مزاياي استفاده از ظروف یکبارمصرف گیاهی
نویسنده:شراره انصار
چند سالی است که ظروف یکبارمصرف بهصورت خواسته و نخواسته مهمان سفره و زندگی ما شدهاند.
تا چند سال پیش که استفاده از این ظروف هنوز در میان مردم رایج نشده بود، مردم مواد غذایی خود را در کاسههای فلزی و ملامینی میریختند اما امروزه به علت راحتی استفاده از ظروف یکبارمصرف، تولید این ظروف افزایش یافته است.
سالانه میلیونها تن پلاستیک در صنایع بستهبندی استفاده میشود؛ موادی که زمان برگشت آنها به طبیعت 300 تا 500 سال طول میکشد.
ظروف یکبارمصرف «پلیاستایرنی» که بهطور عمده در بازار وجود دارد از «مونومراستایرن» که ترکیبی «آروماتیک» است، تشکیل شدهاند.
استفاده از مواد پلیاستایرنی برای مواد غذایی گرم و داغ، از نظر بهداشتی به هیچ عنوان مناسب نیست چون این ظروف همیشه مقداری استایرن آزاد در ترکیبات پلیمری خود دارند که فوق العاده سمی و سرطانزاست. زمانی که این ظروف با مواد غذایی گرم و داغ - و بهویژه چرب - تماس پیدا میکنند، فرآیند آزاد شدن این مونومر سمی تسریع میشود.
رنگی کردن این ظروف، علاوه بر انتقال مواد تشکیلدهندهی لاستیک، سایر مواد افزودنی شیمیایی را نیز به داخل غذا وارد میکند و اثرات سوء بیشتری بر سلامت میگذارد.
با توجه به این که پلاستیکها، محیط زیست را به محاصرهی خود درآوردهاند و ظروف پلاستیکی عامل بزرگترین مشکلات زیستمحیطی هستند باید بهدنبال چاره باشیم و از پلاستیکهایی استفاده کنیم که کمترین آسیب را به محیط زیست بزنند.
ظروف یکبار مصرف «بیوپلیمری» با پایهی گیاهی، قدمت زیادی ندارند، اما اکنون استفاده از آنها بهسرعت در حال گسترش است. زمان برگشت به طبیعت برای ظروف یکبار مصرف گیاهی پنج تا شش ماه و بدون هیچ آسیب زیستمحیطی است.این ظروف عاری از هر گونه اثرات مضر و عکس العملهای شیمیایی در تماس با مایعات و غذاهای داغ و مقاوم در برابر حرارت هستند.
با توجه به این که ظروف یکبارمصرف گیاهی از مواد طبیعی نظیر نشاستهی ذرت، سیبزمینی و گندم ساخته شدهاند و در تولید آن از موم عسل و روغنهای گیاهی، «گلوتن» و «سلولز» - به منظور ایجاد خاصیت پلیمری و آبگریزی - استفاده شده است، دارای مزایایی هستند:
*سازگاری با محیط زیست
*عاری از هر گونه اثرات مضر مواد پلاستیکی
*بدون هیچ گونه آثار تخریبی به محیط زیست پس از تجزیه شدن در خاک
*تهیه شده از منابع اولیهی تجزیهپذیر
*عدم وابستگی به مواد اولیهی نفتی
*مصرف انرژی کمتر در فرآیند تولید
از عیوب این ظروف میتوان به این نکته اشاره کرد که ممکن است با ریختن مایعات در این ظروف، کمی بوی نشاسته حس شود که به دلیل استشمام همزمان، احساس میشود که مزهی مایعات عوض شده است. البته این بو اندک است و ممکن است تنها برخی از افراد متوجه آن شوند.
برای این که مطمئن شویم که این ظروف سالم هستند باید دقت کنیم تا ظروف، سطح یکنواختی داشته باشند و هنگامی که جلوی نور گرفته میشوند رگهرگه نباشند و تیرگی و لکهی سیاه در آنها مشاهده نشود.
