چگونه با عکاسي از طبيعت و مناظر زيبا، زندگي را لذت بخش تر نماييم (2)

نقطه تمرکز در يک منظره
 

تمام مطالبي که در مورد خطوط راهنما و فريم ها براي ايجاد توجه در عکس ها گفته شد به نوعي به يک مرکز توجه نياز دارند. بدون وجود يک مرکز توجه، چشم مشاهده کننده در نقاط مختلف عکس سرگردان مي شود.
نقطه تمرکز در يک عکس منظره چيست؟ اين مي تواند هر عنصر غالبي مثل يک درخت، گل، تخته سنگ ها، ساختمان ها يا ساير ساختارها باشد. نقطه تمرکز يک تصوير منظره را مي توان از طريق اندازه (بزرگترين المان)، شکل(جذاب ترين المان)، يا رنگ (روشن المان)، تعريف نمود. نقطه تمرکز هر چه که باشد، همان طور که در شکل (22 ) نشان داده شده است، تمام خطوط و عناصر موجود در يک عکس بايد توجه چشم را به آن نقطه جلب کنند.
همانند ساير انواع عکاسي، شما بايد اين عنصر اصلي را با استفاده از قانون يک سوم مشخص کنيد. سعي کنيد آنرا در يکي از چهار نقطه اي که خطوط قانون يک سوم با هم برخورد مي کنند ياحداقل در يکي از خطوط افقي يا عمودي قرار دهيد. نقطه تمرکز را در مرکز عکس قرار ندهيد.

اهميت آسمان زيبا
 

وقتي شما در محيط هاي طبيعي عکاسي مي کنيد، آسمان به عنصر مهمي از عکس هاي شما تبديل مي شود. در اغلب عکس هايي که از مناظر مي گيريم، آسمان عنصر غالبي است، مگر اين که در يک جنگل انبوه، عکاسي کنيد.
بنابراين شما به دنبال اين هستيد که آسمان تا حد ممکن، عنصر جذابي در عکس هاي شما باشد، بايد از آسمان صاف اواسط روز پرهيز کنيد، منظره آسمان در اوايل صبح و يا اواخر بعداز ظهر که با يک فيلتر پلاريزه کننده تقويت شده باشد، رنگ هاي عميق تري را براي پس زمينه عکس شما فراهم مي کند. به همين ترتيب، اگر تشکيل ابرها در آسمان به اندازه کافي دراماتيک باشند، ممکن است بخواهيم آسمان را در مرکز توجه عکس خود قرار دهيد.

کار با عناصر
 

در عکاسي از مناظر طبيعي بايد با عناصر کار کنيد، هم به شکل شخصي و هم در عکس هايي مي گيرند. به عنوان مثال، براي اين که ببينيد ابرها و مه چگونه يک افکت diffused و نرم ايجاد مي کنند به شکل (24) نگاه کنيد.
برخي از شرايط آب و هوايي، جذابيت کم تري دارند. به عنوان مثال، وقتي شما در يک روز ابري عکاسي مي کنيد (که چنين آب و هوايي يک جلوه نوري پراکنده زيبا براي سوژه هايي که در پيش زمينه وجود دارند، ايجاد مي کند)، سعي کنيد آسمان را در عکس خود نياوريد. آسمان هاي خاکستري رنگ، جذابيتي ندارند حتي اگر منجر به پراکنده شدن نور شوند. همين توصيه که در مورد صحنه هاي برفي نيز مصداق دارد را مي توانيد براي عکاسي در ساحل نيز به کار ببنديد. شن هاي نوراني و شفاف، همان چالش هايي را که برف سفيد ايجاد مي کنند به وجود مي آورند.
عکاسي در زمستان نيز چالش هاي جالبي را پيش روي شما قرار مي دهد. از undrexposureي که توسط رنگ سفيد بسيار نوراني ايجاد مي شود، پرهيز کنيد. exposure را بگونه اي تنظيم کنيد تا پيش زمينه يا ساير سوژه ها در سايه قرار نگيرد. شکل (25)، ظاهر چنين عکسي را نشان مي دهد.

