روبهي مي‌دويد از غم جان

روبهي مي‌دويد از غم جان شاعر : انوري روبه ديگرش بديد چنان روبهي مي‌دويد از غم جان گفت خيرگير مي‌کند سلطان گفت خيرست بازگوي خبر گفت آري وليک آدميان گفت تو خر ني چه مي‌ترسي خر و روباهشان بود يکسان مي‌ندانند و فرق مي‌نکنند که چو خر برنهندمان پالان زان همي ترسم اي برادر من اينت کون خران و بي‌خبران خر ز روباه مي‌بنشناسند