منبع : ماهنامه پیام زن
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
تا چند سال پیش که استفاده از این ظروف هنوز در میان مردم رایج نشده بود، مردم مواد غذایی خود را در کاسههای فلزی و ملامینی میریختند اما امروزه به علت راحتی استفاده از ظروف یکبارمصرف، تولید این ظروف افزایش یافته است.
سالانه میلیونها تن پلاستیک در صنایع بستهبندی استفاده میشود؛ موادی که زمان برگشت آنها به طبیعت 300 تا 500 سال طول میکشد.
ظروف یکبارمصرف «پلیاستایرنی» که بهطور عمده در بازار وجود دارد از «مونومراستایرن» که ترکیبی «آروماتیک» است، تشکیل شدهاند.
استفاده از مواد پلیاستایرنی برای مواد غذایی گرم و داغ، از نظر بهداشتی به هیچ عنوان مناسب نیست چون این ظروف همیشه مقداری استایرن آزاد در ترکیبات پلیمری خود دارند که فوق العاده سمی و سرطانزاست. زمانی که این ظروف با مواد غذایی گرم و داغ - و بهویژه چرب - تماس پیدا میکنند، فرآیند آزاد شدن این مونومر سمی تسریع میشود.
رنگی کردن این ظروف، علاوه بر انتقال مواد تشکیلدهندهی لاستیک، سایر مواد افزودنی شیمیایی را نیز به داخل غذا وارد میکند و اثرات سوء بیشتری بر سلامت میگذارد.
با توجه به این که پلاستیکها، محیط زیست را به محاصرهی خود درآوردهاند و ظروف پلاستیکی عامل بزرگترین مشکلات زیستمحیطی هستند باید بهدنبال چاره باشیم و از پلاستیکهایی استفاده کنیم که کمترین آسیب را به محیط زیست بزنند.
ظروف یکبار مصرف «بیوپلیمری» با پایهی گیاهی، قدمت زیادی ندارند، اما اکنون استفاده از آنها بهسرعت در حال گسترش است. زمان برگشت به طبیعت برای ظروف یکبار مصرف گیاهی پنج تا شش ماه و بدون هیچ آسیب زیستمحیطی است.این ظروف عاری از هر گونه اثرات مضر و عکس العملهای شیمیایی در تماس با مایعات و غذاهای داغ و مقاوم در برابر حرارت هستند.
با توجه به این که ظروف یکبارمصرف گیاهی از مواد طبیعی نظیر نشاستهی ذرت، سیبزمینی و گندم ساخته شدهاند و در تولید آن از موم عسل و روغنهای گیاهی، «گلوتن» و «سلولز» - به منظور ایجاد خاصیت پلیمری و آبگریزی - استفاده شده است، دارای مزایایی هستند:
*سازگاری با محیط زیست
*عاری از هر گونه اثرات مضر مواد پلاستیکی
*بدون هیچ گونه آثار تخریبی به محیط زیست پس از تجزیه شدن در خاک
*تهیه شده از منابع اولیهی تجزیهپذیر
*عدم وابستگی به مواد اولیهی نفتی
*مصرف انرژی کمتر در فرآیند تولید
از عیوب این ظروف میتوان به این نکته اشاره کرد که ممکن است با ریختن مایعات در این ظروف، کمی بوی نشاسته حس شود که به دلیل استشمام همزمان، احساس میشود که مزهی مایعات عوض شده است. البته این بو اندک است و ممکن است تنها برخی از افراد متوجه آن شوند.
برای این که مطمئن شویم که این ظروف سالم هستند باید دقت کنیم تا ظروف، سطح یکنواختی داشته باشند و هنگامی که جلوی نور گرفته میشوند رگهرگه نباشند و تیرگی و لکهی سیاه در آنها مشاهده نشود.
منبع : ماهنامه پیام زن
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
/ج