عکاسي از گل ها
 

يکي از زير مجموعه هاي مهم در عکاسي از مناظر طبيعي، عکس گرفتن از گل ها است. من در مورد عکاسي عادي از حيات داخل ساختمان صحبت نمي کنم، تاکيد من در اينجا بر عکاسي از گل هايي که در محيط بيرون از خانه و در محيط طبيعي و يا عکاسي از يک باغ گل است. در رنگارنگ ترين عکس هايي که در محيط بيرون گرفته مي شوند، هميشه گل وجود دارد.

از تجهيزات مناسب استفاده کنيد
 

عکاسي از يک گل يا گروهي از گل ها تقريباً چيزي سراسر متضاد با عکاسي از مناظر است. به جاي استفاده از يک لنز زاويه باز، شما بايد از يک لنز تله فوتو استفاده کنيد. تا بتوانيد يک عکس کوچک را تا جائي که امکان دارد، بزرگ کنيد. البته در اينجا نيز به منظور ثابت نگه داشتن دوربين، استفاده از يک سه پايه مفيد است. از سوي ديگر به کارگري يک لنز پلاريزه کننده هميشه مفيد واقع مي شود.
در اين جا نيز شما بايد در حالت aperture priority عکاسي کنيد. براي اين نوع عکاسي، شما بايد از يک aperture بزرگ (f/stopکوچکتر) بهره برداري نمائيد. در صورتي که لنز به اندازه کافي به دوربين نزديک باشد تا سيستم فوکوس اتوماتيک دوربين شما را گول بزند، ممکن است به فوکوس دستي نياز داشته باشيد. ممکن است بخواهيد عکاسي در حالت Macro را که به شما اجازه مي دهد به اشياء کوچک نزديک شويد را نيز با دوربين خود تجزيه کنيد.
البته ، کليد عکاسي از گل ها اين است که گياهان را در اندازه بزرگ، در فريم خود قرار دهيد. اين به معناي نزديک شدن فيزيکي به موضوع (يا استفاده از يک لنز زوم با تله فوتو به منظور دست يابي به همان تاثير) در "سطح چشم" (eye level) از گل است.

ايزوله کردن سوژه
 

عکاسي از يک گل منفرد، با عکاسي از انبوهي گل در يک منظره منظره متفاوت دارد. براي اين نوع عکس ها، شما نياز داريد تا حدودي يک گل مفرد را از پس زمينه آن ايزوله کنيد. در غير اين صورت، تمام گل هاي ديگر، توجه شما را از موضوع اصلي منحرف مي کنند.
همان گونه که در شکل (26) نشان داده شده است، شما ممکن است بتوانيد سوژه را با دستکاري عمق ديد، ايزوله کنيد. با تار کردن هر چيزي که در پشت شيء وجود دارد، خود گل ، جلوه پيدا مي کند. اين کار زماني که پس زمينه از برگ هاي سبز تشکيل شده است، ساده تر انجام مي گيرد.
يک روش ديگر، قراردادن يک پس زمينه مصنوعي در پشت گل است. اين کار مي تواند از طريق يک تکه کاغذ سياه يا رنگي و بدون اين که اشکالي براي حالت طبيعي گل ايجاد کند، انجام پذيرد. اگر اين گل در معرض باد قرار دارد، براي جلوگيري از وزش باد از يک تکه مقوا استفاده کنيد . کافي است اطمينان پيدا کنيد که اين تکه مقوا در عکس نمايش داده نمي شود.

استفاده از نور طبيعي
 

نور طبيعي ممکن است بهترين گزينه براي عکاسي از گل ها در محيط هاي بيروني نباشد. نور مستقيم خورشيد مي تواند رنگ هاي يک گل را زائل کند، نور روزهاي ابري ممکن است گزينه بهتري باشد.
همچنين استفاده از نور پشتي، چه طبيعي و چه مصنوعي را نيز از نظر دور نداريد. همان گونه که در شکل(27) مشاهده مي کنيد، نوري که به گل برگ ها مي تابد، واقعا مي تواند باعث درخشش يک گل شود. شما مي توانيد اين کار را با استفاده از يک کارت بازتاب دهنده که نور خورشيد را از پشت گل بازتاب مي دهد، انجام دهيد. اطمينان حاصل کنيد که exposure را به منظور جبران نور پشتي قوي تنظيم کرده باشيد.

