الفت کودکان با حيوانات خانگي ، چرا؟
بعضي کودکان و نوجوانان علاقه فراواني به نگهداري حيوانات خانگي از خود نشان مي دهند و به صورت مدام تقاضا دارند والدين حيوان مورد علاقه شان را تهيه کنند و گاهي مقاومت والدين و برخورد سختگيرانه نسبت به اين امر اثرات نامطلوبي دارد و پافشاري کودک، لجبازي و برخوردهاي پرخاشگرانه او جهت رسيدن به خواسته اش، شدت مي يابد و حل مسأله اي خيلي ساده تبديل به تنشي بزرگ در خانه مي شود، که در اين طور مواقع، والدين بايد با صبوري و آرامش تلاش کنند با فرزنداشان به تفاهم برسند و در صورتي که مي توانند ، پاسخگوي درخواست آنها باشند و در غير اين صورت فرزندشان را قانع کنند که پذيرش مسؤوليت يک موجود زنده سخت و طاقت فرسا است و در کنار تمام لذت هايش مسؤوليت سنگيني نيز به همراه دارد.
ريشه يابي انگيزه واقعي نگهداري حيوان توسط کودک، کمک بزرگي به والدين است تا بهتر بتوانند با فرزندشان به توافق برسند و با آگاهي از علت اصلي توجه کودک به حيوانات خاص، روش مناسبت تري براي کنار آمدن پيدا کرده و از بروز تنش و بحث هاي بيهوده که منجر به جدال مي شود پيشگيري کنند.
اصرار کودکان به داشتن حيوان خانگي دلايل متفاوتي دارد.از جمله اينکه:
1-بعضي کودکان و نوجوانان واقعاً عاشق حيوانات هستند و از نگهداري آنها احساس لذت کرده و از اينکه مسؤوليتي به آنها واگذار شود احساس رضايت مي کنند.
2-گاهي نگهداري حيوان خانگي براي پر کردن تنهايي است و کودک به دنبال موجودي مي گردد تا تنهايي خود را با آن پر کند مخصوصاً در قرن حاضر که اکثر کودکان زمان طولاني را در تنهايي سپري مي کنند و والدين به اجبار براي تأمين معاش ساعت ها در بيرون از منزل هستند.بعضي کودکان عشق و محبتي را که خود خواهان آن هستند نثار موجودي ديگر مي کنند.
3-گاهي بهانه داشتن يک حيوان خانگي، نتيجه حسادت يا تقليد از کودکان ديگر است.که به طور معمول در اين مواقع علاقه کودک زودگذر و سطحي است و بعد از مدتي رفع مي شود.
نگهداري از حيوانات در منزل مستلزم رعايت اصولي است که نياز به بررسي هاي فراوان دارد.يکي از مسائلي که بيشتر والدين را از انجام خواسته فرزندشان منصرف مي کند،جنبه بهداشتي قضيه است.ترس اغلب والدين اين است که با ورود يک حيوان به منزل،فرزندشان درمعرض بيماري هاي مختلف قرار بگيرد و البته، حق هم با آنهاست و نگهداري حيوانات در خانه مشکلاتي به وجود مي آورد، همانند:
-ايجاد حساسيت و مشکلات تنفسي و پوستي براي کودکان.
-حيوانات خانگي ممکن است دچار اکنه بوده، يا بيماري هاي ديگري داشته باشند که بين انسان و حيوان مشترک است.
-بعضي حيوانات موجب انتشار عفونت ها و انگل ها به انسان مي شوند.به عنوان مثال مدفوع گربه و سگ ممکن است بيماري توکسوپلاسما ايجاد کنند که اين بيماري حتي ممکن است منجر به کوري شود و مخصوصاً ابتلاي زنان باردار به آن، بسيار خطرناک است.
براي جلوگيري از انتقال بيماري ها توسط حيوانات، رعايت نکاتي ضروري است:
-بايد به کودک آموزش داد پس از هر بار تماس با حيوان، دستهايش را با صابون بشويد و در صورت در آغوش گرفتن حيوان، حتماً لباس هايش را عوض کند.
-محل دفع حيوان را بايد با سرپوشي پوشاند تا آلودگي انتقال پيدا نکنند.
-هيچگاه کودک و حيوان نبايد تنها بمانند.
-والديني که کودکان زير پنج سال دارند بايد در مورد نگهداري حيوان خانگي توسط فرزند بزرگترشان حساس تر باشند، زيرا کودکان در سن پايين، اغلب هر چه را در معرض ديدشان باشد به دهان مي برند.
