سيري در پيدايش جريان نفاق تا معراج بهشتيان انقلاب
نويسنده: فرزاد زاد محسن
16 بهمن 58: مراسم تنفيذ حکم رئيس جمهوري اسلامي ايران سيد ابوالحسن بني صدر به دست امام امت و با حضور شخصيت هاي برجسته سياسي اعضاي شوراي انقلاب، ميهمانان خارجي، در سالگرد انقلاب و با حضور خبرنگاران در اقامتگاه امام بيمارستان قلب تهران برگزار شد. براي همه کساني که از نزديک اين مراسم را مي ديدند، در طول مراسم گرفتگي در چهره امام که چند روز پيش وقتي همه را به حضور در انتخابات فرا مي خواند آن همه آرام بود و مهربان، کاملاً مشهود بود و در آن سخنان کوتاه امام که از همين اول کار نشان از اخطار و هشدار داشت و آن حديث «حب الدينا رأس کل خطيئه» که در آغاز سخن آورد، همگي سرشار از معنا بود.
17 شهريور 59: سخنراني امروز بني صدر به مناسبت سالگرد فاجعه جمعه خونين در ميدان شهداي تهران، روند بحران و تشنج را به طور علني و آشکار پي گرفت. روندي که از ابتداي تابستان امسال با جنجال و جريان سازي موسوم به «نوار آيت» و افزايش تهاجم به شخصيتهاي محوري حزب جمهوري اسلامي و متهم کردن آيت به طرح توطئه براندازي رئيس جمهور و نسبت دادن اين ماجرا به حزب جمهوري اسلامي و مانع تراشي در کار معرفي نخست وزير و پافشاري در ممانعت از نخست وزيري «محمد علي رجايي» تا سرحد امکان و انتشار مطالب تحريک آميز و جوسازي و پرونده بازي و افشاگري هاي بي امان در روزنامه «انقلاب اسلامي» شتاب و شدت گرفت. امروز، بني صدر جبهه گيري و صف آرايي علني خود را در مقابل مجلس، دولت، حزب جمهوري اسلامي و در يک کلمه خط امام، به ميان توده مردم کشاند و همه را دشمن خود قلمداد کرد و از باند چند نفره اي سخن گفت که قصد برانداختن رئيس جمهور يازده ميليوني را کرده اند.
19 شهريور 59: سخنراني دو روز پيش رئيس جمهور که اختلافات را علني و تضادها را عمده کرده، بازتاب گسترده اي در پي داشته است. براي اولين بار آيت الله دکتر بهشتي بر خلاف هميشه که لحن آرام و چهره متبسم داشت، خيلي جدي مقابل دوربين تلويزيون ظاهر شد و گفت: «ايشان [رئيس جمهور] کراراً در سخنان خود از گروه اقليتي که مانع کارشان مي شوند ياد کرده اند. اگر منظورشان حزب جمهوري اسلامي است که بايد گفت مواضع حزب در قبال رئيس جمهور، دولت و مجلس مشخص و لذا تکليف، روشن است.»
26 آبان 59: امام در سخنراني بسيار مهم براي اولين بار، صريح تر از پيش به مسائل داخلي، جنگهاي جناحي و صفت بندي گروهها پرداخت و با زباني تلخ و شکوه آميز، ضرورت حياتي وحدت را در وضعيت خطير و پر التهاب ياد آور شد. جنگ و جدال اخير، امام را چنان آزرده ساخت که او را به گفتن چنين کلماتي وا مي دارد: « اي سران! چرا اينقدر خوابيد؟ چرا چشمانتان را باز نمي کنيد؟ چرا بايد اين روزنامه ها به اختلاف دامن بزنند؟ هر کس هر جا صحبت مي کند، بر ضد هم صحبت مي کند، هر جا مي نويسد، بر ضد هم مي نويسد...»
10 آذر 59 : بازار تهران امروز به حمايت از روحانيت مبارز تعطيل بود. خطبه هاي جمعه (3 روز پيش) حجت الاسلام خامنه اي، يار و ياور هميشگي بهشتي و افشاگري هاي بي سابقه او درباره جريان نفاق داخلي، مؤثر بوده است. حرکت قشر متعهد و متعلق به خط حزب الله در بازار، خنثي کننده اقدام اخير بود که به حمايت از «صادق قطب زاده» و اعتراض به بازداشت او، بازار تعطيل شد و آن طومارها و نامه نگاري ها و... که سرانجام با دخالت امام و حکم به آزادي او، قضيه خاتمه يافت.
15 آذر 59: لحن امام، تندي و قاطعيت بيشتري گرفته و پيداست که امام دوباره براي حفظ تماميت انقلاب احساس خطر مي کند که اين گونه سخن مي گويد: «خيال نکنيد در اين نسل مي شود کودتا کرد.... مردم با کسي که مي خواهد قدرت خويش را تثبيت کند، مخالفت مي کنند و کسي که بخواهد چنين کند، آبروي خويش را مي برد.»
18 اسفند 59: ميتينگ نهضت آزادي را بايد به منزله يکي از نقاط عطف در آشکار شدن پيوند ليبرالها و منافقين پشت سر بني صدر در مقابل جريان اصيل خط امام ارزيابي کرد. اين تجمع در استاديوم امجديه و با سخنراني چهره هاي شاخص نهضت آزادي، مهندس بازرگان، دکتر يزدي، دکتر سحابي و مهندس صباغيان برگزار شد. اعتراض به عملکرد اکثريت خط امامي مجلس و انتقاد از عدم واگذاري فضا و فرصت به آنان جهت ايفاي نقش بيشتري در مجلس، يکي از محورهاي صحبت هر سه نماينده نهضت آزادي بود.
