تارک نماز
1- قال النبي(ص): من ترک صلاته حتي تفوته من غير عذر فقد حبط عمله ثم قال: بين العبد و بين الکفر ترک الصلاة(1).
پيامبر فرمودند: کسي که بدون عذر نماز نخواند تا اين که فوت شود از او چنين شخصي ساير اعمال او از اعتبار ساقط است. سپس فرمود: فاصله بين بنده و کفر ترک نماز است به اين معني که اگر نماز را ترک نمود کافر گرديده است.
2- سئل ابوعبدالله(ع) ما بال الزاني لاتسميه کافرا، و تارک الصلاة قد تسميه کافرا و ما الحجة في ذلک؟
قال: لان الزاني و ما اشبهه انما يفعل ذلک لمکان الشهوة و لانها تغلبه و تارک الصلاة لايترکها الا استخفافا بها.
و ذلک لانک لاتجد الزاني ياتي المراة الا و هو مستلذ لاتيانه اياها قاصدا اليها و کل من ترک الصلاة قاصدا اليها فليس يکون قصده لترکها للذة انتفت اللذة وقع الاستخفاف و اذا وقع الاستخفاف وقع الکفر(2).
از امام صادق سؤال شد: آيا چه فرقي است بين زناکار و بين شخصي که نماز را ترک نموده که به شخص زناکار کافر گفته نمي شود امّا فردي که نماز را ترک نموده کافر ناميده مي شود؟ و دليل آن چيست؟
حضرت فرمودند براي اين جهت است که زاني و امثال آن زنا انجام مي دهد به خاطر شهوت امّا تارک نماز نماز نمي خواند مگر به جهت استخفاف و سبک شمردن نماز.
و دليل بر اين که انگيزه شخص زناکار شهوت او است و تارک نماز انگيزه اش سبک شمردن نماز، اين است که شخص زناکار قصد زن زناکار را نمي کند مگر براي لذت بردن از او تا شهوتش برطرف شود، امّا شخص تارک نماز ترک نماز نمي کند براي لذّت پس وقتي هدف از ترک نماز لذّت نشد قطعي است که به جهت استخفاف نماز است و زماني که استخفاف و بي اعتنايي به نماز به وجود آيد وجود کفر حتمي است.
3- قال النبي(ص): من ترک صلاة لايرجو ثوابها و لا يخاف عقابها فلا ابالي أ يموت يهوديا او نصرانيا او مجوسيا(3).
پيامبر (ص) فرمود: شخصي که ترک نماز کند به جهت اين که به ثواب او اميد ندارد و از عقاب او هم ترس ندارد پس شکّي نيست که يهودي و يا نصراني و يا مجوس مرده است به اين معني که به دين اسلام نمرده است.
4- قال النبي(ص): من اعان تارک الصلاة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعين نبيا اولهم آدم و آخرهم محمد(4).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که کمک کند به شخصي که نماز را ترک مي کند حتّي اگر با يک لقمه نان يا يک پيراهن باشد گويا هفتاد پيامبر را کشته است اوّل آنها حضرت آدم و آخر آنها محمّد.
5- قال النبي(ص): من اعان تارک الصلاة فکانما زني مع امه الف مرة في بيت الله الحرام و من اعطاه شربه ماء او لقمة واحدة فکانما هدم الکتبه الف مرة(5).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که کمک کند به تارک نماز همانند شخصي است که با مادر خود هزار مرتبه در کعبه زنا کرده باشد، و نيز شخصي که يک ليوان آب يا يک لقمه غذا به فردي که نماز خود را ترک مي کند بدهد همانند کسي است که هزار مرتبه خانه خدا را خراب کرده باشد.
6- قال النبي(ص): من احرق سبعين مصحفا، و قتل سبعين نبيا، و زني مع والدته سبعين مرة في الکعبة فهو اقرب برحمة الله من تارک الصلاة(6).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که هفتاد قرآن را بسوزاند، هفتاد پيامبر را به قتل برساند، و هفتاد مرتبه در کعبه با مادر خود زنا کند چنين شخصي به رحمت خدا نزديک تر است از کسي که نماز را ترک کند.