-حتماً بايد محل مخصوصي در خانه براي نگهداري حيوان در نظر گرفته شود و محل زندگي حيوان با اعضاي خانواده مشترک نباشد.
-کودک در سنين پايين نحوه صحيح برخورد با حيوان را نمي داند و ممکن است حيوان را آزار دهد که منجر به عکس العمل تهاجمي از طرف حيوان شود.
-هر چند ماه يک بار بايد حيوان را نزد دامپزشک برد و براي پيشگيري از بيماري ها از آمپول هاي ضد انگل و داروهاي تجويز شده استفاده کرد.با تمام اين اوصاف نگهداري حيوانات خانگي مي تواند تجربيات آموزنده و بسيار ارزشمندي در اختيار کودکان بگذارد.از جمله ايجاد حس مسؤوليت پذيري، احترام به طبيعت و ديگر موجودات زنده.يکي ديگر از ابعاد اين امر،تأثير روحي و رواني نگهداري حيوانات بر روي کودکان و نوجوانان است.روانشناسان معتقدند نگهداري حيوانات موجب مي شود کودک يا نوجوان روابط اجتماعي بيشتري داشته باشد، که همين امر سطح سلامتي فرد را افزايش مي دهد.همچنين از حيوانات مي توان براي بهبود شرايط روحي کودکان و نوجواناني که در معرض طرد يا گوشه گيري اجتماعي هستند، استفاده کرد.ارتباط و وابستگي روحي که ميان حيوان و کودک ايجاد مي شود مي تواند تا حد روابط بين انساني(همانند رابطه خواهر و برادر يا دو دوست صميمي)مستحکم و عميق شود.به همين ترتيب مي تواند فوايد روحي و رواني مشابه آن را هم داشته باشد.از دست دادن ومرگ حيوان گاهي با عوارض روحي شديد همراه مي شود که شباهت زيادي به داغ ديدگي دارد.ممکن است کودک يا نوجوان به هيچ عنوان تحمل و ظرفيت بيماري يا مرگ حيوانش را نداشته باشد.به دنبال بروز چنين مشکلاتي با عوارض و پيامدهاي ناخوشايند روحي و رواني که غير قابل جبران هستند گاهي زندگي فرد تحت تأثير قرار مي گيرد.مسأله غير قابل انکار اينکه حيوانات مي توانند به ايجاد رشد اعتماد به نفس و عزت نفس به کودکان کمک کنند و از جنبه هاي مختلف در رشد احساسي کودک تأثير مثبتي داشته باشند.به عنوان مثال:کودکان در تماس با حيوان خانگي، در جريان موضوات مهمي همچون توليد مثل، تولد، مرگ و ...قرار مي گيرند.
منبع:نشريه خانواده، شماره 394
ريشه يابي انگيزه واقعي نگهداري حيوان توسط کودک، کمک بزرگي به والدين است تا بهتر بتوانند با فرزندشان به توافق برسند و با آگاهي از علت اصلي توجه کودک به حيوانات خاص، روش مناسبت تري براي کنار آمدن پيدا کرده و از بروز تنش و بحث هاي بيهوده که منجر به جدال مي شود پيشگيري کنند.
اصرار کودکان به داشتن حيوان خانگي دلايل متفاوتي دارد.از جمله اينکه:
1-بعضي کودکان و نوجوانان واقعاً عاشق حيوانات هستند و از نگهداري آنها احساس لذت کرده و از اينکه مسؤوليتي به آنها واگذار شود احساس رضايت مي کنند.
2-گاهي نگهداري حيوان خانگي براي پر کردن تنهايي است و کودک به دنبال موجودي مي گردد تا تنهايي خود را با آن پر کند مخصوصاً در قرن حاضر که اکثر کودکان زمان طولاني را در تنهايي سپري مي کنند و والدين به اجبار براي تأمين معاش ساعت ها در بيرون از منزل هستند.بعضي کودکان عشق و محبتي را که خود خواهان آن هستند نثار موجودي ديگر مي کنند.
3-گاهي بهانه داشتن يک حيوان خانگي، نتيجه حسادت يا تقليد از کودکان ديگر است.که به طور معمول در اين مواقع علاقه کودک زودگذر و سطحي است و بعد از مدتي رفع مي شود.
