هر که با يار آشنا شد گو ز خود بيگانه باش شاعر : سعدي تکيه بر هستي مکن در نيستي مردانه باش هر که با يار آشنا شد گو ز خود بيگانه باش رو چو صورت محو کردي با ملک همخانه باش کي بود جاي ملک در خانهي صورت پرست سجده کايزد را بود گو سجده گه بتخانه باش پاک چشمان را ز روي خوب ديدن منع نيست ور مرائي نيستي در ميکده فرزانه باش گر مريد صورتي در صومعه زنار بند مرد عارف اندرون را گو برون ديوانه باش خانه آبادان درون بايد نه بيرون پر نگار ورنه بر خود عاشقي...