اولين گام در مبارزه عليه ايدز
نويسنده: دکتر محسن مصلحي
اولين گام در مبارزه عليه ايدز، شکست ديوار سکوت و انگ و شناخت اهميت کنترل آن است
اطلاق عباراتي چون تراژدي هزاره سوم، طاعون قرن، آنفلوانزاي ايدز و دهها اصطلاح رعب آور ديگر نشان مي دهد که چرا بيماري ايدز به عنوان بزرگترين بلاي جامعه بشري پس از جنگ جهاني دوم قلمداد شده است. تاکنون انسانها در طول تاريخ هيچ بيماري را به اين شکل تجربه نکرده اند که کليه ابعاد فردي و اجتماعي زندگي آنان را اينگونه تحت الشعاع خود قرار دهد، انتشار نتايج مطالعات متعدد انجام گرفته در حوزه هاي متنوعي مانند ايدز و اقتصاد، ايدز و اعتياد، ايدز و سياست، ايدز و فحشا، ايدز و جوانان، ايدز و خانواده، ايدز و آموزش، ايدز و نيروي کار، ايدز و اخلاق، ايدز و واکسن و دهها حوزه ديگر به خوبي نشان مي دهد که اپيدمي اضطراب موجود در مورد آن تا چه حد گسترده است. بيماري هاي واگيردار هنوز هم حدود 47 درصد از مشکل سلامت مردم دنيا را تشکيل مي دهند و بيماري ايدز جزء مهمترين آنهاست. عليرغم اينکه مطالعات نشان دهنده اين است که احتمالاً HIV عمري يکصد ساله دارد ليکن بيماري ايدز از حدود سي سال پيش مورد توجه قرار گرفته است، همچنين مطالعات اپيدميولوژيک ايدز بيانگر آن است که گرچه تعداد افراد HIV مثبت در سطح جهان به ميزان اندکي کاهش داشته است و کشورهاي اروپايي و معدود کشورهاي ديگر بيشترين سهم اين کاهش را به خود اختصاص داده اند ليکن پيش بيني موج سوم انتقال ايدز و تغييرات الگوي سرايت آن و نيز وجود مسائل لاينحل در سطح بهداشت بين الملل مؤيد آن است که از اهميت و حساسيت اين بيماري بالاخص در کشورهاي آفريقايي و آسيايي به هيچ وجه کاسته نشده است. ايدز بيشتر از اينکه از جنبه عفوني يک بيماري غامض و پيچيده باشد از جهت ابعاد اجتماعي و اقتصادي و بهداشتي قابل توجه است و بنابراين وزارت بهداشت به هيچ وجه نمي تواند به تنهايي پاسخگوي اين معضل بزرگ باشد، اصول يازده گانه برنامه راهبردي پيشگيري و درمان بيماري ايدز نيز ناظر بر همين موضوع است.
پيدايش موارد متعددي از ابتلا به ايدز در بين خواص از يکطرف و نيز پايين ترين اقشار جوامع در سطح کليه کشورهاي جهان از طرف ديگر اثبات مي کند که اولين گام در مبارزه عليه ايدز شکستن ديوار سکوت وانگ، پذيرش آن در جامعه و شناخت اهميت کنترل آن است در کشور ما ايران نيز بيماري ايدز از حدود بيست سال پيش مورد توجه قرار گرفت و به غير از چند سال اوليه که به علل مختلف به انکار و ابهام و بلاتکليفي گذشت در سالهاي بعد فعاليت هاي نسبتاً مناسبي انجام گرفته که درصورت گسترش و تعميق، نويدبخش آينده قابل قبول تري خواهد بود.
به جرأت مي توان گفت که گرچه از نظر جسمي ايدز يک بيماري نقص اکتسابي دستگاه ايمني شمرده مي شود ليکن بهترين راه پيشگيري و مهار آن رعايت موازين بهداشتي و اخلاقي در روابط اجتماعي و بين فردي است، بنابراين مؤثرترين واکسن خدادادي و در دسترس براي آن پايبندي و رعايت اصول بهداشتي و مباني اخلاقي مؤکد اديان الهي بالاخص دين مبين اسلام است. البته همزمان با تذکر مکرر و رعايت اصول اخلاقي، ما ملزم به اطلاع رساني و آموزش همگاني به منظور جلوگيري از ابتلا به موارد جديد و نيز فراهم نمودن حداکثر امکانات و تسهيلات بهداشتي و درماني براي گروه هاي در معرض خطر و افراد بيمار هستيم تا ان شاءالله بتوانيم در قالب يک برنامه جامع و واقع بينانه اين بيماري ناتوان کننده و مهلک را مديريت نمائيم.