عکاسي از قطرات باران
 

در اينجا به يکي از بهترين دلايل عکاسي از گل ها در محيط طبيعي اشاره مي کنيم. وقتي شما درست بلافاصله بعد از باران عکاسي کنيد، مي توانيد از قطرات باراني که بر روي گل برگ ها نشسته اند، عکس بگيريد يک چيز بسيار جذاب در مورد نماي نزديک از قطرات باران که بر روي گل ها، سبزه ها، برگ ها و تنه درختان وجود دارد. تا جائي که مي توانيد و محدوديت هاي عکاسي به شما اجازه مي دهد به قطرات باران نزديک شويد، تأثير چنين کاري در شکل (28) نشان داده شده است.

عکاسي از حيات وحش
 

يکي از جنبه هاي جذاب و جالب عکاسي از طبيعت، عکاسي از حيات وحش است. اين کار به صبر و تحمل بسيار زياد و البته شانس نياز دارد اما گرفتن يک عکس عالي از حيواني که در محيط طبيعي خود زندگي مي کند واقعاً ارزش صبر و تحمل را دارد.
اين کار در عين حال، چالش هاي زيادي در بر دارد. زيرا حيواناتي که در حيات وحش زندگي مي کنند منتظر نيستند تا شما از آن ها عکس بگيريد! حيواناتي که در محيط طبيعي خود زندگي مي کنند از مواجهه با انسان ها پرهيز مي کنند. اين بدان معنا است که شما مجبور هستيد هميشه به دنبال آن ها باشيد و اغلب از دور آن ها عکاسي کنيد. بنابراين شما بايد بدانيد از کجا و به کجا نگاه کنيد و همچنين در زمان مناسب در مکان مناسب، جلوگيري نموده و مستقر شويد.
من استفاده از يک دوربين استاندارد point-and-shot را براي عکاسي از حيات وحش توضيه نمي کنم. يک دوربين استاندارد، نمي تواند از عهده انجام اين کار برآيد. شما به لنز هاي تله فوتو يا سوپر تله فوتو نياز داريد. زيرا علي القاعده فاصله زيادي با حيوانات داريد. براي انجام اين نوع عکاسي از يک دوربين با لنز زوم 12X يا 15X، يا يک دوربين SLR که داراي يک لنز تله فوتو يا زوم قوي باشد، استفاده کنيد.
به طور طبيعي، شما بايد از يک فيلتر پلاريزه کننده بر روي لنز استفاده کنيد. و اگر لنز به اندازه کافي قوي باشد، احتمالاً براي ثابت نگه داشتن آن نياز به يک سه پايه داريد. البته شما احتمالاً به انعطاف پذيري عکاسي روي دست نياز داريد؛ بنابراين استفاده از سه پايه الزامي نيست.
به جاي استفاده از يک سه پايه، سعي کنيد با سرعت هاي بالاتري شاتر عکاسي کنيد، سريع ترين سرعتي که دوربين و لنز شما امکان آن را فراهم مي کند. اين کار، تاثير لرزش دوربين را کم مي کند و در عين حال به عکس گرفتن از حيوان در حال حرکت، کمک مي کند. البته، سرعت هاي زياد شاتر، شما را به استفاده از يک aperture باز (f/stop کوچک) مجبور مي کند. شما همچنين بايد با تنظيمات ISO ي بالا عکاسي کنيد.

صبور باشيد و از قبل برنامه ريزي کنيد.
 

کليد عکاسي از حيواني که در محيط طبيعي خود زندگي مي کند، همان گونه که در شکل(29) نشان داده شده است، صبور بودن است. بسيار صبور؛ فوق العاده صبور. ممکن است شما مجبور باشيد قبل از اين که حيوان ظاهر شود، خود را آماده ساعت ها انتظار کنيد.
وقتي حيوان ظاهر شد، شما بايد خود را آماده گرفتن عکس در لحظه مورد نظر کنيد.

