بيوک ريگال 2011

همزاد اپل اينسيگنيا آلماني
بيوک سرانجام براي رقابت با دو محصول آکيورا TSX و ولوو S60 توانست مدل ريگال سدان اسپرت 2011 را معرفي کند. محصولي که به نوعي همزاد اپل اينسيگنيا بوده و همين امر نويدبخش آن بود که حداقل خودرويي اروپايي قرار است با دو رقيب ديگر از ولوو و آکيورا به رقابت بپردازد زيرا ريگال که با همين نام در چين نيز عرضه مي شود، در آلمان و توسط مهندسين اپل با نام اينسيگنيا توانست در سال 2009 عنوان دار مقام برترين خودروي سال اروپا شود و تاکنون 31 عنوان بين المللي از جلمه بهترين سدان ميان سايز پرفروش اروپا را از آن خود نمايد. اين اتومبيل در آزمون هاي مختلف، توانايي هاي خود را اثبات کرده و مهم تر از همه با فروش 64 هزار دستگاه از دسامبر 2008 تاکنون، توانسته رضايت مشتري را جلب نمايد.
بيوک ريگال با طول 4831، عرض 1811، ارتفاع 1483 و فواصل اکسل هاي 2738 ميلي متر در فضاي اتاق 3146 ليتري اش که 2741 ليتر آن براي سرنشينان و 403 ليترش براي صندوق بار تعريف شده، قابليت حمل پنج سرنشين را دارد و با وزن 1633 کيلوگرمي (در مدل 2/4 ليتري) با باک سوخت 70 ليتري از دونوع پيشرانه 4 سيلندر خطي با گنجايش هاي 2/4 و 2 ليتري توربو سود مي برد که با سرسيلندر پورشه آلومينيمي و 16 سوپاپ قادر به توليد 182 اسب بخار در دور موتور 6700 براي مدل 2/4 ليتري ( گشتاور 172 نيوتن متر در دور موتور 6700) و 220 اسب بخار در دور موتور 5300 (حداکثر گشتاور 258 نيوتن متر در دور موتور 2000)براي مدل 2 ليتري توربو است. منطقه ي قرمز دور موتور نيز براي مدل 2/4 حدود 7000 دور در دقيقه وبراي مدل 2 ليتري توربو حدود 6350 دور در دقيقه اعلام شده که مصرف سوخت 1117 ليتري در شهر براي مدل 2/4 و 12 ليتري در شهر براي مدل 2 ليتري مجهز به توربو آن هم در دوره ي حرکتي 100 کيلومتر را بر جاي مي گذارد. همچنين از دو جعبه دنده متفاوت 6 سيلندر خودکار مجهز به اوردرايو از نوع هيدراماتيک 6T45 در مدل 2/4 و Aisin Af40 در نسخه 2 ليتري سود برده شده که تأثير متفاوتي در ضرايب دنده هايشان ايفا نموده است. امّا در بخش هاي ديگر فني که به آن خواهيم پرداخت داراي نقاط مشترکي هستند.

سيستم تعليق از نوع مستقل مک فرسون در جلو و 4 اتصالي مستقل با سيستم کنترل کننده خفه کن ها در عقب با حمايت تکنولوژي کنترل کشش (براي کاهش ميزان گشتاور و دخالت دادن ترمز) و فرمان هيدروليک دندانه شانه اي است که با شعاع گردش 11/4 متر و قابليت قفل پذيري در 2/5 دور در زير خود رينگ هاي 18 اينچي، به صورت استاندارد و 19 اينچي براي مدل توربو را مي بيند که دورتا دور آنها را دو نوع تاير ميشلن پايلوت MXM4 در سايز 235p/50R18 و گوديرايکل RSA در سايز 245p/40R19 فرا گرفته اند. البته هر چهار چرخ با کمک سيستم ضدّ بلوکه و کنترل الکتريکي ثبات داراي ديسک هاي 292 ميلي متر در عقب و 296 ميلي متر در جلو در مدل 2/4 ليتري و 321 ميلي متر در جلو و 315 ميل متر در عقب در مدل 2 ليتري است که تمامي اين مجموعه در هر دو مدل تک پيستونه است.
در کنار تمامي اينها کمپاني از امکانات ديگري سود مي برد، هم چون بالشتک دو مرحله اي براي سرنشينان جلو بالشتک هاي پرده اي براي سرنشينان عقب، ترمز الکتريکي پارک، سيستم کنترل پايداري و ضدّ لغزش کامل، جهت ياب ماهواره اي، سيستم صوتي هارمن کاردان، پورت USB و حافظه 10 گيگابايتي براي ضبط موسيقي، صندلي هاي چرمي با قابليت گرم شدن که در 12 حالت تنظيم مي شوند و البته راديو ماهواره اي.

در بخش طراحي نيز «جان کافارو» به عنوان مدير دپارتمان طراحي خودروهاي سواري GM مسؤوليت اين پروژه را برعهده داشته که در طراحي داخلي و خارجي کاملاً المان هاي يک خودروي اروپايي ديده مي شود. در داخل نيز سعي شده تا از تمامي ريزه کاري ها جزئيات موجود در مدل Enclave و لاکراسه در ريگال هم استفاده شود، به همين منظور صندلي هاي اسپرت، کنسولي آيروديناميک با ارگونومي خوب که تمامي بخش ها را در اطراف دستان راننده قرار داده، دستگيره هاي در خوش دست هستند، سردنده کوچک تعبيه شده که در شيب مياني کنسول و کمي بالاتر از جاي هميشگي براي دسترسي قرار دارد، همچنين وجود فرماني دو پايه و خوش استيل، نشان دهنده هاي ديجيتال پشت فرمان با رنگ آبي يخي و از همه مهمتر ستون هاي جلو با طراحي قوي که ديد و وسعت ميداني بالايي را در اختيار راننده قرار مي دهد.

تکنولوژي تازه اي نيز با نام IDCS به معناي سيستم فعل وانفعالي کنترل شاسي (که تنها براي مدل 2 ليتري توربو عرضه مي گردد) روي ريگال وجود دارد که وظيفه اش پايداري و ايمني رانندگي است که مي تواند کنترل ميزان کشيدگي يا انحراف، فشارهاي جانبي و طول، کنترل فرمان و سرعت را در دست بگيرد. براي اين پروسه هر چهار خفه کن الکترونيکي با حرکات و شرايط جاده در هر ميلي ثانيه حرکات ريز و شرايط جاده در هر ميلي ثانيه حرکت ريز و درشت را کنترل مي کنند که مي توان آن را در سه حالت معمولي، Tour و اسپرت قرار داد. در حالت اسپرت سيستم تعليق خشک تر و فرمان در سرعت هاي بالا عکس العمل هاي تيز و هوشمندانه تري از خود نشان مي دهد اما در هنگام قرار دادن سيستم در حالت نرمال، راننده مي تواند نياز روزانه حرکت دريک شهر شلوغ پُر ترافيک را از آن بگيرد و فرمان و سيستم تعليق با نرم شدن، استرس يک رانندگي روزمره را به راننده منتقل نکنند و در کل خودرو با شرايط جاده يا خيابان وفق داده مي شود. درحالت Tour هم اين سيسم يک رانندگي آرام را در مسيرهاي طولاني مدّت يا سفرهاي جاده اي به ارمغان مي آورد و مسؤولين کمپاني نيز به دنبال آن هستند که بتوانند به اين سير صعودي در بازار جهاني خودرو نيز ادامه دهند.
منبع: ماهنامه ي نوآور، شماره ي 67.