شيخکي بر فسانه بود وگزاف

شيخکي بر فسانه بود وگزاف شاعر : اوحدي مراغه اي چشم بر هم نهاده ميزد لاف شيخکي بر فسانه بود وگزاف حرمت و آب رخ بکاستمش در حديثي دليل خواستمش به غضب گفت: ازين سخن بگذر از مريدان او مريدي خر شرح گردون ز جبرييل مخواه او دليلست ازو دليل مخواه ور جدل ميکني به مدرسه رو هر چه گويد به گوش دل بشنو تن نهادم به عجز و خاموشي چون نظر کردم آن غضب کوشي مرغ ريش مرا نهشتي بال گر نه تسليم کردمي در حال