کودکان با مشکلات درکي - حرکتي
اختلالات درکي - حرکتي
چه کودکاني داراي مشکلات درکي - حرکتي هستند؟
1- ضعف در واکنش هاي وضعيتي
2- خام حرکتي در هنگام انجام حرکات
3- نقص در گرفتن و حفظ واکنش هاي تعادلي
4- نقص در انجام فعاليت هايي که نياز به هماهنگي دارند
5- انجام حرکات در اکثر مواقع به کمک يک سمت بدن و فراموشي نسبي سمت مقابل
6- اختلال در تغيير جهت به صورت ناگهاني
7- نقص در لي لي کردن و پريدن
8- برخورد ناگهاني با اشياء و افراد به هنگام حرکت به ويژه در مکان هاي شلوغ
9- افتادن هاي ناگهاني عمداً از پله و ارتفاع
10- اختلال در بالا رفتن از پله و ارتفاع
11- ظاهري نامرتب و لباس هاي نامنظم و کثيف
12- اختلال در هماهنگي چشم و دست
13- اختلال در شناخت و تشخيص راست و چپ
14- خواندن و نوشتن حروف و اعداد به صورت معکوس
15- اختلال در رونويسي از تخته سياه
16- نوشتن نامرتب و آشفته
17- دامنه ي توجه محدود و ناقص
18- خيال بافي هاي فراوان
19- پيروي از دستورات کلامي به جاي نوشتاري و برعکس
20- اختلالات شنيداري
21- اختلالات گفتاري (خيلي بلند، خيلي آرام، يا انفجاري)
بيشترين شکايات خانواده ها و مربيان مدارس از کودکان داراي مشکلات درکي - حرکتي درباره ي موارد زير است:
2- در طبقه بندي کردن اجسام، برحسب شکل و اندازه ناتوان هستند.
3- توالي حروف در کلمات و توالي کلمات در جمله را رعايت نمي کنند.
4- قادر به تشخيص اشکال هندسي نيستند.
5- ضعف در تشخيص بينايي دارند.
6- ضعف در مهارت هاي شخصي مثل دکمه بستن، بستن بند کفش و قيچي کردن دارند.
7- در کلاس پر سر و صدا قادر به تمرکز بر دستورات معلم نيستند.
8- در ديکته نويسي قادر به تشخيص صداهاي نزديک به هم نيستند.
9- در ترکيب صداها، با يکديگر و ساخت يک کلمه کامل ناتوانند.
10- اين کودکان در نوع راه رفتن، دويدن، لي لي کردن، پريدن، پرتاب کردن و گرفتن توپ، داراي اختلال هستند.
11- مشکل در مداد گرفتن، نوشتن، نسخه برداري از روي تخته، دنبال کردن خطوط کتاب دارند.
12- در تشخيص مفاهيم اوليه، مثل بالا و پايين، جلو و عقب چپ و راست دچار مشکل هستند.
13- مرتباً مي نويسند و پاک مي کنند.
14- ممکن است مشکلاتي از قبيل وسواس، افسردگي، اضطراب و اشتغال ذهني نسبت به ظاهر فيزيکي نيز در آن ها وجود داشته باشد.
15- در ترسيم نقاشي بسيار ضعيف عمل مي کنند.
توانبخشي کودکان دچار اختلال درکي - حرکتي
همچنين تمرين ها از سطوح درکي - حرکتي آغاز شده و تا سطح شناختي پيش مي رود. سپس با استفاده از روش يکپارچگي حسي (شنوايي، بينايي، بساوايي و عضلاني) در تقويت حواس ضعيف کودک تلاش شده تا به تدريج و به آرامي کودک به سطح رشد طبيعي نزديک شود.
منبع: 7 روز زندگي شماره 120