ارتقاي سطح آگاهي هاي زيست محيطي، ضرورت انکار ناپذير توسعه ي پايدار

بشر امروزي ديوانه وار و بلکه احمقانه به تخريب و مسموم کردن ارکان اصلي محيط زيست خود اعم از آب، هوا، خاک و نهايتاً غذا مشغول است و اين رفتارهاي نابخردانه، گستره اي بسيار وسيع از لايه ي ازن تا اعماق زمين را شامل مي شود. عوامل متعددي از جمله تغييرات آب و هوايي، آلودگي هاي صنعتي، سموم و آفت کش ها، محصولات آلاينده ناشي از زندگي ماشيني، فاکتورهاي زيانبار مورد استفاده در جنگ هاي متعدد و ... ارمغان هاي تلخي مانند انواع بيماري هاي قلبي و تنفسي، روحي و رواني و سرطانها را به همراه داشته است و در اين ميان، گروه هاي حساستر، مانند کودکان، سالمندان و مادران باردار، بيشترين خسارت را متحمل شده و مي شوند، افزايش نه الي ده برابري بيماري آسم در کودکان و نيز افزايش بيماري هاي قلبي و عروقي و تنفسي در جامعه به همراه شيفت سني مبتلايان، به سمت سنين پايين تر، ملموس ترين عوارض اين وضعيت است و به نظر مي رسد قسمت اعظم اين کوه يخ، مانند انواع سرطان هاي ارگان هاي مختلف بدن انسان و نيز بيماري هاي مزمن، روحي و رواني و ناشناخته ي ديگر که فعلاً قسمت هاي عمده آنها ناپيداست، در آينده اي نزديک، اين تخريب گر نادان را غافلگير خواهد کرد. طبعاً کشورهاي جهان سوم که اولاً آزمايشگاه و پارکينگ کشورهاي توسعه يافته بوده و ثانياً خود نيز به علت ناآگاهي، با سرعت و شدتي تأمل برانگيز به رفتارهاي غير بهداشتي پرداخته خيلي هم دير به فکر چاره مي افتند، وضعيت اسفناک تري دارند. به جرأت مي توان گفت که امروزه واژه ي بهداشت محيط زيست با واژتين بهداشت جسم و روان معادل شده است و بنابراين بايد اذعان داشت جهان امروز، بحراني ترين وضعيت خود را در حال حاضر، تجربه مي کند و لذا سؤال اساسي اين است که چاره ي کار چيست؟ از کجا بايد شروع کرد؟ مسئوليت اصلي با کيست؟ و ...
مطالعات نشان مي دهد که گروه کشورهاي مختلف جهان از نظر مسائل مطروحه فوق الذکر، در يک سطح نيستند، ولي هنوز هم نقاط ضعف آنها به مقدار زيادي مشترک است. فقدان آگاهي هاي زيست محيطي، سطحي بودن اين آگاهي ها، به روز نبودن آنها و عدم تجلي اطلاعات در رفتارهاي روزمره، اصلي ترين و شايع ترين نقص در اقشار مختلف اعم از مسؤولان و مردم عادي است که نياز به چاره انديشي و برنامه ريزي هاي اصولي و ريشه اي در سطح مراکز آموزشي و اطلاع رساني، بالاخص رسانه ي ملي را بيش از پيش ضروري مي نمايد. از طرف ديگر لزوم افزايش اقتدار بلامنازع متوليان سلامت جامعه در جهت جلوگيري از آلوده شدن محيط زيست توسط صنايع بزرگ، توليد کنندگان وسايل مصرفي زندگي ماشيني و غيره و نيز برخورد قاطع و عبرت آموز با متخلفين از استانداردهاي موجود، بدون تأثير پذيري از مسائل سياسي و حکومتي و اقتصادي و تنها بر اساس نظريات کارشناسان واقعي اين حوزه، ضرورت مهم و مغفول ديگري است که مي تواند جهان کنوني را از سراشيب هلاکت باري که در آن قرار گرفته است، نجات دهد.
منبع: نشريه پيام پزشک، شماره 55..