هر قومی شایسته ی مدیرانی است که بر می‌گزیند
هربرت اسپنسر می‌گوید: «حکومت جمهوری بهترین نوع حکومت است ولی به همان دلیل که بهترین نوع حکومت است احتیاج به عالی ترین نوع افراد دارد، نوع افرادی که فعلاً در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود».
دوام و قوام هر نظام و حکومتی علاوه بر داشتن اصول و قوانین معتبر و متقن، مقبولیت آن از سوی اکثریت قریب باتفاق مردم آن جامعه (نظام) است. برای فهم مقبولیت و مشروعیت یک نظام سیاسی، بهترین محک و معیار میزان حضور و مشارکت شهروندان در انواع انتخابات، از جمله انتخابات مجلس قانونگذاری نظام حاکم است. چرا که در حکومتهای دموکراتیک، مطلوبترین عرصه برای تجلی اراده مردم، عرصه انتخابات است چون انتخاب شوندگان در حقیقت عصاره افکار و سلیقه ی یک جمع کثیری از شهروندان بوده و تبلور افکار و برنامه‌های انتخاب کنندگان می‌باشند. پس متناسب با زمان فعلی، بهترین نوع حکومت، با حضور و مشارکت غالب مردم شکل گرفته و با تداوم این حضور باشکوه، بقای حکومت تضمین می‌گردد.
برای همین منظور فراهم شدن بستر مشارکت و امکان انتخاب انسانهای عالی قدر و بلند نظر و سپردن مدیریت کلان جامعه به آدم‌های مسئولیت پذیر توأم با به رسمیت شناختن حق انتخاب برای شهروندان قطعاً جمهوریت نظام را معنا می‌بخشد.
در این میان آنچه حائز اهمیت است، گسیل نمودن انسانهای خوش فکر و دارای برنامه به نهاد قانونگذاری می باشد. چرا که مجلس یک کشور هر چقدر از آدم‌های فرهیخته و اندیشمند و قانون دان پر شده باشد، به همان اندازه قوانین کارشناسی شده و پخته تر به تصویب رسیده و نظارت مطلوب نیز بر کیفیت اجرای مصوبات صورت می‌گیرد. به قول «تن» هیچ قانون و مذهب و مرامی بد نیست بسته به اینکه بدست چه کسانی بیفتد.
پس ترکیب اعضای مجلس مهم ترین مولفه ای است که اگر با انتخاب آگاهانه و آزادانه مردم شکل بگیرد، می‌تواند به طور چشمگیر در روند مدیریت اجرایی کشور به سوی ترقی و تعالی و جلب رضایت مردم تأثیر بگذارد. اگر تاکنون رضایت نسبی از عملکرد بعضی منتخبین برای غالب مردم حاصل نشده و یا فضای حاکم بر جامعه، فضای گلایه و انتقاد است، این امر نتیجه ی انتخاب خود مردم است و خود کرده را تدبیر نیست. مگر اینکه در فرایند انتخابات احساسات و هیجانات کاذب حاصل از عملکرد دلالان انتخابات و سیاستمداران شیرین سخن و مردان خوش وعده و بد عمل را به کنار زده و با ارتقای فهم سیاسی خود و تحلیل وعده‌های مختلف عرضه شده و تقویت قوه واقع بینی خود انتخاب خود را تصحیح نماییم.
علی (ع) می‌فرمایند: «هر قوم حکومتی را داراست که شایسته آن است» پس با توجه به این سخن گرانقدر هر ملتی و هر قومی شایسته مدیرانی است که خود برمی گزیند. ممکن است دایره ی انتخاب مردم محدود باشد و یا اینکه بنگاه‌های سیاسی و ثروتمندان جامعه با استفاده از فقر مادی مردم و صاحبان قدرت با سوء استفاده از کانونهای قدرت و تحقیر عقول مردم با شانتاژهای منفعت طلبانه و تخطئه‌های غیر منصفانه فرایند انتخابات را ازمسیر اصلی منحرف نمایند. لیکن در عصر ارتباطات مردم می‌توانند از مجاری مختلف ارتباطی آگاهی‌های لازم را کسب و به کنه حقایق و واقعیت‌ها پی ببرند.به شرطی که حوصله تحقیق و وارسی حقایق را در خودشان ایجاد و تقویت کنند.