22 بهمن 59: تهران و ديگر شهرها رفته رفته صحنه آشوب و درگيريهاي خياباني مي شود و عرصه سياسي رو به تشنج و بحران دارد. خشونت چماق به دستان ضد چماق داري و ارتجاع! در روز 18 بهمن در ميدان آزادي 1 کشته و 1 مجروع به جا گذاشت. عناصر گروهک فدائيان اقليت با پنجه بکس و چماق و چاقو به جان انحصارطلبان افتادند.
14 اسفند 59: ميتينگ امروز دانشگاه تهران به مناسبت سالروز وفات دکتر مصدق به صحنه بزرگ و بي سابقه اي از صف آرايي و رودرويي جبهه متحد ضد انقلاب، چپ هاي آمريکايي و گارد ميليشاي بني صدر با مردم و توده هاي انقلاب و مدافع خط امام تبديل شد. اين بار، ديگر همه آمده بودند. جمعيتي عظيم سراسر دانشگاه، زمين چمن و خيابانهاي اطراف را در بيرون فرا گرفته بود. جمعيت مثل انبار باروتي بود که هر دم امکان داشت با يک جرقه مشتعل شود. و مثل حريقي دامن گستر، همه جا را به آتش بکشد. در جلوي پايگاه سخنراني، جوانان دختر و پسري حضور داشتند که نظم و هماهنگي در شعارها و همه حرکات و به خصوص لباسهاي متحدالشکلشان نشانگر يک انسجام تشکيلاتي از پيش سازماندهي شده بود و به نظر مي آمد که غالب آنان از اعضاي ميليشاي مجاهدين هستند. در وسط زمين چمن پلاکاردهايي با اين نوشته ها به چشم مي خورد: « چوب، چماق، شکنجه، ديگر اثر ندارد.»، « مسلمان به پا خيز، حزب شده رستاخيز» پوسترهايي از دکتر مصدق در ميان جمعيت خودنمايي مي کرد، در خارج از دانشگاه و خيابانهاي جنوبي و شرقي زمين، گروه مخالف و معتقدان به خط امام شعارهايي با اين عناوين مي دادند.« ابوالحسن پينوشه، ايران شيلي نمي شه.» «مرگ بر ليبرال» «تا مرگ شاه دوم نهضت ادامه دارد. » و پلاکاردهايي از سخنان امام بر ضد ملي گرايان و تصاويري از ايشان به دست آنها بود. ناگهان جواني در ميان جمعيت به سوي چند دختر چادري که عکسهاي امام را به دست داشتند يورش برد و آنها را پاره پاره و به هوا پرتاب کرد و جمعيتي که شاهد صحنه بود، با کف زدن از عمل انقلابي او تجليل به عمل آورد. ديگر، کار از دشمني با حزب جمهوري و دکتر بهشتي و ياران امام گذشته بود و خفاش ها مستقيماً پنجه بر آفتاب کشيدند. ساعت 3/40 دقيقه، بني صدر در ميان سوت و کف زدن جمعيت به جايگاه آمد و خانمي يک حلقه گل به گردنش انداخت و شعارهاي ضد حزب به اوج رسيد. ناگاه با اصابت يک نارنجک و پرتاب سنگ، وضعيت بحراني شد و با هدايت ميليشياي مجاهدين، جمعيت داخل زمين چمن نيز به دادن شعارهاي جهت دار پرداختند، «اخلال تو ميتينگها کار حزبه. » « چماق دار، چماق دار! مرگت فرا رسيده.» « بني صدر افشا کن، بهشتي را رسوا کن.»
امروز شعار مرگ بر بهشتي ترجيح بند هياهوي منافقان بود. بني صدر در قسمتي از سخنانش در حاليکه چند برگ و کارت شناسايي را به جمعيت نشان مي داد و آنها را متعلق به افرادي از کميته انقلاب اسلامي و حزب جمهوري اسلامي خواند که آنان را به عنوان چماق دار دستگير کرده بودند. پس از اعلام اين مطلب با شعار «سر دسته چماق داران، بهشتي» مورد تشويق قرار گرفت. در اين هنگام از ضلع و جلوي جايگاه، جماعتي پا به زمين کوبيدند و فريا مي زدند «بني صدر بني صدر حکم تهاجم بده» و «بني صدر اذن جهادم بده!» و سرانجام جواز حمله را از مجتهد اعلم خويش اين گونه دريافت کردند که: «مردم! اينها را از اينجا بيرون کنيد. اينان را بيرون کنيد.» و بعد پشت سر هم افرادي که صورتشان با ضربه هايي شکافته و خونين شده بود، درحالي که همچنان بر سر و و صورتشان مشت و لگد کوفته مي شد، از ديوار شرقي به پايين پرتاب شدند.
24 اسفند 59: امروز ملاقات تاريخي سران کشور و چهره هاي اصلي دو گروه مخالف يکديگر در داخل نظام مرکب از: آيت الله دکتر بهشتي، بني صدر، آيت الله موسوي اردبيلي، نخست وزير محمد علي رجايي، آيت الله خامنه اي، آيت الله هاشمي رفسنجاني و مهندس مهدي بازرگان با رهبر کبير انقلاب، با حضور در منزل ايشان انجام گرفت. در اين ديدار مهم و تعيين کننده، حاج سيد احمد خميني هم حضور داشت. اين جلسه با ابتکار و پيشنهاد امام و در راستاي همفکري مسئولان و حل اختلافات و گفت و گو براي رسيدن به تفاهم صورت گرفته و تأثيرات و نتايج مهم و محسوسي در روند موضع گيريها و برخوردهاي آينده به همراه خواهد داشت. از مفاد گفت و گوها و مباحث طرح شده در اين جلسه اطلاعي در دست نيست، اما با توجه به حساسيت و اهميتي که داشته تا ساعتها به طول انجاميد و امام براي اين ملاقات اهميت بسيار زيادي قائلند.
