلی کردن دیسک ، در پایان سطر اطلاعات ذخیره شده بر روی دیسک می شود.
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : gps0064
/ج
