درمان تجاوزگری کودکان

-قائل نشدن احترام برای حقوق دیگران، -رفتارهای خشونت آمیز، -دوست دارد که ارضاء شود تمام خواسته ایش به هر بهائی، -زورگو، پرخاشگر و دارای اختلالات خصلتی، -عدم رعایت قواعد در ابراز تمایلات درونی خود،
دوشنبه، 14 اسفند 1391
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
درمان تجاوزگری کودکان
درمان تجاوزگری کودکان

 

نویسنده: حسین نجاتی




 

علائم و نشانه ها:

-قائل نشدن احترام برای حقوق دیگران،
-رفتارهای خشونت آمیز،
-دوست دارد که ارضاء شود تمام خواسته ایش به هر بهائی،
-زورگو، پرخاشگر و دارای اختلالات خصلتی،
-عدم رعایت قواعد در ابراز تمایلات درونی خود،
-بدبین و متزلزل،
-پرتوقع، مغرور و خودخواه،
-حسود وکینه توز،
-مضطرب، بی قرار و ناراحت،
-دخالت در کارهای دیگران و سعی در تحمیل نظرات خود،
سخت کوش و جاه طلب،
-لجوج و گستاخ،
-احساس کمبود از نظر عاطفی،
-عدم هراس در انجام کارهای ضد اجتماعی و امکان هرگونه برخوردهنگام روبرو شدن با مانع،
-میل دارند اطاعت و پیروی شود از آنها،
-سعی در تحقیر و کوچک کردن دیگران.

عوامل پدید آورنده:

-عدم وجود نظام تربیتی صحیح در خانواده،
-فشار و امر و نهی بیش از اندازه به کودک،
-جو ناآرام، متشنج و متضاد در خانواده،
-وجود الگوهای غلط و نامناسب،
-احساس حسادت و خشم در کودک،
-نبودن ارتباط صمیمانه و محترمانه بین کودک با والدین و دیگران،
-احساس ضعف و ناتوانی در برابر دیگران،
-طالب به دست آوردن معروفیت، کسب پاداش و عظمت،
-احساس خطر و خلع سلاح بودن در مقابل دیگران،
-آزادی بیش از اندازه،
-عدم احساس امنیت و نداشتن آرامش،
-فقر و تنگدستی خانواده،
-اضطراب و نگرانی،
-وجود یک محرومیت و ناکامی شدید،
-عدم تعادل روانی،
-ارضاء نشدن نیازهای اساسی کودک،
-کمبود محبت و ملاطفت،
داشتن عقده حقارت و احساس ضعف و سرخوردگی در مقابل دیگران،
-تقلید از رفتارهای دیگران.

چگونگی عملکرد:

-ابراز محبت و پذیرش صمیمی کودک،
-رفع نیازهای اساسی کودک،
-دوری از درگیری و تضاد در خانواده،
-در پیش گرفتن سیستم صحیح تربیتی در خانواده توسط والدین،
-آموختن رعایت حقوق دیگران به کودک،
-شناخت علت تجاوزگری و رفع آن،
-اعتماد به کودک و درس صداقت دادن به او،
-تقبیح و تذکر به جا،
-دادن آگاهی های لازم اجتماعی به کودک،
-الگو بودن والدین به کسانی که ارتباط دارند با کودک،
-کنترل غیرمستقیم کودک و خودداری از زورگویی و تحمیل به کودک،
-تقویت نقاط ضعف کودک و ایجاد جرأت و جسارت در او،
-دادن آزادی و استقلال لازم و ضروری به کودک،
-واگذاری مسئولیت هائی در حد توان و ظرفیت به کودک،
-احترام به کودک و درک خواسته ها و نیازهایش،
-تشویق و تقویت نقاط مثبت کودک،
-تقویت اعتماد به نفس و خویش اتکائی در کودک،
-عدم دخالت در کارهائی که ربط دارد به خود کودک.
منبع:نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط