يکي روبهي ديد بي دست و پاي

يکي روبهي ديد بي دست و پاي شاعر : سعدي فرو ماند در لطف و صنع خداي يکي روبهي ديد بي دست و پاي بدين دست و پاي از کجا مي‌خورد؟ که چون زندگاني به سر مي‌برد؟ که شيري برآمد شغالي به چنگ در اين بود درويش شوريده رنگ بماند آنچه روباه از آن سير خورد شغال نگون بخت را شير خورد که روزي رسان قوت روزش بداد دگر روز باز اتفاقي فتاد شد و تکيه بر آفريننده کرد يقين، مرد را ديده بيننده کرد که روزي نخوردند پيلان به زور کز اين پس به کنجي نشينم چو مور...