دردسرهاي بلوغ زودرس

طي 10 سال اخير سن بلوغ دختران دانش‌آموز ايراني به ميزان قابل‌توجهي كاهش يافته و اين بلوغ زودرس به اختلالات ساختاري و كوتاهي قد دختران منجر شده است. پژوهشگران يكي از عوامل محيطي مؤثر در تاخير سن بلوغ را ورزش نامنظم و نداشتن فعاليت‌هاي جسمي‌ مي‌دانند. درباره بلوغ زودرس و عوارض آن، گفتگويي کرديم با کارشناسان مختلف اين حوزه که هم‌اکنون پيش روي شماست.
به ظاهر شدن زودرس علايم بلوغ از جهت فيزيکي و هورموني (در دختران قبل از سن 8سالگي و در پسران قبل از سن 9سالگي) بلوغ زودرس اطلاق مي‌شود. بلوغ زودرس در دختران پنج برابر شايع‌تر از پسرها است. در اغلب موارد، علت آن ناشناخته است، بعضي بيماري‌هاي تخمدان يا بعضي بيماري‌هاي ديگر و مصرف بعضي از داروها ممکن است موجب بلوغ زودرس شوند که در صورت بروز آن بايد به پزشک مراجعه کرد. بلوغ زودرس در دختران با بزرگ شدن پستان‌ها و شروع دوره ماهانه ظاهر شده و در پسران به صورت اختلالات رفتاري تظاهر مي‌کند.

کارشناسان از بلوغ زودرس مي‌گويند
 

دكتر محسن خوش‌نيت، فوق‌تخصص غدد و متابوليسم گفت: «والدين بايد به بلوغ زودرس كودكان خود توجه كنند و آن را جدي بگيرند. در زمينه بلوغ جنسي، نژاد و موقعيت جغرافيايي نيز دخيل است.» او با اعلام اينكه موارد بلوغ زودرس در سطح‌ كشور بسيار مشاهده ‌مي‌شود، گفت: «فرد مبتلا علاوه بر بيماري جسمي ‌به بيماري روحي نيز مبتلا مي‌شود.»
بهنام حکمتي، معاون مديريت امور مشاوره و هدايت شغلي و تحصيلي وزارت آموزش و پرورش نيز ضمن بيان اين مطلب که سن بلوغ، سن مشخصي ندارد، مي‌گويد: «بلوغ زودرس فرد به محرک‌هاي محيطي برمي‌گردد که طي آن کودکان و نوجوانان، اطلاعاتي را از طريق شنيدن صحبت‌هاي گروه همسالان يا خانواده و رسانه‌هاي گروهي دريافت مي‌کنند که دانستن آنها براي سن آنها زود است.» او با اشاره به اينکه به طور معمول بلوغ جسمي‌ همراه با بلوغ شناختي و عاطفي است، بيان مي‌کند: «به طور كلي مي‌توان گفت، بلوغ زودرس براي دختران جامعه ما يك پديده منفي تلقي مي‌شود اما براي بيشتر پسران مثبت در نظر گرفته مي‌شود؛ نوعي نماد مردانگي و رسيدن به مرحله تصميم‌گيري. با اين وجود ميزان شيوع آن در دختران بيشتر است.»

