اي روبهک چرا ننشيني به جاي خويش

اي روبهک چرا ننشيني به جاي خويش شاعر : سعدي با شير پنجه کردي و ديدي سزاي خويش اي روبهک چرا ننشيني به جاي خويش با نفس خود کند به مراد و هواي خويش دشمن به دشمن آن نپسندد که بيخرد سيلي به دست خويش زند بر قفاي خويش از دست ديگران چه شکايت کند کسي گو گردنت نمي‌زند الا جفاي خويش دزد از جفاي شحنه چه فرياد مي‌کند ابله چرا نخفتي بر بورياي خويش خونت براي قالي سلطان بريختند بهتر ز ديده‌اي که نبيند خطاي خويش گر هر دو ديده هيچ نبيند به اتفاق تا...