منبع:نشريه پيام پزشک، شماره 53
اطلاق عباراتي چون تراژدي هزاره سوم، طاعون قرن، آنفلوانزاي ايدز و دهها اصطلاح رعب آور ديگر نشان مي دهد که چرا بيماري ايدز به عنوان بزرگترين بلاي جامعه بشري پس از جنگ جهاني دوم قلمداد شده است. تاکنون انسانها در طول تاريخ هيچ بيماري را به اين شکل تجربه نکرده اند که کليه ابعاد فردي و اجتماعي زندگي آنان را اينگونه تحت الشعاع خود قرار دهد، انتشار نتايج مطالعات متعدد انجام گرفته در حوزه هاي متنوعي مانند ايدز و اقتصاد، ايدز و اعتياد، ايدز و سياست، ايدز و فحشا، ايدز و جوانان، ايدز و خانواده، ايدز و آموزش، ايدز و نيروي کار، ايدز و اخلاق، ايدز و واکسن و دهها حوزه ديگر به خوبي نشان مي دهد که اپيدمي اضطراب موجود در مورد آن تا چه حد گسترده است. بيماري هاي واگيردار هنوز هم حدود 47 درصد از مشکل سلامت مردم دنيا را تشکيل مي دهند و بيماري ايدز جزء مهمترين آنهاست. عليرغم اينکه مطالعات نشان دهنده اين است که احتمالاً HIV عمري يکصد ساله دارد ليکن بيماري ايدز از حدود سي سال پيش مورد توجه قرار گرفته است، همچنين مطالعات اپيدميولوژيک ايدز بيانگر آن است که گرچه تعداد افراد HIV مثبت در سطح جهان به ميزان اندکي کاهش داشته است و کشورهاي اروپايي و معدود کشورهاي ديگر بيشترين سهم اين کاهش را به خود اختصاص داده اند ليکن پيش بيني موج سوم انتقال ايدز و تغييرات الگوي سرايت آن و نيز وجود مسائل لاينحل در سطح بهداشت بين الملل مؤيد آن است که از اهميت و حساسيت اين بيماري بالاخص در کشورهاي آفريقايي و آسيايي به هيچ وجه کاسته نشده است. ايدز بيشتر از اينکه از جنبه عفوني يک بيماري غامض و پيچيده باشد از جهت ابعاد اجتماعي و اقتصادي و بهداشتي قابل توجه است و بنابراين وزارت بهداشت به هيچ وجه نمي تواند به تنهايي پاسخگوي اين معضل بزرگ باشد، اصول يازده گانه برنامه راهبردي پيشگيري و درمان بيماري ايدز نيز ناظر بر همين موضوع است.
پيدايش موارد متعددي از ابتلا به ايدز در بين خواص از يکطرف و نيز پايين ترين اقشار جوامع در سطح کليه کشورهاي جهان از طرف ديگر اثبات مي کند که اولين گام در مبارزه عليه ايدز شکستن ديوار سکوت وانگ، پذيرش آن در جامعه و شناخت اهميت کنترل آن است در کشور ما ايران نيز بيماري ايدز از حدود بيست سال پيش مورد توجه قرار گرفت و به غير از چند سال اوليه که به علل مختلف به انکار و ابهام و بلاتکليفي گذشت در سالهاي بعد فعاليت هاي نسبتاً مناسبي انجام گرفته که درصورت گسترش و تعميق، نويدبخش آينده قابل قبول تري خواهد بود.
به جرأت مي توان گفت که گرچه از نظر جسمي ايدز يک بيماري نقص اکتسابي دستگاه ايمني شمرده مي شود ليکن بهترين راه پيشگيري و مهار آن رعايت موازين بهداشتي و اخلاقي در روابط اجتماعي و بين فردي است، بنابراين مؤثرترين واکسن خدادادي و در دسترس براي آن پايبندي و رعايت اصول بهداشتي و مباني اخلاقي مؤکد اديان الهي بالاخص دين مبين اسلام است. البته همزمان با تذکر مکرر و رعايت اصول اخلاقي، ما ملزم به اطلاع رساني و آموزش همگاني به منظور جلوگيري از ابتلا به موارد جديد و نيز فراهم نمودن حداکثر امکانات و تسهيلات بهداشتي و درماني براي گروه هاي در معرض خطر و افراد بيمار هستيم تا ان شاءالله بتوانيم در قالب يک برنامه جامع و واقع بينانه اين بيماري ناتوان کننده و مهلک را مديريت نمائيم.
منبع:نشريه پيام پزشک، شماره 53
