نویسنده: حسین نجاتی
علائم و نشانه ها:
-داشتن آرزوهای زیاد در سر،-دست زدن به هر کاری برای به دست آوردن چیزی،
-توسل به پرخاشگری برای به دست آوردن خواسته،
-نادیده گرفتن اخلاق،
-برآورده کردن نیاز به هر شیوه،
-بسیار سود جو و زیاده طلب،
-دارای غرور زیاد.
عوامل پدید آورنده:
-سؤتربیت (عامل مهم)،-احساس خلاء روانی،
-فقر و محرومیت شدید،
-خود دوستی و خود پسندی،
-ترسها(بخصوص ترس از فقر و محرومیت)،
-وجود الگوهای نادرست،
-سختگیری شدید در خانواده و محیط،
-حسادت، چشم هم چشمی، نازپروردگی، افراط در محبت،
-رشد تنوع طلبی و زرق و برق.
چگونگی عملکرد:
-آشنا کردن کودک با تربیت صحیح و علمی،-برآورده کردن نیازهای کودک،
-آموزش مقابله با خواسته های طلبکارانه،
-تشویق برای بخشش به دیگران،
-مطرح کردن نمونه های الگویی(به صورتی که طمکاری چیزی زشت در نظر کودک جلوه کند)،
- وادار کردن به بخشندگی و احسان از اوان کودکی،
-خودداری از سختگیری شدید در مورد کودک،
-خودداری از درگیری های خانوادگی و عدم ارضاء نیازهای اساسی کودک،
-خودداری از تنبیه و سرزنش،
-عدم طرد کودک،
-دوری از رفتار خشونت آمیز با کودک.
منبع: نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.
/ج