پيش پريشان مکن از پي آشوب من

پيش پريشان مکن از پي آشوب من شاعر : سنايي غزنوي زلف گره بر گره جعد شکن بر شکن پيش پريشان مکن از پي آشوب من وي ز لبت برده آب رنگ عقيق يمن اي ز رخت برده نور فر کلاه سپهر وز رخ تو بوي برد دايه‌ي گل در چمن از لب تو شرم داشت مايه‌ي مل در قدح بسته شود پسته‌وار تيغ زبان در دهن جادوي استاد را پيش دو بادام تو در هوس روي تو پاره کند پيرهن گردون هم عاشقست بر تو که هر صبحدم چون به ميانت رسيد بيش نماند سخن چون به دهانت رسيد هيچ نبيند خرد مردمک...