صيقلي شرک خفي و جلي | | شير خدا شاه ولايت علي |
تير مخالف به تنش جا گرفت | | روز احد چون صف هيجا گرفت |
صد گل راحت ز گل او شکفت | | غنچهي پيکان به گل او نهفت |
پشت به درد سر اصحاب کرد | | روي عبادت سوي مهراب کرد |
چاک بر آن چون گلاش انداختند | | خنجر الماس چو بفراختند |
آمد از آن گلبن احسان برون | | غرقه به خون غنچهي زنگارگون |
گفت: چو فارغ ز نماز آن بديد | | گل گل خونش به مصلا چکيد |
ساخته گلزار، مصلاي من؟» | | «اينهمه گل چيست ته پاي من |
گفت که: «سوگند به داناي راز، | | صورت حالاش چو نمودند باز |
گرچه ز من نيست خبردار تر | | کز الم تيغ ندارم خبر |
گر شودم تن چو قفص چاک چاک؟» | | طاير من سد ره نشين شد، چه باک |
در قدم پاکروان خاک شو! | | جامي، از آلايش تن پاک شو! |
گرد شکافي و به مردي رسي | | باشد از آن خاک به گردي رسي |