دوش مي‌آيد نگار بربرم

دوش مي‌آيد نگار بربرم شاعر : خواجوي کرماني گفتم اي آرام جان و دلبرم دوش مي‌آيد نگار بربرم گفت بگذار اي جوان تا بگذرم دامن افشان زين صفت مگذر ز ما تا بکام دل ز وصلت بر خورم گفتم امشب يک زمان تشريف ده صحبتم را زانکه شمع خاورم گفت بي پروانه نتوان يافتن من نه مير ملک و شاه کشورم گفتم از پروانه و خط در گذر زانکه من هم بنده‌ات هم چاکرم يک زمان با من بدرويشي بساز چند داري همچو حلقه بر درم چون غلام حلقه در گوش توام تا کنون جز راه مهرت...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
دوش مي‌آيد نگار بربرم
دوش مي‌آيد نگار بربرم
دوش مي‌آيد نگار بربرم

شاعر : خواجوي کرماني

گفتم اي آرام جان و دلبرمدوش مي‌آيد نگار بربرم
گفت بگذار اي جوان تا بگذرمدامن افشان زين صفت مگذر ز ما
تا بکام دل ز وصلت بر خورمگفتم امشب يک زمان تشريف ده
صحبتم را زانکه شمع خاورمگفت بي پروانه نتوان يافتن
من نه مير ملک و شاه کشورمگفتم از پروانه و خط در گذر
زانکه من هم بنده‌ات هم چاکرميک زمان با من بدرويشي بساز
چند داري همچو حلقه بر درمچون غلام حلقه در گوش توام
تا کنون جز راه مهرت نسپرمگفت آري بس جواني مهوشي
تا بيايم با تو جان مي‌پرورمراستي را سرو بالائي خوشي
آنچنان کز ذره پيشت کمترمگفتم از مهر جمالت گشته‌ام
شايد ار گوئي که مهر انورمگفت آري با چنان حسن و جمال
گفت اگر يک لحظه آيم کافرمگفتم امشب گر مسلماني بيا
گفت کو سيم و زرت تا بنگرمگفت ار جان بايدت استاده‌ام
گفت خلقت بينم از لطف و کرمگفتمش گر سيم بايد شب بيا
گفت زر برکش که من زال زرمگفتمش يک لحظه با پيران بساز
گفت خواجو بگذر امشب از سرمگفتمش گر سر برآري بنده‌ام


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط