خواص چاي سبز
نويسنده:دکتر گلبن سهراب*
بعد از آب، چاي، پرطرفدارترين نوشيدني دنيا، به ويژه در ايران است؛ البته چاي سياه. اما چند سالي است كه نوشيدن چاي سبز نيز در ميان مردم کشور ما رواج يافته است و علتش اطلاعاتي است که مردم درباره خواص فوقالعاده اين چاي کسب کردهاند؛ مثلا اينكه چاي سبز از جوانه تازه گياه چاي تهيه شده و چون تخمير نميشود، حاوي مقادير فراواني آنتياکسيدان است که از آن جمله ميتوان به کوئرستين اشاره کرد.
چاي سبز علاوه بر پليفنولها حاوي مقادير فراواني ويتامينهاي C، E و کاروتنوييدهاست و املاحي چون کروم، منگنز، سلنيوم و روي دارد.
درباره آثار مصرف مکرر اين نوشيدني بايد گفت که سبب بهبود عملکرد عروق و ممانعت از سکته قلبي ميشود. خواص ضدسرطاني آن نيز به اثبات رسيده؛ به خصوص خاصيت پيشگيري از ابتلا به سرطان كولون. چاي سبز همچنين با افزايش سوختوساز چربيها موجب کاهش وزن ميشود. تحقيقات در اينباره نشان دادهاند مصرف 5 فنجان چاي سبز به مدت 6 هفته ميتواند سبب کاهش وزن 5/4 کيلوگرم شود. البته نبايد فراموش کنيم که تمام اين خواص چاي سبز، تنها در صورتي که آن را مداوم مصرف کنيم، قابل وصول است.
درباره روش مناسب دم کردن چاي سبز نيز بايد گفت که به ازاي هر 150 ميليليتر آب داغ، بايد يک قاشق مرباخوري چاي سبز اضافه کرد و بهتر است آبي که ابتدا روي چاي سبز ريخته ميشود به مدت 2 دقيقه روي آن مانده و سپس دور ريخته شود و دوباره به آن آب بيفزاييد؛ زيرا چاي سبز حاوي تانن بسيار زيادي است که مانع جذب آهن ميشود. بعد از اين کار بايد اجازه داد چاي طي 3 تا 5 دقيقه كاملا دم بکشد. ريختن آب جوش روي چاي سبز سبب افزايش تانن چاي ميشود. به همين دليل توصيه ميکنم ابتدا زير کتري را خاموش كنيد تا آب از جوش بيفتد و بعد چاي سبز را به آن بيفزاييد. بهترين نوع مصرف چاي سبز نيز اين است که تا حد ممکن به تنهايي و با طعم عادي نوشيده شود اما اگر مزهاش برايتان قابلتحمل نيست، ميتوانيد به آن هل، دارچين يا نعناع که خواص آنتياکسيداني و ضدباکتري دارند، بيفزاييد. البته به همراه اين چاي، خوردن ميوه خشك، چند عدد كشمش يا توت خشك و حتي عسل به جاي قند يا شكر نيز توصيه ميشود.
در مورد ساعت مصرف نيز بايد گفت که چاي سبز هم مثل چاي سياه حاوي کافئين بالايي است و حتي کافئين آن از قهوه بيشتر است. بنابراين چه بهتر كه بعدازظهر مصرف نشود؛ زيرا ممکن است بيخوابي و بيقراري به بار آورد اما اينکه ميگويند زمان صرف چاي سبز بر ميزان جذب آنتياکسيدانهاي آن تاثير ميگذارد، صحت ندارد.
چاي سبز علاوه بر پليفنولها حاوي مقادير فراواني ويتامينهاي C، E و کاروتنوييدهاست و املاحي چون کروم، منگنز، سلنيوم و روي دارد.
درباره آثار مصرف مکرر اين نوشيدني بايد گفت که سبب بهبود عملکرد عروق و ممانعت از سکته قلبي ميشود. خواص ضدسرطاني آن نيز به اثبات رسيده؛ به خصوص خاصيت پيشگيري از ابتلا به سرطان كولون. چاي سبز همچنين با افزايش سوختوساز چربيها موجب کاهش وزن ميشود. تحقيقات در اينباره نشان دادهاند مصرف 5 فنجان چاي سبز به مدت 6 هفته ميتواند سبب کاهش وزن 5/4 کيلوگرم شود. البته نبايد فراموش کنيم که تمام اين خواص چاي سبز، تنها در صورتي که آن را مداوم مصرف کنيم، قابل وصول است.
درباره روش مناسب دم کردن چاي سبز نيز بايد گفت که به ازاي هر 150 ميليليتر آب داغ، بايد يک قاشق مرباخوري چاي سبز اضافه کرد و بهتر است آبي که ابتدا روي چاي سبز ريخته ميشود به مدت 2 دقيقه روي آن مانده و سپس دور ريخته شود و دوباره به آن آب بيفزاييد؛ زيرا چاي سبز حاوي تانن بسيار زيادي است که مانع جذب آهن ميشود. بعد از اين کار بايد اجازه داد چاي طي 3 تا 5 دقيقه كاملا دم بکشد. ريختن آب جوش روي چاي سبز سبب افزايش تانن چاي ميشود. به همين دليل توصيه ميکنم ابتدا زير کتري را خاموش كنيد تا آب از جوش بيفتد و بعد چاي سبز را به آن بيفزاييد. بهترين نوع مصرف چاي سبز نيز اين است که تا حد ممکن به تنهايي و با طعم عادي نوشيده شود اما اگر مزهاش برايتان قابلتحمل نيست، ميتوانيد به آن هل، دارچين يا نعناع که خواص آنتياکسيداني و ضدباکتري دارند، بيفزاييد. البته به همراه اين چاي، خوردن ميوه خشك، چند عدد كشمش يا توت خشك و حتي عسل به جاي قند يا شكر نيز توصيه ميشود.
در مورد ساعت مصرف نيز بايد گفت که چاي سبز هم مثل چاي سياه حاوي کافئين بالايي است و حتي کافئين آن از قهوه بيشتر است. بنابراين چه بهتر كه بعدازظهر مصرف نشود؛ زيرا ممکن است بيخوابي و بيقراري به بار آورد اما اينکه ميگويند زمان صرف چاي سبز بر ميزان جذب آنتياکسيدانهاي آن تاثير ميگذارد، صحت ندارد.
پي نوشت ها :
* متخصص تغذيه
منبع:www.salamat.com