21 ارديبهشت 60: امام در سخنراني بسيار مهم خود به تقاضاي سازمان مجاهدين خلق براي ديدار و گفت و گو با ايشان پاسخ گفت و شرايط پذيرش آنان را اعلام کرد. امام هرگونه ديدار و مذاکره را مشروط به تبعيت از قانون و پذيرش مقررات کشور، تحويل سلاح ها و بازگشت به آغوش ملت از سوي آنان نمود و در عين حال مجاهدين را از کيفر اقدام مسلحانه عليه حکومت اسلامي از سوي همه مردم بيم داد.
7 خرداد 60: سرانجام سکوت به پايان رسيد. امام در سخنراني سرنوشت ساز امروز در ديدار با نمايندگان مجلس به طور علني در برابر بني صدر و ائتلاف گروهک هاي ضد انقلاب به طور بي سابقه اي موضع قاطع گرفت و بر کژي هاي جريان منحرف از خط اصيل اسلام انگشت نهاد و آن را افشا کرد. امام اين بار بر قدرت و محوريت مجلس تأکيد کرد و آن را «مرکز همه قدرتها و قانونها» خواند و بدين ترتيب بر القائاتي که رئيس جمهور را تافته جدا بافته و همه کاره و مالک الرقاب مملکت و قطبي مستقل و مافوق همه نهادها و نظارتها مي داند، خط بطلان کشد، «غلط مي کني قانون را قبول نداري، قانون تو را قبول ندارد،... اگر آقاي رئيس جمهور يک قدم از حدودش در قانون اساسي کنار برود، من با تمام قوا با او مخالفت مي کنم... ملت، شخص پرست نيست، اين قدر تبعيت از هواي نفس نکنيد... بترسيد از آن روزي که مردم بفهمند در باطن ذات شما چيست...»
آيت الله دکتر بهشتي امروز در مصاحبه مهمي به موارد تخلف بني صدر از قانون پرداخت و عدم همکاري او را با ساير قواي کشور اعلام کرد و در مورد ملاقات خود با امام گفت: «امام سخت تأکيد داشتند که: 1. هر مسئولي و نهادي به وظايفش در چهارچوب قانون اساسي عمل کند، 2. همه بکوشند از ايجاد جو تشنج و جوسازي دور بمانند.»
9 خرداد 60: بني صدر با سخنراني در پايگاه هوايي شيراز، رسماً آغازگر تخلف از فرمان 10
ماده اي امام در مورد خودداري سران سه قوه از سخنراني تا پايان جنگ شد.
15 خرداد60: امروز، ملت با حضور سيل آساي خود، با امام عهدي دوباره بست و همه نقشه ها و نيرنگها را زير پا گذاشت. مردم اين بار احساس تکليف جدي کرده بودند و چنان آمدند که فقط در تهران، به گفته حاج احمد آقا که براي خواندن پيام امام به دانشگاه آمده بود. جمعيت از عاشوراي 57 هم بيشتر بود. امام در پيام امروز خود گفت، « اينان با نام آنکه در ايران قانون نيست و حکومت جنگل پا برجاست، مي خواهند راه را براي اربابان خود باز کنند و ايران عزيز را با اسم آزادي که مراد آنان بي بند و باري است به لجن بکشند و امت مسلمان را از صحنه خارج کنند.»
18 خرداد 60: در پي توقيف روزنامه «انقلاب اسلامي» به همراه چندين نشريه ديگر از سوي دادستان انقلاب به اتهام تشويق اذهان و مطالب کذب، بني صدر طي اظهاراتي شديداً تشنج آميز و در يک واکنش انتحاري، نقاب از چهره برداشت و علناً مردم را به قيام عليه غول استبداد تحريک کرد و بارها مردم را به مقاومت و استقامت فرا خواند. «اينها گمان مي کردند به مناسبت 15 خرداد مي توانند مردم را به خيابانها بکشند و آنها را برانگيزند تا بر ضد رئيس جمهور منتخب خودشان شعار بدهند. و چون مردم نيامدند و اين شکست آشکار را ديدند، اينک به راه ديگري رفتند، به راه پرونده سازي، توقيف روزنامه ها و اختناق...» امروز امام با سخنراني تاريخي شان، پشت ديکتاتور زمان و اذناب او را درهم شکسته و پرچم داد را بر بام حماسه برافراشتند. به فاصله چند ساعت پس از اظهارات بني صدر در همدان، او را و تفکري را که او نماينده و سخنگوي آن شده است، افشا کردند و مقاومت قلابي بني صدريان را نقش بر آب ساختند و با لحن قاطع تهديد کردند که با آنان همان مي کنند که با شاه کردند. طنين فرياد امروز امام آغاز شمارش معکوس محور جريانهاي منحرف و سقوط بني صدر از قدرت بود: «هر کسي برخلاف قانون عمل کند ديکتاتور است. ديکتاتورها از قانون بدشان مي آيد. ديکتاتوري همان است که نه به مجلس سر فرود مي آورد و نه به شوراي نگهبان و نه به قوه قضاييه و نه به دادستاني و نه به همه ارگانها... با اشخاصي که در مقابل مجلس و دادستاني صف آرايي کنند. آن خواهم کرد که با شاه کرديم.»
20 خرداد 60 : «خميني روح خدا فرمانده کل قوا» اين شعاري بود که امروز در سراسر ايران يکباره طنين انداز شد. امام امت در اقدامي بي سابقه، ابوالحسن بني صدر را از مقام فرماندهي کل قوا عزل نمود و از اين پس قواي مسلح مأموريت خود را مستقيماً تحت نظارت امام و با قدرت کامل ادامه خواهد داد. بني صدر که براي بازديد از جبهه ها به ايلام و کرمانشاه رفته بود. به دنبال فرمان امام بر عزل وي برنامه سفر را لغو کرد و به تهران برگشت.