7- قال النبي(ص): تارک الصلاة ملعون في التورية، ملعون في الانجيل، ملعون في الزبور، ملعون في القرآن، ملعون في لسان جبرئيل، ملعون في لسان ميکائيل، ملعون في لسان اسرافيل، ملعون في لسان محمد(7).
پيامبر (ص) فرمودند: شخصي که ترک نماز کند در کتب آسماني مثل: تورات، انجيل، زبور و قرآن مورد لعن قرار گرفته، حتّي از طرف ملائکه مقرّب خدا مثل جبرئيل، ميکائيل، اسرافيل و بالاتر از همه مورد لعن من هم قرار گرفته است.
8- قال النبي(ص): اذا کان يوم القيامة يخرج من جهنم جنس من عقرب راسه في السماء السابعة و ذنبه الي تحت الثري و فمه من المشرق الي المغرب فقال اين من حارب الله و رسوله ثم هبط جبرئيل (ع) فقال يا عقرب من تريد؟
قال اريد خمسه نفر، تارک الصلاة، و مانع الزکاة، و آکل الربا، و شارب الخمر، و قوما يحدثون في المسجد حديث الدنيا(8).
پيامبر (ص) فرمودند: چون روز قيامت شود حيواني از نوع عقرب از جهنّم خارج شود که سر او در آسمان هفتم و دم او در طبقه هفتم زمين و دهان او بين مشرق تا مغرب عالم، و صدا مي زند چه کسيست که با خدا و پيامبر جنگ کرده باشد؟ پس جبرئيل نازل مي شود و مي گويد اي حيوان چه کسي مقصود تو است؟
پس او گويد پنج نفر، شخصي که ترک نماز کرده باشد، و کسي که زکات مال خود را نداده باشد و شخصي که شراب آشاميده باشد، و کسي که ربا خورده باشد، و پنجم جماعتي که در مسجد صحبت دنيا نموده باشند...
پيامبر فرمودند: کسي که بدون عذر نماز نخواند تا اين که فوت شود از او چنين شخصي ساير اعمال او از اعتبار ساقط است. سپس فرمود: فاصله بين بنده و کفر ترک نماز است به اين معني که اگر نماز را ترک نمود کافر گرديده است.
2- سئل ابوعبدالله(ع) ما بال الزاني لاتسميه کافرا، و تارک الصلاة قد تسميه کافرا و ما الحجة في ذلک؟
قال: لان الزاني و ما اشبهه انما يفعل ذلک لمکان الشهوة و لانها تغلبه و تارک الصلاة لايترکها الا استخفافا بها.
و ذلک لانک لاتجد الزاني ياتي المراة الا و هو مستلذ لاتيانه اياها قاصدا اليها و کل من ترک الصلاة قاصدا اليها فليس يکون قصده لترکها للذة انتفت اللذة وقع الاستخفاف و اذا وقع الاستخفاف وقع الکفر(2).
از امام صادق سؤال شد: آيا چه فرقي است بين زناکار و بين شخصي که نماز را ترک نموده که به شخص زناکار کافر گفته نمي شود امّا فردي که نماز را ترک نموده کافر ناميده مي شود؟ و دليل آن چيست؟
حضرت فرمودند براي اين جهت است که زاني و امثال آن زنا انجام مي دهد به خاطر شهوت امّا تارک نماز نماز نمي خواند مگر به جهت استخفاف و سبک شمردن نماز.
و دليل بر اين که انگيزه شخص زناکار شهوت او است و تارک نماز انگيزه اش سبک شمردن نماز، اين است که شخص زناکار قصد زن زناکار را نمي کند مگر براي لذت بردن از او تا شهوتش برطرف شود، امّا شخص تارک نماز ترک نماز نمي کند براي لذّت پس وقتي هدف از ترک نماز لذّت نشد قطعي است که به جهت استخفاف نماز است و زماني که استخفاف و بي اعتنايي به نماز به وجود آيد وجود کفر حتمي است.
3- قال النبي(ص): من ترک صلاة لايرجو ثوابها و لا يخاف عقابها فلا ابالي أ يموت يهوديا او نصرانيا او مجوسيا(3).
