پرتقالي: صداقت و ديگر هيچ
رنگي است ترکيبي و آنهايي که اين رنگ را رنگ دلخواه خود مي دانند؛ متکي به نفس نيستند، اجتماعي و خوش خلقند و با مردم خوب رفتار مي کنند. نفوذ در اين گونه افراد مشکل است. کسي که آنها را دوست بدارد مي تواند با آنها به آساني ازدواج کند. آنها اگر با کسي دوستي کنند صداقت و فداکاري دارند. اگر افراد اين دسته با کسي که خصوصيات اخلاقي خودشان را داشته باشد ازدواج کنند سعادتمند مي شوند.
سياه: خوش ذوقي و ظرافت طبع
اين رنگ برخلاف عقيده همگان رنگ نوميدي و عزا نيست بلکه نشانه خوش ذوقي و ظرافت طبع است. اگر از دوستداران اين رنگ هستيد مسلماً به شخصيت اطرافيان خود احترام مي گذاريد و براي آنکه ديگران را با ارزش و برجسته نشان دهيد از هيچ گونه کمکي به آنها دريغ نمي کنيد و هرگز خود را به ديگران تحميل نمي کنيد؛ همچنين عقايد و نظريات ديگران را به آساني مي پذيريد.
ارغواني: رنگ زيبايي دوست ها
رنگ اسرار آميز و باشکوهي است. دوستداران اين رنگ پيوسته مجذوب زيبايي ها و ظرافت ها مي شوند و مغرور و اجتماعي هستند. معاشرت با اين دسته که به امور معنوي بيشتر مي پردازند لذت بخش است.
قرمز: خوش قلب اما خودپرست
اين رنگ مظهر شدت و زياده روي است که گاهي در جهت مخالف آن است؛ قرمز رنگ عشق و تنفر و فداکاري و خشونت و خون و آتش. کسي که به اين رنگ علاقه دارد هرگز نمي تواند در زندگي بي تفاوت باشد.
اين گونه اشخاص تند و سرکش و در عين حال فعال و شجاع و کمي عجول هستند. احتمال شکست به خصوص در عشق براي آنها فراوان است.
قضاوت هاي عجولانه و ناگهاني در مورد ديگران اغلب سبب از بين رفتن دوستي هايشان مي شود. با آنکه در عشق کاملاً فداکارند اما اگر روزي حوادث بر وفق مراد نباشد بدون تفکر و جويا شدن علت مي جنگند.
دو عيب بزرگ خودپرستي و عدم کنترل، در نفس آنهاست و دو صفت ممتازشان خوش قلبي و حسن بزرگ طلبي است. به طور کلي دوستداران رنگ قرمز داراي خصوصيات متضادي هستند.
خاکستري: احساس بي نيازي
اين رنگ مظهر چشمپوشي از خوشي هاي دنياست. کساني که به اين رنگ علاقه دارند اغلب در زندگي احساس رضايت مي کنند. خاکستري رنگ عقلاست و جواناني که به اين رنگ اظهار علاقه مي کنند در واقع خود را هم شأن و هم طراز اشخاص کهنسال مي دانند و در زندگي احساس بي نيازي مي کنند.
اغلب کساني که از نظر فکر و ايده به آنها برتري دارند، خيلي آسان طرف توجهشان قرار خواهند گرفت.
آبي: نظم، پشتکار، تنهايي
رنگ آبي از رنگ هايي است که طرفداران زيادي دارد. اگر به اين رنگ علاقه دارند، کاملاً مي توانيد احساسات و هيجانات خود را کنترل کنيد. ظاهر آرام شما ديگران را وادار مي کند که به شما احترام بگذارند و دوست داريد پيوسته مورد احترام و ستايش ديگران قرار بگيريد. در خريد و پوشش لباس قناعت مي کنيد و به علت شرم و حيا و گاه غروري که داريد ميل داريد اغلب تنها باشيد. حماقت و عدم فهم ديگران شما را کسل مي کند و کساني که از نظر هوش و فهم بر شما برتري دارند شما را ناراحت مي کنند.
کارهاي خو را از روي نظم و ترتيب و بر پايه قواعد معيني انجام مي دهيد. يکي از صفات مشخص شما پشتکار است.
سبز: کنجکاوي
رنگ سبز طبيعت و تازگي است. اگر به اين رنگ علاقه داريد زندگي با شما آسان است. نقطه اشتراک فراواني با افراد علاقه مند به رنگ پرتقالي داريد، روابط شما با ديگران بر پايه اصول و قرارداد است.
دوست نداريد که در زندگيتان حوادثي به وقوع بپيوندد اما اکنجکاوانه به ماجراهاي زندگي ديگران توجه داريد.
قهوه اي: قابل اعتماد
اگر رنگ قهوه اي را دوست داريد کاملاً مي توان روي شما حساب باز کرد. با ثبات، شاعر پيشه و کمي فيلسوف مآب هستيد.
به ندرت تغيير عقيده مي دهيد و با آنکه کمتر تصميم مي گيريد، هر بار که تصميمي بگيريد آن را عملي مي کنيد.
شما کاملاً در نگهداري پول و اسرار ديگران قابل اعتماد هستيد. ميل داريد پيوسته در عالم خودتان باشيد و گاهي اوقات با اطرافيان خود رفتار خشونت آميزي در پيش مي گيريد. در عشق هرگز بدبين و تند نيستيد.