25 خرداد 60: انقلابي ديگر به راه افتاد. با سخنراني امروز امام انقلاب چهارم به نقطه اوج خود رسيد و تهران، آتشفشاني بود که يکسره فوران خشم و التهاب و خروش و فرياد شد. امام، جبهه ملي را در پي اعلام راهپيمايي عليه لايحه قصاص، رسماً محکوم به ارتداد کرد و ياد آور شد که در تمام طول سلطنت رضا خان و محمد رضا چنين جسارتي به اسلام و قرآن نشده است. امروز امام به بني صدر و نهضت آزادي مهلت توبه داد.
28 خرداد 60: آيت الله خامنه اي، امام جمعه تهران در خطبه هاي امروز پرده از حقايق حادثه 4 اسفند و نقش بني صدر در اين توطئه و تخلفات متعدد او در رياست جمهوري برداشت. ميليونها نمازگزار در تهران و سراسر ايران با راهپيمايي هاي عظيم، خواستار عزل و محاکمه بني صدر شدند. از آن سو راديو آمريکا و اسرائيل خبر مي دهند. فرانسه و ترکيه براي پناه دادن به بني صدر اعلام آمادگي کرده اند. و بني صدر فعلاً متواري است.
30 خرداد 60: جنگ مهيب و خونين منافقين خلق و گروهکهاي مسلح با انقلاب و مردم رسماً آغاز شد و سراسر کشور را فرا گرفت. سازمان مجاهدين (منافقين) خلق با اطلاعيه سياسي نظامي شماره 28 عملاً وارد فاز عمليات مسلحانه عليه نظام و مردم شد. تهران امروز تا پاسي از شب ساعاتي خونين و خشونت بار را که در سه سال اخير بي سابقه بود. پشت سر گذاشت. منافقين امروز با آلات قتاله و پنجه بکس و دشته و قداره و نارنجک چنان وحشيانه و جنون آسا حمله کردند که نفرت مردم را تا ابد براي خود خريدند. فرو رفتن دشنه 20 سانتي در قلب يک کودک، بريدن سر يک پاسدار با کارد موکت بري، پاشيسدن اسيد و انفجار نارنجک و همه چيز حکايت از سازماندهي همگاني و برنامه ريزي تشکيلاتي وسيع از پيش تعيين شده براي کودتاي مسلحانه و سرکوب مردم و ارعاب و به راه اندازي تسويه حساب خونين و در نهايت به دست گرفتن ابتکار عملي در برابر حاکميت دارد.
31 خرداد 60: حوادث ديروز تهران که اوج خونخواري دشمنان بود. 14 شهيد و صدها مجروح داشت. پيکر شهدا امروز تشييع شد. تعداد زيادي از مردم جلوي مجلس تجمع کردند تا از نمايندگان، رأي عدم کفايت سياسي رئيس جمهور را درخواست کنند. اين خبري است که اين روزها همه ملت آن را با صداي بلند به گوش نمايندگان رسانده است. سرانجام عصر امروز عدم کفايت سياسي بني صدر با 177 رأي موافق و 1 رأي مخالف به تصويب رسيد و امام نيز آن را تأييد کرد و حيات سياسي او در اين کشور براي هميشه پايان گرفت.
6 تير 60: خبر کوتاه بود و تکان دهنده، اما با همين خبر کوتاه، شهر يکپارچه نگران و بي قرار شد. دلها بي تاب و دستها با دعا، امام جمعه تهران آيت الله خامنه اي را ترور کرده اند. تقريباً همه مردم مطمئن شده اند که کار منافقين خلق است. آيت الله خامنه اي با سخنان اخيرش خود را در تيررس مستقيم منافقان قرار داده بود.
7 تير 60: امروز عاشورا است. با اعلام خبر آن فاجعه بزرگ و به راستي باور نکردني، بوي عزا و بانگ ماتم در همه شهر و همه خانه ها پيچيده است. ديشب، جمع ياران يکي يکي وضو گرفتند و براي آخرين بار پشت سر شهيد بهشتي و به نماز ايستادند. پس از نماز، آن هنگام که بهشتي عزيز سخن مي گفت و دستور جلسه بحث تورم و رئيس جمهور آينده بود، ناگاه در ميانه کلام با نگاهي که انگار به جايي خارج از زمان و مکان خيره شد و با چهره اي که در آن معنويت و صفاي ملکوتي موج مي زد به جمع رو کرد و گفت، « بچه ها ! بوي بهشت مي آيد! نمي شنويد؟» و چند لحظه بعد صداي انفجاري مهيب و شعله هاي عظيم آتش و دود و سيل آوار بر سرها و ديگر هيچ...
ديشب «سرچشمه » و «دفتر حزب جمهوري اسلامي » کربلاي ايران شده بود و معراج عشاق و ميعادگاه مهاجران الي الله.
منبع:شاهد ياران، شماره 8.
17 شهريور 59: سخنراني امروز بني صدر به مناسبت سالگرد فاجعه جمعه خونين در ميدان شهداي تهران، روند بحران و تشنج را به طور علني و آشکار پي گرفت. روندي که از ابتداي تابستان امسال با جنجال و جريان سازي موسوم به «نوار آيت» و افزايش تهاجم به شخصيتهاي محوري حزب جمهوري اسلامي و متهم کردن آيت به طرح توطئه براندازي رئيس جمهور و نسبت دادن اين ماجرا به حزب جمهوري اسلامي و مانع تراشي در کار معرفي نخست وزير و پافشاري در ممانعت از نخست وزيري «محمد علي رجايي» تا سرحد امکان و انتشار مطالب تحريک آميز و جوسازي و پرونده بازي و افشاگري هاي بي امان در روزنامه «انقلاب اسلامي» شتاب و شدت گرفت. امروز، بني صدر جبهه گيري و صف آرايي علني خود را در مقابل مجلس، دولت، حزب جمهوري اسلامي و در يک کلمه خط امام، به ميان توده مردم کشاند و همه را دشمن خود قلمداد کرد و از باند چند نفره اي سخن گفت که قصد برانداختن رئيس جمهور يازده ميليوني را کرده اند.
19 شهريور 59: سخنراني دو روز پيش رئيس جمهور که اختلافات را علني و تضادها را عمده کرده، بازتاب گسترده اي در پي داشته است. براي اولين بار آيت الله دکتر بهشتي بر خلاف هميشه که لحن آرام و چهره متبسم داشت، خيلي جدي مقابل دوربين تلويزيون ظاهر شد و گفت: «ايشان [رئيس جمهور] کراراً در سخنان خود از گروه اقليتي که مانع کارشان مي شوند ياد کرده اند. اگر منظورشان حزب جمهوري اسلامي است که بايد گفت مواضع حزب در قبال رئيس جمهور، دولت و مجلس مشخص و لذا تکليف، روشن است.»
26 آبان 59: امام در سخنراني بسيار مهم براي اولين بار، صريح تر از پيش به مسائل داخلي، جنگهاي جناحي و صفت بندي گروهها پرداخت و با زباني تلخ و شکوه آميز، ضرورت حياتي وحدت را در وضعيت خطير و پر التهاب ياد آور شد. جنگ و جدال اخير، امام را چنان آزرده ساخت که او را به گفتن چنين کلماتي وا مي دارد: « اي سران! چرا اينقدر خوابيد؟ چرا چشمانتان را باز نمي کنيد؟ چرا بايد اين روزنامه ها به اختلاف دامن بزنند؟ هر کس هر جا صحبت مي کند، بر ضد هم صحبت مي کند، هر جا مي نويسد، بر ضد هم مي نويسد...»
28 آبان 59: عاشورا بود، سيل جمعيت به ميدان آزادي ريخته تا بشنود که اين بار بني صدر پس از سخنان دو روز پيش امام و تعيين دقيق مرزها و معيارها در آن چه مي گويد. امام همه گفته بود که در مراسم فقط نام امام حسين (ع) باشد و بس، اما ناگاه رئيس جمهور ضد انحصار طلبي و ارتجاع! پيدايش شد و هوادارانش هم از جلوي جايگاه سر و دست جنباندند و همچون پيش، سوت و کف زدند و حرمت اين روز را شکستند.
7 آذر 59: نماز جمعه امروز تهران زير رگبار باران برگزار شد. صحنه چترهاي بي شماري که خيل نمازگزاران گشوده بودند به ياد ماندني بود. آن هم در اين هنگامه پر تنش و تفرقه و خصومت. امام جمعه تهران سخنش اين روزها عطر و بوي جبهه هاي جنوب را مي دهد که از آنجا باز آمده و در اين شهر آلوده به سياست زدگي ها طراوت مي افشاند. اين بار او سکوت چند ماهه را شکست و دردمندانه از حقايق ناگفته سياسي، نظامي پرده بر داشت. از اهمال کاريها و بي تدبيريهايي که سرانجام به سقوط خرمشهر منجر شد و رويه مشکوک و غير قابل توجيه رئيس جمهور در جايگاه فرماندهي کل قوا و اداره و سازماندهي جنگ که به خطر عدم واگذاري سلاح به نيروهاي داوطلب سپاه و بسيج موجب رکود و توقف در کار جبهه جنگ شده و آن گاه در برابر انبوه نمازگزاران از استخوان در گلو گفت و صبري که شايد يک روز به انتها برسد. 10 آذر 59 : بازار تهران امروز به حمايت از روحانيت مبارز تعطيل بود. خطبه هاي جمعه (3 روز پيش) حجت الاسلام خامنه اي، يار و ياور هميشگي بهشتي و افشاگري هاي بي سابقه او درباره جريان نفاق داخلي، مؤثر بوده است. حرکت قشر متعهد و متعلق به خط حزب الله در بازار، خنثي کننده اقدام اخير بود که به حمايت از «صادق قطب زاده» و اعتراض به بازداشت او، بازار تعطيل شد و آن طومارها و نامه نگاري ها و... که سرانجام با دخالت امام و حکم به آزادي او، قضيه خاتمه يافت.
15 آذر 59: لحن امام، تندي و قاطعيت بيشتري گرفته و پيداست که امام دوباره براي حفظ تماميت انقلاب احساس خطر مي کند که اين گونه سخن مي گويد: «خيال نکنيد در اين نسل مي شود کودتا کرد.... مردم با کسي که مي خواهد قدرت خويش را تثبيت کند، مخالفت مي کنند و کسي که بخواهد چنين کند، آبروي خويش را مي برد.»
18 اسفند 59: ميتينگ نهضت آزادي را بايد به منزله يکي از نقاط عطف در آشکار شدن پيوند ليبرالها و منافقين پشت سر بني صدر در مقابل جريان اصيل خط امام ارزيابي کرد. اين تجمع در استاديوم امجديه و با سخنراني چهره هاي شاخص نهضت آزادي، مهندس بازرگان، دکتر يزدي، دکتر سحابي و مهندس صباغيان برگزار شد. اعتراض به عملکرد اکثريت خط امامي مجلس و انتقاد از عدم واگذاري فضا و فرصت به آنان جهت ايفاي نقش بيشتري در مجلس، يکي از محورهاي صحبت هر سه نماينده نهضت آزادي بود.
22 بهمن 59: تهران و ديگر شهرها رفته رفته صحنه آشوب و درگيريهاي خياباني مي شود و عرصه سياسي رو به تشنج و بحران دارد. خشونت چماق به دستان ضد چماق داري و ارتجاع! در روز 18 بهمن در ميدان آزادي 1 کشته و 1 مجروع به جا گذاشت. عناصر گروهک فدائيان اقليت با پنجه بکس و چماق و چاقو به جان انحصارطلبان افتادند.
14 اسفند 59: ميتينگ امروز دانشگاه تهران به مناسبت سالروز وفات دکتر مصدق به صحنه بزرگ و بي سابقه اي از صف آرايي و رودرويي جبهه متحد ضد انقلاب، چپ هاي آمريکايي و گارد ميليشاي بني صدر با مردم و توده هاي انقلاب و مدافع خط امام تبديل شد. اين بار، ديگر همه آمده بودند. جمعيتي عظيم سراسر دانشگاه، زمين چمن و خيابانهاي اطراف را در بيرون فرا گرفته بود. جمعيت مثل انبار باروتي بود که هر دم امکان داشت با يک جرقه مشتعل شود. و مثل حريقي دامن گستر، همه جا را به آتش بکشد. در جلوي پايگاه سخنراني، جوانان دختر و پسري حضور داشتند که نظم و هماهنگي در شعارها و همه حرکات و به خصوص لباسهاي متحدالشکلشان نشانگر يک انسجام تشکيلاتي از پيش سازماندهي شده بود و به نظر مي آمد که غالب آنان از اعضاي ميليشاي مجاهدين هستند. در وسط زمين چمن پلاکاردهايي با اين نوشته ها به چشم مي خورد: « چوب، چماق، شکنجه، ديگر اثر ندارد.»، « مسلمان به پا خيز، حزب شده رستاخيز» پوسترهايي از دکتر مصدق در ميان جمعيت خودنمايي مي کرد، در خارج از دانشگاه و خيابانهاي جنوبي و شرقي زمين، گروه مخالف و معتقدان به خط امام شعارهايي با اين عناوين مي دادند.« ابوالحسن پينوشه، ايران شيلي نمي شه.» «مرگ بر ليبرال» «تا مرگ شاه دوم نهضت ادامه دارد. » و پلاکاردهايي از سخنان امام بر ضد ملي گرايان و تصاويري از ايشان به دست آنها بود. ناگهان جواني در ميان جمعيت به سوي چند دختر چادري که عکسهاي امام را به دست داشتند يورش برد و آنها را پاره پاره و به هوا پرتاب کرد و جمعيتي که شاهد صحنه بود، با کف زدن از عمل انقلابي او تجليل به عمل آورد. ديگر، کار از دشمني با حزب جمهوري و دکتر بهشتي و ياران امام گذشته بود و خفاش ها مستقيماً پنجه بر آفتاب کشيدند. ساعت 3/40 دقيقه، بني صدر در ميان سوت و کف زدن جمعيت به جايگاه آمد و خانمي يک حلقه گل به گردنش انداخت و شعارهاي ضد حزب به اوج رسيد. ناگاه با اصابت يک نارنجک و پرتاب سنگ، وضعيت بحراني شد و با هدايت ميليشياي مجاهدين، جمعيت داخل زمين چمن نيز به دادن شعارهاي جهت دار پرداختند، «اخلال تو ميتينگها کار حزبه. » « چماق دار، چماق دار! مرگت فرا رسيده.» « بني صدر افشا کن، بهشتي را رسوا کن.»
امروز شعار مرگ بر بهشتي ترجيح بند هياهوي منافقان بود. بني صدر در قسمتي از سخنانش در حاليکه چند برگ و کارت شناسايي را به جمعيت نشان مي داد و آنها را متعلق به افرادي از کميته انقلاب اسلامي و حزب جمهوري اسلامي خواند که آنان را به عنوان چماق دار دستگير کرده بودند. پس از اعلام اين مطلب با شعار «سر دسته چماق داران، بهشتي» مورد تشويق قرار گرفت. در اين هنگام از ضلع و جلوي جايگاه، جماعتي پا به زمين کوبيدند و فريا مي زدند «بني صدر بني صدر حکم تهاجم بده» و «بني صدر اذن جهادم بده!» و سرانجام جواز حمله را از مجتهد اعلم خويش اين گونه دريافت کردند که: «مردم! اينها را از اينجا بيرون کنيد. اينان را بيرون کنيد.» و بعد پشت سر هم افرادي که صورتشان با ضربه هايي شکافته و خونين شده بود، درحالي که همچنان بر سر و و صورتشان مشت و لگد کوفته مي شد، از ديوار شرقي به پايين پرتاب شدند.
مهاجمين حالتي وحشيانه به خود گرفته بودند و با شعارهايي که به وسيله دوستانشان داده مي شد. بيشتر تحريک مي شدند و با حرص و ولع، هرازگاهي يکي از مرتجعان را صيد مي کردند و تا جا داشت مي زدند. حقيقتاً امروز ديوانگي و درنده خويي به اوج خود رسيد. هرکس ريش داشت و اورکت آبي و سبز، به نشانه مرتجع بودن به باد کتک گرفته مي شد.