استرس و بلوغ زودرس
 

روانشناسان رشد معتقدند که آغاز سن بلوغ از قرن بيستم تا دهه نخست قرن بيست و يکم طي چند مرحله کاهش يافته است. به عبارتي در اوايل قرن بيستم، سن آغاز بلوغ در اروپا و آمريکاي شمالي به طور متوسط شانزده سالگي محاسبه مي‌شد که در دهه شصت به زير پانزده سال و در دهه نود به کمتر از چهارده سال رسيد و هم اکنون اين عدد در اروپا و آمريکا بين دوازده تا سيزده سال است.
بررسي‌ها نشان داده که پدر و نحوه برقراري ارتباط وي با دختر نيز مي‌تواند نقش قابل ملاحظه‌اي در آرامش دختران در سنين بلوغ و نوجواني داشته باشد. کمبود توجه و محبت و احساس تنهايي و نداشتن حامي‌ از ديگر دلايلي است که باعث بلوغ زودرس در دختران مي‌شود. کارشناسان معتقدند در چنين شرايطي به طور طبيعي بدن دختران از طريق بلوغ زودرس نسبت به محيط ناآرام اطراف واکنش نشان مي‌دهد.
با توسعه فناوري علمي ‌و اطلاعاتي، خانواده‌ها فرصت کمتري براي فرزندان خود دارند و به دليل کاهش زمينه‌هاي نظارتي و مراقبتي والدين، کودکان و نوجوانان زودتر از موعد مقرر مسايلي را که بايد در سنين بالاتر بفهمند، متوجه مي‌شوند.
خانواده‌هايي که امکانات لازم جهت رشد و پتانسيل‌هاي آموزشي مورد نياز براي برقراري تعادل غريزه جنسي با مسايل اجتماعي را دارند، همه همت خود را براي هدايت صحيح اين غريزه به کار مي‌بندند که اين زمينه‌ها شامل حضور کودکان و نوجوانان در عرصه‌هاي مختلف علمي، ورزشي و هنري است.
دوست‌يابي نا به‌هنگام، انحرافات اخلاقي در سنين پايين و گرايش به دوستي‌هاي خياباني با جنس مخالف از بحران‌هاي بلوغ زودرس است و مدرسه و اجتماع اهميت زيادي در جهت ايجاد اوقات فراغت و پرورش مناسب غرايز دارند.
در همه جوامع، سن بلوغ تعيين‌کننده آينده و شخصيت فرد است به همين خاطر براي هدايت صحيح آن همه افرادي که به نوعي با نوجوان و کودک تماس دارند، مسوول هستند.
مشکلات خانوادگي، حضور والدين در ساعت طولاني در خارج از خانه، تنها ماندن فرزندان در خانه و استفاده از وسايل ارتباطي جديد براي پرکردن خلأ ناشي از حضور نداشتن پدر، مادر يا ساير اعضاي خانواده و عواملي از اين دست از ديگر موضوعاتي هستند که به ايجاد بحراني که ما آن را بلوغ زودرس مي‌ناميم، دامن مي‌زنند.
بررسي‌ها نشان مي‌دهد، مسايل و محيطي نقش زيادي در بروز بحران فردي به نام بلوغ زودرس دارند و در اين ميان اضطراب و استرس، تاثير زيادي در ايجاد اين اختلال در دختران دارد. محققان ژاپني دريافته‌اند که ارتباط خانوادگي و عاطفي آرام و محبت‌آميز تا حد زيادي مي‌تواند مانع از بروز بلوغ زودرس در دختران شود.
همچنين اضطراب و ناراحتي و نگراني مي‌تواند سن بلوغ را حتي تا 18 ماه جلو بيندازد. اين در حالي است که بر اساس آمار رسمي، نوجوانان حدود 30 درصد از کل جمعيت جوان کشور را تشکيل مي‌دهند.

2 کلمه با والدين
 

• احساسات فرزند نوجوانتان را بپذيريد و اعتمادبه‏نفس او را بالا ببريد.
• نسبت به عقايدش بي‌اهميت نباشيد و او را مورد تمسخر قرار ندهيد.
• در برخورد با نوجوان، هر زمان كه سخني را گفتيد، نظر او را هم جويا شويد.
• جهت اصلاح رفتار، آنها را به طور غير مستقيم نسبت به اعمال و رفتار نادرست‌شان آگاه كنيد و خودتان الگويي براي آنها باشيد.
• براي ارتباط با نوجوان وقت كافي بگذاريد
• مشكلات اجتماعي آثار ناخوشايندي بر نوجوانان دارد. مداخله نکردن شما والدين و مربيان در بهبود شرايط اجتماعي، تاثير تلاش‌هايتان را در خانه و مدرسه كمرنگ مي‌‌كند.
• تشويق نوجوانان به انجام ورزش‏هاي مختلف، شركت در فعاليت‏هاي الگوسازي براي آنان و تحريك آنها بر همانندسازي با آن الگوها موجب مي‌‌شود تا آنها انرژي خود را به طريق منطقي تخليه كنند.
• وضعيت تحصيلي نوجوان را پيگيري كنيد
• علت بي‏‌توجهي او را نسبت به درس جستجو و سعي در برطرف کردن مشكل كنيد.
•با شركت دادن فرزند نوجوان‏تان در جمع دوستان و آشنايان مهارت روابط اجتماعي او را افزايش دهيد.
• بهتر است هميشه با او به لحني صحبت كنيد كه احساس نكند برايش تصميم‏‌گيري مي‌‌كنيد.
• آزادي را به تدريج و متناسب با سني كه دارد به او عطا كنيد و نظارت غيرمستقيم داشته باشيد و اگر زماني دريافتيد كه از اين آزادي، سوءاستفاده كرده به او تذكر دهيد و وي را متوجه اعمالش بكنيد.
منبع: http://www.salamat.com