پيامبر (ص) فرمود: شخصي که ترک نماز کند به جهت اين که به ثواب او اميد ندارد و از عقاب او هم ترس ندارد پس شکّي نيست که يهودي و يا نصراني و يا مجوس مرده است به اين معني که به دين اسلام نمرده است.
4- قال النبي(ص): من اعان تارک الصلاة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعين نبيا اولهم آدم و آخرهم محمد(4).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که کمک کند به شخصي که نماز را ترک مي کند حتّي اگر با يک لقمه نان يا يک پيراهن باشد گويا هفتاد پيامبر را کشته است اوّل آنها حضرت آدم و آخر آنها محمّد.
5- قال النبي(ص): من اعان تارک الصلاة فکانما زني مع امه الف مرة في بيت الله الحرام و من اعطاه شربه ماء او لقمة واحدة فکانما هدم الکتبه الف مرة(5).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که کمک کند به تارک نماز همانند شخصي است که با مادر خود هزار مرتبه در کعبه زنا کرده باشد، و نيز شخصي که يک ليوان آب يا يک لقمه غذا به فردي که نماز خود را ترک مي کند بدهد همانند کسي است که هزار مرتبه خانه خدا را خراب کرده باشد.
6- قال النبي(ص): من احرق سبعين مصحفا، و قتل سبعين نبيا، و زني مع والدته سبعين مرة في الکعبة فهو اقرب برحمة الله من تارک الصلاة(6).
پيامبر(ص) فرمودند: کسي که هفتاد قرآن را بسوزاند، هفتاد پيامبر را به قتل برساند، و هفتاد مرتبه در کعبه با مادر خود زنا کند چنين شخصي به رحمت خدا نزديک تر است از کسي که نماز را ترک کند.
7- قال النبي(ص): تارک الصلاة ملعون في التورية، ملعون في الانجيل، ملعون في الزبور، ملعون في القرآن، ملعون في لسان جبرئيل، ملعون في لسان ميکائيل، ملعون في لسان اسرافيل، ملعون في لسان محمد(7).
پيامبر (ص) فرمودند: شخصي که ترک نماز کند در کتب آسماني مثل: تورات، انجيل، زبور و قرآن مورد لعن قرار گرفته، حتّي از طرف ملائکه مقرّب خدا مثل جبرئيل، ميکائيل، اسرافيل و بالاتر از همه مورد لعن من هم قرار گرفته است.
8- قال النبي(ص): اذا کان يوم القيامة يخرج من جهنم جنس من عقرب راسه في السماء السابعة و ذنبه الي تحت الثري و فمه من المشرق الي المغرب فقال اين من حارب الله و رسوله ثم هبط جبرئيل (ع) فقال يا عقرب من تريد؟
قال اريد خمسه نفر، تارک الصلاة، و مانع الزکاة، و آکل الربا، و شارب الخمر، و قوما يحدثون في المسجد حديث الدنيا(8).
پيامبر (ص) فرمودند: چون روز قيامت شود حيواني از نوع عقرب از جهنّم خارج شود که سر او در آسمان هفتم و دم او در طبقه هفتم زمين و دهان او بين مشرق تا مغرب عالم، و صدا مي زند چه کسيست که با خدا و پيامبر جنگ کرده باشد؟ پس جبرئيل نازل مي شود و مي گويد اي حيوان چه کسي مقصود تو است؟
پس او گويد پنج نفر، شخصي که ترک نماز کرده باشد، و کسي که زکات مال خود را نداده باشد و شخصي که شراب آشاميده باشد، و کسي که ربا خورده باشد، و پنجم جماعتي که در مسجد صحبت دنيا نموده باشند...
پي نوشت ها :
1- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 202، حديث 2.
2- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 214، حديث 27.
3- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 202.
4- انوار الهداية: جلد1 صفحه 196، جامع الاخبار ص 74.
5- انوار الهداية: جلد 1 صفحه 196.
6- انوار الهداية: جلد1 صفحه 197.
7- انوارالهداية 1 صفحه 197.
8- بحارالأنوار: جلد 76 صفحه 149.
