دفاع از حريم خصوصي در محيط سايبر
مقدمه
حيثيت و آبرو روشنترين نقطه شخصيت هر فرد در جامعه است كه اگر براي زندگي فردي، جان بايد در سلامت باشد، براي زندگي جمعي، حيثيت بايد در حصار صيانت قرار گيرد. حيثيت، مقولهاي است كه هم در احكام ديني و هم در موازين قانوني چه در سطح ملي و چه در سطح بينالمللي مورد توجه و تاكيد مكرر قرار گرفته شده است. طبق اصل بيست و دوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران حيثيت، جان، مال، حقوق، مسكن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردي كه قانون تجويز كند. در كشور ما نيز همسو با تحولات جهاني با توسعه فناوريهاي مربوط به ضبط و انتشار تصوير و صوت و همچنين گسترش اينترنت هر روزه شاهد سوء استفاده از اين وسايل عليه حيثيت و آبرو و حريم خصوصي افراد هستيم كه اگر تدبير قانوني در اين زمينه ظهور نكند ديري نخواهد پاييد حريم خصوصي تبديل به صحنه سوء استفاده عمومي شده و روي سياه فناوري اطلاعات، هويدا شده و باعث انتقاد همگاني به پيشرفتهاي بشري از يكسو و بي اعتمادي عمومي به دولت و قانونگذار در حفظ حريم خصوصي افراد از سوي ديگر خواهد شد.
ب) طبق دو مقرره فوق زماني ميتوان رفتارهاي سرزنشآميز عليه فيلم، تصوير يا هر چيز قابل نمايش متعلق به ديگري را كيفر داد كه مبتذل و مستهجن بوده يا به طور كلي عفت و اخلاق عمومي را جريحهدار كند. با اين وصف بسياري از موارد مثل انتشار يا عرضه يا نمايش فيلم عروسي يا مراسم يا جشنهاي خانوادگي و شخصي كه عفت عمومي را جريحهدار نميكند، عنوان مجرمانه ندارد.
ج) مقررات فوق صرفاً دربردارنده وسائل ديداري يا نمايشي است و شامل محتويات سايتهاي اينترنتي و اصوات يا نوشتههاي متضمن نقض عفت و اخلاق عمومي نميشود.
د) اين دو قانون در بستري به تصويب رسيدهاند كه اساساً نقض حريم خصوصي از طريق انتشار يا تصاوير خانوادگي و خصوصي به شكلي كه امروزه شايع شده، مطرح نبوده است.
بنابراين نقض حريم خصوصي افراد موضوعي جداگانه از نقض عفت و حريم عمومي است و با مشاهده خلاهاي فراوان موجود، قانونگذاري جديد واضح و مبرهن است.
الف) هرزهنگاري و تحريفنگاري شخصيت
هرزهنگاري و تحريفنگاري شخصيت يا هويت عبارت است از هر اقدامي كه شامل تحريف يا تغيير فيلم، تصوير و صوت ديگري گردد به نحوي كه بهصورت مبتذل يا مستهجن درآيد يا موجب لطمه به حرمت و شخصيت شخص شود. امكانات موجود در رايانه و اينترنت قابليت آن را دارد كه مرتكبين تصاوير يا اصوات اشخاص را تحريف نمايند. لايحه جرائم رايانهاي در ماده (۱۵) سعي در جرمانگاري آن نموده است.
ب) انتشار يا در دسترس قرار دادن صوت يا فيلم يا تصوير خصوصي و خانوادگي
انتشار يا در دسترس قرار دادن صوت يا فيلم يا تصوير ديگري در سالهاي اخير به قدري شايع و خبرساز شده و عواقب وخيم آن بهگونهاي ملموس بوده است كه سكوت مقنن در پيشبيني حمايتهاي كيفري و شبه كيفري لازم در ارتباط با اين رفتارهاي نكوهشپذير را نابخشودني مينمايد. ماده (۱۶) لايحه جرائم رايانهاي اين رفتار قابل سرزنش را جرمانگاري نموده است.
ج) نشر اكاذيب
نشر اكاذيب يك جرم عمومي است كه در ماده (۶۹۸) قانون مجازات اسلامي به آن اشاره شده است اما از آنجا كه اينترنت، فضاي مناسبي براي انتشار اكاذيب فراهم ساخته است و با توجه با محدوديتها و خلاهاي مقررات سنتي جرمانگاري نشر اكاذيب در فضاي سايبر بهويژه از منظر حيثيت افراد قابل توجيه است. اين جرم موضوع ماده (۱۷) لايحه جرائم رايانهاي است.