به جای اینکه صحنه ی انتخابات را به خاطر دل آزردگی‌های حاصل از عملکرد مسند نشینان خالی کرده و فرصت انتخاب را به افراطیون هتاک و تندروهای بی منطق واگذار کنیم، بکوشیم تا با تشویق و ترغیب گزینه‌های معتدل و آبرومند و فهیم را برای حضور فعال در میدان رقابت به حساس ترین نهاد تصمیم گیری رهنمون سازیم. هر چقدر انسانهای محجوب و متین میدان رقابت را تهی نمایند چند برابر آن افراد ضعیف النفس و طماع، تندروهای قدرت طلب و اشخاص درون تهی ولی چاپلوس و دروغگو سکان تصمیم گیری و تصمیم سازی را در اختیار گرفته و عرصه را بر آدم‌های معقول و ملایم تنگ تر خواهند کرد.
نکته پایانی اینکه متأسفانه برخی چهره‌های فعال (چه در سطح کلان یا خرد) در زمینه ی مورد بحث با سوء استفاده از احساسات مذهبی نظر آحاد مردم را بسوی خود معطوف می‌کنند که این یک شگرد فریبنده برای برد است. خوشبختانه بیشتر مردم دوران مدعیان بی عمل و ریاکاران از خود راضی را نیز تجربه کرده اند.لذا منطق عقلانیت حکم می‌کند در انتخابات پیش رو بیشتر به عملگراهایی توجه شود که با مردم روراست بوده و پایبند ارزشهای مورد قبول جامعه هستند. افزون بر آن برای اثبات خود دست به تخریب دیگران نزده و برای آحاد جامعه حرمت قائل شده و آبروی آنان را مثل آبروی خود دانسته و قانون مدارند.
منبع:http://gooyanews.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
دوام و قوام هر نظام و حکومتی علاوه بر داشتن اصول و قوانین معتبر و متقن، مقبولیت آن از سوی اکثریت قریب باتفاق مردم آن جامعه (نظام) است. برای فهم مقبولیت و مشروعیت یک نظام سیاسی، بهترین محک و معیار میزان حضور و مشارکت شهروندان در انواع انتخابات، از جمله انتخابات مجلس قانونگذاری نظام حاکم است. چرا که در حکومتهای دموکراتیک، مطلوبترین عرصه برای تجلی اراده مردم، عرصه انتخابات است چون انتخاب شوندگان در حقیقت عصاره افکار و سلیقه ی یک جمع کثیری از شهروندان بوده و تبلور افکار و برنامه‌های انتخاب کنندگان می‌باشند. پس متناسب با زمان فعلی، بهترین نوع حکومت، با حضور و مشارکت غالب مردم شکل گرفته و با تداوم این حضور باشکوه، بقای حکومت تضمین می‌گردد.
برای همین منظور فراهم شدن بستر مشارکت و امکان انتخاب انسانهای عالی قدر و بلند نظر و سپردن مدیریت کلان جامعه به آدم‌های مسئولیت پذیر توأم با به رسمیت شناختن حق انتخاب برای شهروندان قطعاً جمهوریت نظام را معنا می‌بخشد.
در این میان آنچه حائز اهمیت است، گسیل نمودن انسانهای خوش فکر و دارای برنامه به نهاد قانونگذاری می باشد. چرا که مجلس یک کشور هر چقدر از آدم‌های فرهیخته و اندیشمند و قانون دان پر شده باشد، به همان اندازه قوانین کارشناسی شده و پخته تر به تصویب رسیده و نظارت مطلوب نیز بر کیفیت اجرای مصوبات صورت می‌گیرد. به قول «تن» هیچ قانون و مذهب و مرامی بد نیست بسته به اینکه بدست چه کسانی بیفتد.