نگهداري از حيوانات در منزل مستلزم رعايت اصولي است که نياز به بررسي هاي فراوان دارد.يکي از مسائلي که بيشتر والدين را از انجام خواسته فرزندشان منصرف مي کند،جنبه بهداشتي قضيه است.ترس اغلب والدين اين است که با ورود يک حيوان به منزل،فرزندشان درمعرض بيماري هاي مختلف قرار بگيرد و البته، حق هم با آنهاست و نگهداري حيوانات در خانه مشکلاتي به وجود مي آورد، همانند:
-ايجاد حساسيت و مشکلات تنفسي و پوستي براي کودکان.
-حيوانات خانگي ممکن است دچار اکنه بوده، يا بيماري هاي ديگري داشته باشند که بين انسان و حيوان مشترک است.
-بعضي حيوانات موجب انتشار عفونت ها و انگل ها به انسان مي شوند.به عنوان مثال مدفوع گربه و سگ ممکن است بيماري توکسوپلاسما ايجاد کنند که اين بيماري حتي ممکن است منجر به کوري شود و مخصوصاً ابتلاي زنان باردار به آن، بسيار خطرناک است.
براي جلوگيري از انتقال بيماري ها توسط حيوانات، رعايت نکاتي ضروري است:
-بايد به کودک آموزش داد پس از هر بار تماس با حيوان، دستهايش را با صابون بشويد و در صورت در آغوش گرفتن حيوان، حتماً لباس هايش را عوض کند.
-محل دفع حيوان را بايد با سرپوشي پوشاند تا آلودگي انتقال پيدا نکنند.
-هيچگاه کودک و حيوان نبايد تنها بمانند.
-والديني که کودکان زير پنج سال دارند بايد در مورد نگهداري حيوان خانگي توسط فرزند بزرگترشان حساس تر باشند، زيرا کودکان در سن پايين، اغلب هر چه را در معرض ديدشان باشد به دهان مي برند.
-حتماً بايد محل مخصوصي در خانه براي نگهداري حيوان در نظر گرفته شود و محل زندگي حيوان با اعضاي خانواده مشترک نباشد.
-کودک در سنين پايين نحوه صحيح برخورد با حيوان را نمي داند و ممکن است حيوان را آزار دهد که منجر به عکس العمل تهاجمي از طرف حيوان شود.
-هر چند ماه يک بار بايد حيوان را نزد دامپزشک برد و براي پيشگيري از بيماري ها از آمپول هاي ضد انگل و داروهاي تجويز شده استفاده کرد.با تمام اين اوصاف نگهداري حيوانات خانگي مي تواند تجربيات آموزنده و بسيار ارزشمندي در اختيار کودکان بگذارد.از جمله ايجاد حس مسؤوليت پذيري، احترام به طبيعت و ديگر موجودات زنده.يکي ديگر از ابعاد اين امر،تأثير روحي و رواني نگهداري حيوانات بر روي کودکان و نوجوانان است.روانشناسان معتقدند نگهداري حيوانات موجب مي شود کودک يا نوجوان روابط اجتماعي بيشتري داشته باشد، که همين امر سطح سلامتي فرد را افزايش مي دهد.همچنين از حيوانات مي توان براي بهبود شرايط روحي کودکان و نوجواناني که در معرض طرد يا گوشه گيري اجتماعي هستند، استفاده کرد.ارتباط و وابستگي روحي که ميان حيوان و کودک ايجاد مي شود مي تواند تا حد روابط بين انساني(همانند رابطه خواهر و برادر يا دو دوست صميمي)مستحکم و عميق شود.به همين ترتيب مي تواند فوايد روحي و رواني مشابه آن را هم داشته باشد.از دست دادن ومرگ حيوان گاهي با عوارض روحي شديد همراه مي شود که شباهت زيادي به داغ ديدگي دارد.ممکن است کودک يا نوجوان به هيچ عنوان تحمل و ظرفيت بيماري يا مرگ حيوانش را نداشته باشد.به دنبال بروز چنين مشکلاتي با عوارض و پيامدهاي ناخوشايند روحي و رواني که غير قابل جبران هستند گاهي زندگي فرد تحت تأثير قرار مي گيرد.مسأله غير قابل انکار اينکه حيوانات مي توانند به ايجاد رشد اعتماد به نفس و عزت نفس به کودکان کمک کنند و از جنبه هاي مختلف در رشد احساسي کودک تأثير مثبتي داشته باشند.به عنوان مثال:کودکان در تماس با حيوان خانگي، در جريان موضوات مهمي همچون توليد مثل، تولد، مرگ و ...قرار مي گيرند.
منبع:نشريه خانواده، شماره 394