يک نکته رنگي:
توجه و علاقه شما به رنگ ها در طي زمان تغيير مي کند، به دليل اينکه خصوصيات اخلاقيتان نيز در ساليان دراز تغيير خواهد کرد. اما اگر در مورد رنگي ناگهان عقيده خود را عوض کنيد، به علت ضعف شما و يا به علت نيازتان به تغيير محيط است.
صورتي: مورد علاقه ديگران
رنگ صورتي در واقع همان قرمز است که کمرنگ شده باشد. اگر به اين رنگ علاقه داريد تمام صفات رنگ قرمز را کمي خفيف تر داريد، با گذشت هستيد و در عشق، تندي نشان نمي دهيد.
ديگران را خوب درک مي کنيد و با اطرافيان خود با ملايمت و لطف رفتار مي کنيد و به دليل نشاط و شادابيتان مورد علاقه اطرافيان خود هستيد. آنهايي که به اين رنگ علاقه دارند اغلب شکست ها، خشونت ها و دشواري هاي زندگي را تحمل کرده اند و با مشکلات فراوان مواجه شده اند.
فيروزه اي: اسرارآميز و پندناپذير
دوستداران اين رنگ اسرارآميزند و احساساتي و کارهاي شخصي خود را به خوبي اداره مي کنند، پشتکار دارند و با ثباتند و به نصايح ديگران در مورد کارهاي خود کمتر توجه دارند. فيروزه اي معمولاً رنگ مورد علاقه خانم هاست.
چرا رابطه رنگ و شخصيت علمي نيست؟
ما رنگي نيستيم
احتمالاً اين بار هم خيلي ها فيگور مي گيرند و مي گويند اگر رابطه شخصيت و رنگ مورد علاقه علمي نيست. پس چرا اين همه کتاب روان شناسي رنگ ها نوشته مي شود؟ اين بار هم مثل رابطه خط و شخصيت مسأله کمي پيچيده است. بله، روان شناسي رنگ ها به اين معنا که هر رنگي تأثيرات رواني خاص خودش را دارد درست است اما اين کجا و اينکه بگوييم رنگ مورد علاقه هر نفر شخصيتش را معلوم مي کند کجا. متأسفانه خيلي از خواستگاري هاي مابا اين سؤال شروع مي شود که "رنگ مورد علاقه ات چيه؟". و البته خيلي از مسابقه هاي تلويزيوني که مي خواهند ميزان شناخت همسران به هم را بسنجند، اين سؤال، سؤال هميشگي شان است و البته بعضي از فيلمسازها هم وقتي که مي خواهند مثلاً لايه هاي زيرين يک شخصيت را نشان دهند، رنگ مورد علاقه شان را يک جوري توي چشم تو مي کنند و از اين قبيل خطاها بسيار است. اما چرا ما مي گوييم اين رابطه علمي نيست؟
شخصيت نسبتاً پاياست اما رنگ مورد علاقه نه
آدم ها در طول زندگيشان ممکن است چندين بار رنگ مورد علاقه شان را عوض کنند. اين را همه و از جمله نويسنده مطلب مي دانند، براي همين آن بخش نکته را گذاشته اند آخر مطلب و ادعا کرده اند که عوض شدن رنگ مورد علاقه يعني عوض شدن شخصيت. يعني آدم ها به راحتي عوض کردن رنگ، شخصيتي راکه لااقل 20 سال زندگي پشتش است عوض مي کنند؟ طبق تحقيقات فراوان روان شناس ها، شخصيت آدميزاد خيلي پاياتر از اين حرف هاست و به راحتي عوض نمي شود.
شخصيت کلي است اما رنگ مورد علاقه جزئي
اصلاً رنگ مورد علاقه يعني چه؟ خيلي از ماها يک رنگ را براي لباس هايمان، يک رنگ را براي ديوار اتاقمان، يک رنگ را براي پرده خانه مان و يک رنگ ديگر را همين جوري دوست داريم. رنگ مورد علاقه ما بالاخره کدام است؟ به نظر مي رسد که برخلاف شخصيت که کلي بودنش معلوم است، رنگ مورد علاقه در موقعيت هاي مختلف فرق مي کند و ربط دادن اين دو تا به هم غلط است.
چرا بعضي از روان شناس ها به اين مطلب استناد مي کنند؟
اگر شما هم کتاب روان شناسي رنگ هاي فيشر را خوانده باشيد، احتمالاً به تحقيق هاي آن کتاب ارجاع مي دهيد و مي گوييد که اين مطلب علمي است. جالب اينجاست که روش شناسي آن کتاب پر از اشکال است؛ يعني معلوم نيست نمونه آماري اي که او انتخاب کرده واقعاً نماينده جامعه باشد؛ ضمن اينکه به همين دليل ها روان شناسي رنگ ها کلاً يک موضوع تاريخ مصرف گذشته روان شناسي است.
پس روان شناسي رنگ چيست؟
زندگي کردن در محيط هايي با رنگ هاي مختلف تأثيرات مختلفي دارد؛ يعني هر رنگي تأثيرات رواني خودش را دارد؛ مثلاً آبي واقعاً باعث پايين آمدن فشار خون و در نتيجه آرام شدن آدم ها مي شود. يا ترکيب رنگ زرد و قرمز که معمولاً در فست فودها استفاده مي شود، هم زود آدم را جذب مي کند و هم زود آدم را زده مي کند؛ دقيقاً چيزي که صاحبان فست فودها مي خواهند. به هر حال رنگ ها مي توانند حالت هاي رواني ما را تغيير دهند اما اين اصلاً به اين معنا نيست که رنگ مورد علاقه شخصيت ما را معلوم مي کند.
منبع:نشريه همشهري شماره 7
منبع:
/ج