فاصله خود را با حيوانات وحشي حفظ کنيد. حتي حيواني که ظاهر آرامي دارد، در صورتي که احساس کند گرفتار شده است ، مي تواند خطرناک باشد. اين موضوع، دليل استفاده از يک لنز تله فوتو هنگام عکاسي از حيات وحش است: اين لنز به شما اجازه مي دهد از فاصله اي امن، عکاسي کنيد. به دليل اين که شما تنها يک يا دو ثانيه براي گرفتن عکس از حيواناتي که در دنياي وحش زندگي مي کنند فرصت داريد، احتمالاً به دنبال اين هستيد که دوربين خود را از قبل فوکوس کنيد.
در اينجا است که فوکوس دستي بسياري ساده است. به طور دستي دوربين خود را بر روي سوژه مورد نظر و در جايي که فکر مي کنيد ممکن است حيوان در آن جا ظاهر شود، به عنوان مثال کنار يک درخت يا پرچين يا هر جاي ديگر، فوکوس کنيد. در اين صورت وقتي حيوان ظاهر شود شما آمادگي لازم را داريد.
همچنين سعي کنيد نماي خود را فريم کنيد. در صورتي که امکان انجام همه اين کارها فراهم باشد، بديهي است که شما به دنبال گرفتن يک عکس مناسب و بدون هر گونه مانع از يک حيوان هستيد. اين به معناي قرار گرفتن در زاويه اي که فاقد شاخه هاي درخت، برگ ها و موانع مشابهي بين شما وحيوان باشد است.

عکاسي از حيوانات در محيط طبيعي آنان
 

وقتي شما در حال عکاسي از يک حيوان کوچک هستيد، بايد دوربين را به سمت پائين بگيريد. از بالا و در حالي که ايستاده هستيد، عکس نگيريد؛ بلکه براي گرفتن عکس چنين حيواناتي در سطح خودشان، خم شويد.
وقتي نما را ترکيب بندي مي کنيد، نيازي به پر کردن فريم از حيوان نداريد. در واقع، ممکن شما با لحاظ نمودن مقداري از محيط اطراف، بتوانيد عکس بهتري خلق کنيد. اين کار همچنين به ايجاد احساس مقياس به شما کمک مي کند.
براي پرهيز از تار شدن عکس حيوان در حال حرکت، حرکت به چپ و راست دوربين خود را امتحان کنيد. شما به دنبال اين هستيد که مسير حيوان در حال حرکت را دنبال کنيد، ممکن است شما يک پس زمينه نسبتاً تار را ايجاد کنيد اما اين، يک افکت مناسب در هنگام حرکت حيوان خواهد شد.
و در نهايت، توصيه مهم آخر: اگر مي توانيد، بر روي چشمان حيوان فوکوس کنيد. عکاسي ازحيوانات از پشت، کار جالبي نيست اما اگر بتوانيد وقتي به دوربين نگاه مي کند چشمان او را در فوکوس قرار دهيد، موفق به گرفتن عکسي بسيار مناسب خواهيد شد. همان طور که در شکل (30) مشاهده مي کنيد، وقتي از حيواني که به شما نگاه مي کند عکس مي گيريد، ارتباطي حسي براي بيننده به وجود مي آوريد. چشم ها، کليد اين کار هستند.

افزايش کيفيت عکس هاي طبيعي در فوتوشاپ
 

فوتوشاپ، دوست عکاس طبيعت است. در حالي که هنگام عکاسي در مکان هاي بيروني کاملاً تحت تاثير عناصر طبيعي هستيد، وقتي به داخل برگشتيد مي توانيد اشتباهات طبيعت را با استفاده از کامپيوتر تصحيح کنيد.

بريدن (cropping)عکاسي هاي حيات وحش
 

وقتي شما از حيات وحش عکاسي مي کنيد، ابزار Cropدر فوتوشاپ بسيار سودمند است.با وجود حيواناتي که همواره در حال حرکت و فعال هستند، فريم کردن دقيق آن ها هميشه امکان پذير نيست. ممکن است شما نتوانيد براي ايجاد يک ترکيب بندي مناسب، به اندازه کافي به آن ها نزديک شويد. همان طور که در شکل (31) مشاهده مي کنيد، اين جايي است که ابزار Crop وارد ميدان مي شود. براي بزرگ تر کردن حيوان در فريم و يا فراهم نمودن يا ترکيب بندي بهتر، عکس را ببريد.

نوردهي مناظر را تصحيح کنيد .
 