پس ترکیب اعضای مجلس مهم ترین مولفه ای است که اگر با انتخاب آگاهانه و آزادانه مردم شکل بگیرد، می‌تواند به طور چشمگیر در روند مدیریت اجرایی کشور به سوی ترقی و تعالی و جلب رضایت مردم تأثیر بگذارد. اگر تاکنون رضایت نسبی از عملکرد بعضی منتخبین برای غالب مردم حاصل نشده و یا فضای حاکم بر جامعه، فضای گلایه و انتقاد است، این امر نتیجه ی انتخاب خود مردم است و خود کرده را تدبیر نیست. مگر اینکه در فرایند انتخابات احساسات و هیجانات کاذب حاصل از عملکرد دلالان انتخابات و سیاستمداران شیرین سخن و مردان خوش وعده و بد عمل را به کنار زده و با ارتقای فهم سیاسی خود و تحلیل وعده‌های مختلف عرضه شده و تقویت قوه واقع بینی خود انتخاب خود را تصحیح نماییم.
علی (ع) می‌فرمایند: «هر قوم حکومتی را داراست که شایسته آن است» پس با توجه به این سخن گرانقدر هر ملتی و هر قومی شایسته مدیرانی است که خود برمی گزیند. ممکن است دایره ی انتخاب مردم محدود باشد و یا اینکه بنگاه‌های سیاسی و ثروتمندان جامعه با استفاده از فقر مادی مردم و صاحبان قدرت با سوء استفاده از کانونهای قدرت و تحقیر عقول مردم با شانتاژهای منفعت طلبانه و تخطئه‌های غیر منصفانه فرایند انتخابات را ازمسیر اصلی منحرف نمایند. لیکن در عصر ارتباطات مردم می‌توانند از مجاری مختلف ارتباطی آگاهی‌های لازم را کسب و به کنه حقایق و واقعیت‌ها پی ببرند.به شرطی که حوصله تحقیق و وارسی حقایق را در خودشان ایجاد و تقویت کنند.
به جای اینکه صحنه ی انتخابات را به خاطر دل آزردگی‌های حاصل از عملکرد مسند نشینان خالی کرده و فرصت انتخاب را به افراطیون هتاک و تندروهای بی منطق واگذار کنیم، بکوشیم تا با تشویق و ترغیب گزینه‌های معتدل و آبرومند و فهیم را برای حضور فعال در میدان رقابت به حساس ترین نهاد تصمیم گیری رهنمون سازیم. هر چقدر انسانهای محجوب و متین میدان رقابت را تهی نمایند چند برابر آن افراد ضعیف النفس و طماع، تندروهای قدرت طلب و اشخاص درون تهی ولی چاپلوس و دروغگو سکان تصمیم گیری و تصمیم سازی را در اختیار گرفته و عرصه را بر آدم‌های معقول و ملایم تنگ تر خواهند کرد.
نکته پایانی اینکه متأسفانه برخی چهره‌های فعال (چه در سطح کلان یا خرد) در زمینه ی مورد بحث با سوء استفاده از احساسات مذهبی نظر آحاد مردم را بسوی خود معطوف می‌کنند که این یک شگرد فریبنده برای برد است. خوشبختانه بیشتر مردم دوران مدعیان بی عمل و ریاکاران از خود راضی را نیز تجربه کرده اند.لذا منطق عقلانیت حکم می‌کند در انتخابات پیش رو بیشتر به عملگراهایی توجه شود که با مردم روراست بوده و پایبند ارزشهای مورد قبول جامعه هستند. افزون بر آن برای اثبات خود دست به تخریب دیگران نزده و برای آحاد جامعه حرمت قائل شده و آبروی آنان را مثل آبروی خود دانسته و قانون مدارند.
منبع:http://gooyanews.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج
