نویسندگان: دکتر علی ربانی خوراسگانی
(عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان- دانشکده ادبیات، گروه علوم اجتماعی)
و دکتر وحید قاسمی
(عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان- دانشکده ادبیات، گروه علوم اجتماعی)
(عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان- دانشکده ادبیات، گروه علوم اجتماعی)
و دکتر وحید قاسمی
(عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان- دانشکده ادبیات، گروه علوم اجتماعی)
رهیافت هایی از امام خمینی (ره) برای دفاع از آرمان های انقلاب اسلامی با تکیه بر الگوی تبلیغات دینی)
چکیده:
واژگان کلیدی: استراتژی تبلیغ، انقلاب اسلامی، امام خمینی، تبلیغات دینی
مقدمه
در مجموع می توان گفت امام خمینی در استراتژی تبلیغ سعی در پاسخ دادن به پنج سوال اصلی داشته اند. این سوالات به شرح ذیل می باشند:
1. وظایف مبلغان دینی با توجه به نقش آنها و تعدد انتظارات نقش ایشان (مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، قضایی، اقتصادی و...) چیست؟
2. تبلیغات دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی ایران برچه موضوعاتی متمرکز می باشد و آنها با چه اهدافی دست به تبلیغ می زنند و دینداران چگونه باید با این تبلیغات مقابله کنند؟
3. مخاطرات درونی در جهت ایفای نقش روحانی به ویژه به عنوان یک مبلغ کدامند و چه توجهات و وظایفی در این باره متوجه روحانیون است؟
4. اهمیت نقش یک عالم دینی در نظام اجتماعی ایران در دوره پس از انقلاب اسلامی در چه مواردی است و ضرورت توجه روحانیون به این موضوع در چیست؟
5. ابزارهای مختلف تبلیغی که مبلغان دینی و به طور کلی دینداران باید به آنها توجه بیشتری نمایند کدامند و این ابزارها چه نقشی در مبارزات نوین امپریالیسم غرب با اسلام دارند؟
6. در قسمت های آتی تلاش می شود ضمن پاسخگویی به هر یک از سوالات پنج گانه فوق، مشخص شود که این پنج مقوله چگونه با یکدیگر در ارتباط هستند به نحوی که جامعه دینی و عالمان دین با توجه و عمل به آنها، می توانند به عنوان یک مبلغ در نقش خود توفیق حاصل کنند.
الف) کار ویژه های روحانیت در استراتژی تبلیغ
این وظایف در دیدگاه امام خمینی از تعدد و تنوع درخور ملاحظه ای برخوردار است که حاکی از سنگینی نقشی است که بر گروه یا قشر اجتماعی روحانیت بعد از انقلاب قرار دارد و می تواند این قشر را با فشار نقش و تعارض نقش روبه رو سازد. تنها بیان تیتروار این وظایف، ده ها صفحه فضای نوشتاری را طلب می کند.
از مهم ترین نکات قابل توجه در این بخش، توجه به شیوه های رفتاری روحانیون است. موارد متعددی از وظایف به رفتار و عمل روحانیون و توجه ایشان به این شیوه ها با توجه به ارزیابی رفتار ایشان از جانب مردم است. توجه به زهد به ویژه زهدی که می توان آن را زهدی این جهانی نامید در بیانات امام خمینی بارها تکرار و بر آن تأکید شده است.توجه به ارزش های فرامادی و مبارزه با خواهش های نفسانی و دوری از منافع شخصی موضوعی است که به دفعات مورد توجه و اشاره ایشان قرار گرفته است.
یکی از نکاتی که از مجموع دیدگاه های ایشان درباره روحانیون می توان دریافت اینکه امام خمینی روحانیت را یک مجموعه یکپارچه و به هم پیوسته قلمداد کرده و وظایفی که برای ایشان برشمرده عمدتا صرف نظر از این است که آیا یک روحانی در محیط نظامی خدمت می کند، در مقام یک مبلغ در یک روستاست، در مقام رئیس جمهور یا نماینده مجلس است و یا در نقش یک معلم. وظایف روحانیون را با توجه به نقش تبلیغی رئیس آنها می توان به شیوه زیر طبقه بندی کرد:
- وظیفه شناختی و واقع گرایی در آن
شناساندن اسلام به سایر ملت ها از دیگر وظایف شناختی است که از دیدگاه امام خمینی روحانیون باید به آن بها دهند. باید احکام اسلام را به مردم بفهمانند و آن چیزی که نادرست و نارواست و در میان مردم جا افتاده است باید تصفیه کنند.
در میان وظایف شناختی، رشد و تکامل فکری روحانیون جوان توسط ایشان مورد تأکید قرار گرفته و همواره بر همکاری و مشورت با افراد مطلع توجه داشته اند. در همین حیطه ثابت کردن مستند دروغ دیگران و پرده برداری از بوق های تبلیغاتی بیگانگان نیز به دفعات مطرح شده است.
گفتن مسائل روز و فراموش نکردن آن و همچنین گفتن مسائل اخلاقی و اعتقادی نیز از دیگر وظایف شناختی است که امام خمینی برای روحانیون و در گفتگوی با ایشان توصیه کرده اند (رک: اخلاق از دیدگاه امام خمینی، ص9-13 و ص21).
- معنویت گرایی
اینها مجموعه ای است که در بین مجموع وظایف روحانیون از دیدگاه امام خمینی می توان آنها را تحت عنوان معنویت گرایی گروه بندی کرد.
- عمل گرایی
* اهمیت تبلیغ عملی (تبلیغات از دیدگاه امام خمینی، ص10).
* ورود به میدان عمل در لحظه ضرورت (روحانیت طلایه دار در اسلام فقاهت از دیدگاه امام خمینی، ص57، 61)
* اهمیت عمل و حل گرفتاری های مسلمین (امام و انقلاب فرهنگی، ص89-87).
* هم زمانی علم و عمل (امام و انقلاب فرهنگی، ص5).
* کفر ستیزی و آرام نماندن در برابر ستم ستمکاران (امام و روحانیت، ص56).
* پشتیبانی از استقلال کشورهای اسلامی (امام و انقلاب فرهنگی، ص99-105).
- وحدت گرایی
* هماهنگی بین همه نهادها در تبلیغ (درس هایی از وصیتنامه امام خمینی، ص92،93).
* حفظ وحدت در برابر تبلیغات دشمنان (درس هایی از وصیتنامه امام خمینی، ص93،92).
* طرد و دور نکردن دانشگاهیان، وحدت حوزه و دانشگاه، پیوند با دانشگاهیان و جوانان،
شکستن سد بین فیضیه و دانشگاه (امام و روحانیت، ص60، 454-456؛ امام و انقلاب فرهنگی، ص150-154).
* همه یک هدف را دنبال کردن (امام و انقلاب فرهنگی، ص114).
* حفظ جماعات (امام و انقلاب فرهنگی، ص114؛ درس هایی از وصیت نامه امام، ص88).
* پیوند و انسجام با مردم (امام و انقلاب فرهنگی، ص106).
* حفظ وحدت کلمه و... (امام و انقلاب فرهنگی، ص106؛ درس هایی از وصیتنامه امام خمینی، ص89، 90).
- کمیت گرایی توأم با کیفیت
* دامنه دار کردن تبلیغات (امام و روحانیت، ص59).
* حجم زیاد تبلیغات و توجه به ایجاد مجامع تبلیغات (تبلیغات از دیدگاه امام خمینی، ص5).
* احتیاج به مجالس تعزیه و روضه بیشتر از گذشته (درس هایی از وصیتنامه امام خمینی، ص39-50).
در عین حال علاوه بر این به طور مستقیم و غیر مستقیم می توان کیفیت گرایی را در بسیاری از گفته های ایشان یافت. به عنوان مثال برخی اشاره های ایشان در این رابطه عبارتند از:
* محتوا دادن به صورت ها (نقش روحانیت در اسلام، ص59، 60).
تصفیه آن چیزی که نارواست و... (امام و روحانیت،ص9 و ص24-30
منبع: 15 خرداد شماره 15