بريدن، عموماً مشکل عکس هايي که از مناظر گرفته مي شود نيست. اما نوردهي هست. مشکل در اين جا است: اگر شما آسمان را exposeکنيد، پيش زمينه بسياري تاريک مي شود، اگر شما پيش زمينه را exposeکنيد، آسمان بسيار روشن مي شود. نتيجه کار شما اين خواهد شد که نيمي از عکس underexposure و نيمي ديگر overexposure خواهد شد مگر اين که فيلتر graduated در اختيار داشته باشيد.
راه حل اين مشکل، تنظيمexposure براي بخش هاي نامناسب نما، در فوتوشاپ است. ناحيه اي از عکس را که فوتوشاپ بايد تصحيح کند، انتخاب کنيد و سپس، براي تنظيم exposure,brightness/contrastياlevels، يک لايه adjusment به عکس اضافه کنيد.

ما در مثال هاي خود از فوتوشاپ CS5 استفاده کنيد اما شما مي توانيد با استفاده از هر نوع برنامه ويرايش عکس ديگر نيز به اين نتايج دست پيدا کنيد.
خود من،ابزار Exposure را ترجيح مي دهم. بعد از انتخاب ناحيه اي که به تصحيح نياز دارد (با استفاده از هر نوع ابزار انتخابي که ترجيح ناحيه اي که به Layers<New Adjusment Layar<Exposure را انتخاب کنيد.
وقتي جعبه محاوره اي Exposure ظاهر شد، زبانه Exposure چپ (براي کاهش Exposure و تاريک کردن ناحيه انتخابي شده)و يا سمت راست (براي افزايش exposure و روشن کردن ناحيه انتخاب شده) بکشيد.
بسته به نوع عکسي که در اختيار داريد، ممکن است با تنظيم levels ناحيه انتخاب شده به نتايج بهتري دست پيدا کنيد. در اين مورد، گزينه Layers>NewAdjusment Layer>Levels را انتخاب کنيد.
وقتي جعبه محاوره اي Exposure ظاهر شد، زبانه Exposure را به سمت چپ (براي کاهش Exposure و تاريک کردن ناحيه انتخاب شده) و يا سمت راست (براي افزايش exposure و روشن تر کردن ناحيه انتخاب شده) بکشيد.
بسته به نوع عکسي که در اختيار داريد، ممکن است با تنظيم Levels ناحيه انتخاب شده به نتايج بهتري دست پيدا کنيد. در اين مورد، گزينه Layer<New Adjusment Layer<Levels را انتخاب کنيد.
وقتي جعبه محاوره اي Levels ظاهر شد، لغزنده shadow و Highlight را به ميزان لازم حرکت دهيد.

عکسي از مناظر شهري
 

تمام مناظر، مناظر طبيعي نيستند. وقتي شما در يک شهر بزرگ زندگي مي کنيد، مي توانيد از مناظر شهري عکاسي کنيد.
عکسي از يک منظره شهري مي تواند با استفاده از سايه هاي خاکستري (از طريق عکاسي سياه و سفيد)، رنگ هاي مات و کدر و يا رنگ هاي بسيار زنده از علائم و ماشين ها (خصوصاً در شب) ايجاد شود. شکل هاي 33 و 34، هر سه ي اين مثال ها را نشان مي دهد.

عکاسي از برخي از فضاهاي شهري با استفاده از لنزهاي زاويه باز بهتر نياز دارند. بنابراين بهتر است براي دست يابي به بهترين نتايج، از يک لنز زوم چند منظوره استفاده کنيد. به دليل اين که شما شهر را با پاي پياده طي مي کنيد، احتمالاً به سه پايه نياز نداريد.
عمق ميدان نيز کاملاً به خود شما بستگي دارد. برخي از عکس هاي زماني که سوژه در فوکوس باشد بهتر هستند و برخي ديگر استفاده از يک فوکوس عميق تر را به شما ديکته مي کنند. همان طور که گفته شد، اجازه دهيد خود عکس در اين مورد تصميم گيري کند.
مثل تمام انواع ديگر عکاسي در محيط هاي بيروني، نور طبيعي بهترين نور است. در يک محيط شهري نيازي نداريد که نگران نور مستقيم خورشيد باشيد.

به دنبال آن سايه هاي جذابي که توسط ساختمان هاي اطراف ايجاد نکنيد. ظاهر يک شهر بزرگ، وقتي خورشيد غروب مي کند و چراغ ها روشن مي شوند به کلي تغيير مي کند.
يک فضاي شهري در شب مي تواند يک چيز حقيقتاً زيبا باشد.
منبع: بزرگراه رايانه - شماره 138.