منبع:www.lawnet.ir
/ع
حيثيت و آبرو روشنترين نقطه شخصيت هر فرد در جامعه است كه اگر براي زندگي فردي، جان بايد در سلامت باشد، براي زندگي جمعي، حيثيت بايد در حصار صيانت قرار گيرد. حيثيت، مقولهاي است كه هم در احكام ديني و هم در موازين قانوني چه در سطح ملي و چه در سطح بينالمللي مورد توجه و تاكيد مكرر قرار گرفته شده است. طبق اصل بيست و دوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران حيثيت، جان، مال، حقوق، مسكن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردي كه قانون تجويز كند. در كشور ما نيز همسو با تحولات جهاني با توسعه فناوريهاي مربوط به ضبط و انتشار تصوير و صوت و همچنين گسترش اينترنت هر روزه شاهد سوء استفاده از اين وسايل عليه حيثيت و آبرو و حريم خصوصي افراد هستيم كه اگر تدبير قانوني در اين زمينه ظهور نكند ديري نخواهد پاييد حريم خصوصي تبديل به صحنه سوء استفاده عمومي شده و روي سياه فناوري اطلاعات، هويدا شده و باعث انتقاد همگاني به پيشرفتهاي بشري از يكسو و بي اعتمادي عمومي به دولت و قانونگذار در حفظ حريم خصوصي افراد از سوي ديگر خواهد شد.
۱. مقررات فعلي
۲. حمايت كيفري ناقص از حيثيت افراد
ب) طبق دو مقرره فوق زماني ميتوان رفتارهاي سرزنشآميز عليه فيلم، تصوير يا هر چيز قابل نمايش متعلق به ديگري را كيفر داد كه مبتذل و مستهجن بوده يا به طور كلي عفت و اخلاق عمومي را جريحهدار كند. با اين وصف بسياري از موارد مثل انتشار يا عرضه يا نمايش فيلم عروسي يا مراسم يا جشنهاي خانوادگي و شخصي كه عفت عمومي را جريحهدار نميكند، عنوان مجرمانه ندارد.
ج) مقررات فوق صرفاً دربردارنده وسائل ديداري يا نمايشي است و شامل محتويات سايتهاي اينترنتي و اصوات يا نوشتههاي متضمن نقض عفت و اخلاق عمومي نميشود.
د) اين دو قانون در بستري به تصويب رسيدهاند كه اساساً نقض حريم خصوصي از طريق انتشار يا تصاوير خانوادگي و خصوصي به شكلي كه امروزه شايع شده، مطرح نبوده است.
بنابراين نقض حريم خصوصي افراد موضوعي جداگانه از نقض عفت و حريم عمومي است و با مشاهده خلاهاي فراوان موجود، قانونگذاري جديد واضح و مبرهن است.
۳. بايستههاي قانونگذاري در حمايت كيفري از حيثيت افراد
الف) هرزهنگاري و تحريفنگاري شخصيت
هرزهنگاري و تحريفنگاري شخصيت يا هويت عبارت است از هر اقدامي كه شامل تحريف يا تغيير فيلم، تصوير و صوت ديگري گردد به نحوي كه بهصورت مبتذل يا مستهجن درآيد يا موجب لطمه به حرمت و شخصيت شخص شود. امكانات موجود در رايانه و اينترنت قابليت آن را دارد كه مرتكبين تصاوير يا اصوات اشخاص را تحريف نمايند. لايحه جرائم رايانهاي در ماده (۱۵) سعي در جرمانگاري آن نموده است.
ب) انتشار يا در دسترس قرار دادن صوت يا فيلم يا تصوير خصوصي و خانوادگي
انتشار يا در دسترس قرار دادن صوت يا فيلم يا تصوير ديگري در سالهاي اخير به قدري شايع و خبرساز شده و عواقب وخيم آن بهگونهاي ملموس بوده است كه سكوت مقنن در پيشبيني حمايتهاي كيفري و شبه كيفري لازم در ارتباط با اين رفتارهاي نكوهشپذير را نابخشودني مينمايد. ماده (۱۶) لايحه جرائم رايانهاي اين رفتار قابل سرزنش را جرمانگاري نموده است.
ج) نشر اكاذيب
نشر اكاذيب يك جرم عمومي است كه در ماده (۶۹۸) قانون مجازات اسلامي به آن اشاره شده است اما از آنجا كه اينترنت، فضاي مناسبي براي انتشار اكاذيب فراهم ساخته است و با توجه با محدوديتها و خلاهاي مقررات سنتي جرمانگاري نشر اكاذيب در فضاي سايبر بهويژه از منظر حيثيت افراد قابل توجيه است. اين جرم موضوع ماده (۱۷) لايحه جرائم رايانهاي است.
۴. نتيجه
منبع:www.lawnet.ir
/ع