16 اسفند 59: سرانجام از سوي امام امت در پاسخ به تلگرام بسيار مهم آيت الله العظمي گلپايگاني درباره حادثه پنج شنبه گذشته دانشگاه تهران که در آن خواستار اقدام فوري و سريع ايشان «قبل از بروز فتنه هاي خطرناک و حوادث غيرقابل پيش بيني» شده بودند، فرمان تاريخي شناسايي و مجازات عاملان حادثه پنج شنبه صادر شد. امام فرمودند، «بايد گروه ها و دسته هاي منحرف بدانند که من با احساس تکليف با آنان برخورد مي کنم و به شرارتهاي ضد اسلامي خاتمه مي دهم.»24 اسفند 59: امروز ملاقات تاريخي سران کشور و چهره هاي اصلي دو گروه مخالف يکديگر در داخل نظام مرکب از: آيت الله دکتر بهشتي، بني صدر، آيت الله موسوي اردبيلي، نخست وزير محمد علي رجايي، آيت الله خامنه اي، آيت الله هاشمي رفسنجاني و مهندس مهدي بازرگان با رهبر کبير انقلاب، با حضور در منزل ايشان انجام گرفت. در اين ديدار مهم و تعيين کننده، حاج سيد احمد خميني هم حضور داشت. اين جلسه با ابتکار و پيشنهاد امام و در راستاي همفکري مسئولان و حل اختلافات و گفت و گو براي رسيدن به تفاهم صورت گرفته و تأثيرات و نتايج مهم و محسوسي در روند موضع گيريها و برخوردهاي آينده به همراه خواهد داشت. از مفاد گفت و گوها و مباحث طرح شده در اين جلسه اطلاعي در دست نيست، اما با توجه به حساسيت و اهميتي که داشته تا ساعتها به طول انجاميد و امام براي اين ملاقات اهميت بسيار زيادي قائلند.
21 ارديبهشت 60: امام در سخنراني بسيار مهم خود به تقاضاي سازمان مجاهدين خلق براي ديدار و گفت و گو با ايشان پاسخ گفت و شرايط پذيرش آنان را اعلام کرد. امام هرگونه ديدار و مذاکره را مشروط به تبعيت از قانون و پذيرش مقررات کشور، تحويل سلاح ها و بازگشت به آغوش ملت از سوي آنان نمود و در عين حال مجاهدين را از کيفر اقدام مسلحانه عليه حکومت اسلامي از سوي همه مردم بيم داد.
7 خرداد 60: سرانجام سکوت به پايان رسيد. امام در سخنراني سرنوشت ساز امروز در ديدار با نمايندگان مجلس به طور علني در برابر بني صدر و ائتلاف گروهک هاي ضد انقلاب به طور بي سابقه اي موضع قاطع گرفت و بر کژي هاي جريان منحرف از خط اصيل اسلام انگشت نهاد و آن را افشا کرد. امام اين بار بر قدرت و محوريت مجلس تأکيد کرد و آن را «مرکز همه قدرتها و قانونها» خواند و بدين ترتيب بر القائاتي که رئيس جمهور را تافته جدا بافته و همه کاره و مالک الرقاب مملکت و قطبي مستقل و مافوق همه نهادها و نظارتها مي داند، خط بطلان کشد، «غلط مي کني قانون را قبول نداري، قانون تو را قبول ندارد،... اگر آقاي رئيس جمهور يک قدم از حدودش در قانون اساسي کنار برود، من با تمام قوا با او مخالفت مي کنم... ملت، شخص پرست نيست، اين قدر تبعيت از هواي نفس نکنيد... بترسيد از آن روزي که مردم بفهمند در باطن ذات شما چيست...»
آيت الله دکتر بهشتي امروز در مصاحبه مهمي به موارد تخلف بني صدر از قانون پرداخت و عدم همکاري او را با ساير قواي کشور اعلام کرد و در مورد ملاقات خود با امام گفت: «امام سخت تأکيد داشتند که: 1. هر مسئولي و نهادي به وظايفش در چهارچوب قانون اساسي عمل کند، 2. همه بکوشند از ايجاد جو تشنج و جوسازي دور بمانند.»
9 خرداد 60: بني صدر با سخنراني در پايگاه هوايي شيراز، رسماً آغازگر تخلف از فرمان 10
ماده اي امام در مورد خودداري سران سه قوه از سخنراني تا پايان جنگ شد.
18 خرداد 60: در پي توقيف روزنامه «انقلاب اسلامي» به همراه چندين نشريه ديگر از سوي دادستان انقلاب به اتهام تشويق اذهان و مطالب کذب، بني صدر طي اظهاراتي شديداً تشنج آميز و در يک واکنش انتحاري، نقاب از چهره برداشت و علناً مردم را به قيام عليه غول استبداد تحريک کرد و بارها مردم را به مقاومت و استقامت فرا خواند. «اينها گمان مي کردند به مناسبت 15 خرداد مي توانند مردم را به خيابانها بکشند و آنها را برانگيزند تا بر ضد رئيس جمهور منتخب خودشان شعار بدهند. و چون مردم نيامدند و اين شکست آشکار را ديدند، اينک به راه ديگري رفتند، به راه پرونده سازي، توقيف روزنامه ها و اختناق...» امروز امام با سخنراني تاريخي شان، پشت ديکتاتور زمان و اذناب او را درهم شکسته و پرچم داد را بر بام حماسه برافراشتند. به فاصله چند ساعت پس از اظهارات بني صدر در همدان، او را و تفکري را که او نماينده و سخنگوي آن شده است، افشا کردند و مقاومت قلابي بني صدريان را نقش بر آب ساختند و با لحن قاطع تهديد کردند که با آنان همان مي کنند که با شاه کردند. طنين فرياد امروز امام آغاز شمارش معکوس محور جريانهاي منحرف و سقوط بني صدر از قدرت بود: «هر کسي برخلاف قانون عمل کند ديکتاتور است. ديکتاتورها از قانون بدشان مي آيد. ديکتاتوري همان است که نه به مجلس سر فرود مي آورد و نه به شوراي نگهبان و نه به قوه قضاييه و نه به دادستاني و نه به همه ارگانها... با اشخاصي که در مقابل مجلس و دادستاني صف آرايي کنند. آن خواهم کرد که با شاه کرديم.»
