مي بياور ساقيا، تا خويشتن را کم زنيم

مي بياور ساقيا، تا خويشتن را کم زنيم شاعر : فخرالدين عراقي کار خود چون زلف خوبان در هم و برهم زنيم مي بياور ساقيا، تا خويشتن را کم زنيم فارغ آييم از خود و هر دو جهان را کم زنيم از سر مستي همه درياي هستي بر کشيم خيمه‌ي همت وراي نيلگون طارم زنيم بگسليم از هم طناب خيمه‌ي هفت آسمان شايد ار چوگان زلف يار خم در خم زنيم لايق ميدان ما چون نيست نه گوي فلک دم به دم در بزم وصل يار جام جم زنيم جام کيخسرو به کف داريم پس شايد که ما دست در زلف درازش گاه‌گاهي...