20 خرداد 60 : «خميني روح خدا فرمانده کل قوا» اين شعاري بود که امروز در سراسر ايران يکباره طنين انداز شد. امام امت در اقدامي بي سابقه، ابوالحسن بني صدر را از مقام فرماندهي کل قوا عزل نمود و از اين پس قواي مسلح مأموريت خود را مستقيماً تحت نظارت امام و با قدرت کامل ادامه خواهد داد. بني صدر که براي بازديد از جبهه ها به ايلام و کرمانشاه رفته بود. به دنبال فرمان امام بر عزل وي برنامه سفر را لغو کرد و به تهران برگشت.
25 خرداد 60: انقلابي ديگر به راه افتاد. با سخنراني امروز امام انقلاب چهارم به نقطه اوج خود رسيد و تهران، آتشفشاني بود که يکسره فوران خشم و التهاب و خروش و فرياد شد. امام، جبهه ملي را در پي اعلام راهپيمايي عليه لايحه قصاص، رسماً محکوم به ارتداد کرد و ياد آور شد که در تمام طول سلطنت رضا خان و محمد رضا چنين جسارتي به اسلام و قرآن نشده است. امروز امام به بني صدر و نهضت آزادي مهلت توبه داد.
28 خرداد 60: آيت الله خامنه اي، امام جمعه تهران در خطبه هاي امروز پرده از حقايق حادثه 4 اسفند و نقش بني صدر در اين توطئه و تخلفات متعدد او در رياست جمهوري برداشت. ميليونها نمازگزار در تهران و سراسر ايران با راهپيمايي هاي عظيم، خواستار عزل و محاکمه بني صدر شدند. از آن سو راديو آمريکا و اسرائيل خبر مي دهند. فرانسه و ترکيه براي پناه دادن به بني صدر اعلام آمادگي کرده اند. و بني صدر فعلاً متواري است.
30 خرداد 60: جنگ مهيب و خونين منافقين خلق و گروهکهاي مسلح با انقلاب و مردم رسماً آغاز شد و سراسر کشور را فرا گرفت. سازمان مجاهدين (منافقين) خلق با اطلاعيه سياسي نظامي شماره 28 عملاً وارد فاز عمليات مسلحانه عليه نظام و مردم شد. تهران امروز تا پاسي از شب ساعاتي خونين و خشونت بار را که در سه سال اخير بي سابقه بود. پشت سر گذاشت. منافقين امروز با آلات قتاله و پنجه بکس و دشته و قداره و نارنجک چنان وحشيانه و جنون آسا حمله کردند که نفرت مردم را تا ابد براي خود خريدند. فرو رفتن دشنه 20 سانتي در قلب يک کودک، بريدن سر يک پاسدار با کارد موکت بري، پاشيسدن اسيد و انفجار نارنجک و همه چيز حکايت از سازماندهي همگاني و برنامه ريزي تشکيلاتي وسيع از پيش تعيين شده براي کودتاي مسلحانه و سرکوب مردم و ارعاب و به راه اندازي تسويه حساب خونين و در نهايت به دست گرفتن ابتکار عملي در برابر حاکميت دارد.
31 خرداد 60: حوادث ديروز تهران که اوج خونخواري دشمنان بود. 14 شهيد و صدها مجروح داشت. پيکر شهدا امروز تشييع شد. تعداد زيادي از مردم جلوي مجلس تجمع کردند تا از نمايندگان، رأي عدم کفايت سياسي رئيس جمهور را درخواست کنند. اين خبري است که اين روزها همه ملت آن را با صداي بلند به گوش نمايندگان رسانده است. سرانجام عصر امروز عدم کفايت سياسي بني صدر با 177 رأي موافق و 1 رأي مخالف به تصويب رسيد و امام نيز آن را تأييد کرد و حيات سياسي او در اين کشور براي هميشه پايان گرفت.
6 تير 60: خبر کوتاه بود و تکان دهنده، اما با همين خبر کوتاه، شهر يکپارچه نگران و بي قرار شد. دلها بي تاب و دستها با دعا، امام جمعه تهران آيت الله خامنه اي را ترور کرده اند. تقريباً همه مردم مطمئن شده اند که کار منافقين خلق است. آيت الله خامنه اي با سخنان اخيرش خود را در تيررس مستقيم منافقان قرار داده بود.
7 تير 60: امروز عاشورا است. با اعلام خبر آن فاجعه بزرگ و به راستي باور نکردني، بوي عزا و بانگ ماتم در همه شهر و همه خانه ها پيچيده است. ديشب، جمع ياران يکي يکي وضو گرفتند و براي آخرين بار پشت سر شهيد بهشتي و به نماز ايستادند. پس از نماز، آن هنگام که بهشتي عزيز سخن مي گفت و دستور جلسه بحث تورم و رئيس جمهور آينده بود، ناگاه در ميانه کلام با نگاهي که انگار به جايي خارج از زمان و مکان خيره شد و با چهره اي که در آن معنويت و صفاي ملکوتي موج مي زد به جمع رو کرد و گفت، « بچه ها ! بوي بهشت مي آيد! نمي شنويد؟» و چند لحظه بعد صداي انفجاري مهيب و شعله هاي عظيم آتش و دود و سيل آوار بر سرها و ديگر هيچ...
ديشب «سرچشمه » و «دفتر حزب جمهوري اسلامي » کربلاي ايران شده بود و معراج عشاق و ميعادگاه مهاجران الي الله.
منبع:شاهد ياران، شماره 8.
/ج
