جذب هنرمندان و سینماگران یهودی در هالیوود
«تقریباً 80% هنرپیشگان و تهیه کنندگان فیلمهای سینمایی هالیوود یهودی الاصل هستند.(1)»مجله یهودی post and opinion در 6 دسامبر 1974 چنین می گوید:
«یهودیها اکنون هالیوود را در اختیار دارند، همان طور که آن را تحت سلطه خوش داشتند.حضور یهودیان در هالیوود یک حقیقت تاریخی است.اکثر تولید کنندگان و کارگردانان هالیوود یهودی هستند و این در حالی است که اتحادیه نویسندگان هالیوود، در عمل از 70 تا 100 درصد از یهودیان تشکیل شده است.هنگامی که یک غیر یهودی یک کمپانی فیلم سازی را خریداری می کند یهودیان باز هم کنترل را در دست دارند.چرا که در هالیوود روابط است که باعث کسب پولهای کلان می شوند.کارهایی مانند خرید داستان فیلم، امضا شدن قراردادها توسط بازیگران، توزیع فیلم به شرکتهای زنجیره ای نمایشی مانند ادئن(odeon)همه در اختیار یهودیان است(2).»
در زمینه فیلمهای ماجراجویانه و فیلمهای عاطفی و تاریخی و جنگی، به ندرت فیلمی می بینیم که حداقل یکی از بازیگران یا کارگردان یا تهیه کننده یا مسئولان فنی آن یهودی نباشد.در اینجا برای نمونه به چند یهودی که شهرتی جهانی در صنعت سینما یافته اند، اشاره می کنیم:
پل نیومن، جک لیمون، ریچارد دریفوس، ایلیون گلد، آل پاچینو، رونالد ساترلند، باری نیومن، آلن بیتسی، دری آلن، کرک داگلاس، تونی کرتیس، کاری گرانت، جک نیکلسون، بن عازار، والتر متیور، فرانک سیناترا،جرج سیگال، برت رینولدز، جین هاکمن، جیمزکان، داستین هافمن، ریچارد هریس، ریچارد بنیامین، وودی استایگر، جرج رد اسکات، اریان اونیل، استانلی جانی(تهیه کننده)، ابردین وینکلر(تهیه کننده)و استیون اسپیلبرگ(3)(کارگردان).
هالیوود نیروهای آموزش دیده در دانشکده های مختلف سینما و بازیگری آمریکا را کاملاً حساب شده جذب می کند تاکید دارد یهودیان را در اولویت اول قرار دهد حتی اگر این یهودیها استعداد کافی و لازم را برای فیلم سازی و بازیگری نداشته باشند.آقای نادر طالب زاده که در این دانشکده ها تحصیل کرده است در این باره می گوید:
«یک همکلاسی یهودی داشتیم که از همه تنبل تر و کودن تر بود، اکثر نمرات دو و سه می گرفت.حتی پروژه ی برنامه تصویر او را ما انجام دادیم.اما همین یهودی تنبل، تنها کسی بود که از میان همه ما وارد هالیوود شد.البته چون خیلی کودن بود و نمی توانست فیلمساز شود، به او اجازه ی راه اندازی یک لابراتوار صدا دادند و او خدمات جانبی فیلم ارائه می داد.ما را که دانشجویان با استعداد و رنگ بودیم به هالیوود راه ندادند، آن یهودی را به کار گرفتند.(4)»
نویسنده یهودی نیل گابلر در مورد قدرت یهودیها در هالیوود می گوید:«ما صنعت سینما را پایه گذاری کردیم ...ما با یهودیان شرقی به به کار انداختیم ...وقتی فیلمهای مطمئن و منطقی صنعت را تحت تصرف خود گرفت هالیوود مورد هجوم گردان نویسندگان یهودی که غالباً از شرق می آمدند قرار گرفت.بسیاری ادارات قدرتمند توسط یهودیها اداره می شد.حقوقدانان یهودی بیشتر تجارت صنعت انجام می دادند و دکترهای یهودی به ضعف صنعت رسیدگی می کردند.ورای همه مسائل یهودیها فیلم تهیه کردند.»
تمام اینها باعث شد اسکات فیر حرالد با خرده گرفتن از هالیوود آنرا تعطیلات یهودی بنامد.بنابراین یهودیها به سرعت بر هالیوود مسلط شدند تا جایی که در اوایل 1921 هنری فورد به شدت به صنعت فیلم آمریکا اعتراض کرد(5).
روزنامه نگار و مورخ یهودی جی گلدبرگ در تحقیق خود در سال 1996 به نکته مهمی اشاره می کند.قدرت یهود درون نظام آمریکا عنوان تحقیق اوست.وی می نویسد:
یهودیها در تجارت رسانه ای به طور نامناسبی بیش از سهم آنها در جمعیت آمریکا حضور دارند.در تعداد اندکی از بخشهای کلیدی رسانه ها، به ویژه در میان مدیران اجرایی استودیوهای هالیوود، یهودیها به لحاظ تعداد مسلط می باشند.(6)
بن اشتاین(7)فیلمنامه نویس یهودی(فرزند هربرت اشتاین مشاور اقتصادی ریچارد نیکسون رئیس جمهور اسبق آمریکا)نیز در کتابی که خود به رشته تحریر درآورده است صراحتاً بیان کرده است که اغلب مجریان و دست اندرکاران هالیوود یهودی اند.(8)
هالیوود در انتهای قرن بیستم همچنان صنعتی با رنگ و بوی آشکار قومی است.تقریباً تمام مدیران عالی رتبه اجرایی در استودیوهای عمده یهودی هستند.نویسنده ها، تولید کننده ها و تا درصد پایین تری کارگردانها نسبتاً یهودی هستند.یک تحقیق اخیر رقم 59 درصد را در میان فیلمهای مطرح نشان می داد(9).تحقیق دیگری بیانگر این نکته است که از هر ده نفر شاغل در هالیوود 9 نفر یهودی هستند(10).وزن جمعی یهودیان موجود در صنعت فیلم سازی آمریکا به یهودیان هالیوود قدرت سیاسی زیادی می دهد.آنها یک منبع عمده پولی برای نامزدهای دموکرات هستند.پدر غیررسمی صنعت(سینما)رئیس MCA لوواسرمن قدرت نفوذ فوق العاده ای در دولت و سیاستهای ملی دارد.وزیران اجرایی هالیوود از تاسیس اسرائیل در سال 1948 با وجد زیادی استقبال کردند.(11)
«امروزه سینمای هالیوود منکر این واقعیت نیست که بسیاری از مهره های کلیدی در سینمای آمریکا(صرفنظر از تخصص ایشان در زمینه های گوناگون سینمایی)صرفاً به این دلیل که یهودی یا یهودی زاده اند، از میان اقران خود برگزیده شده و مدارج ترقی را پیموده اند.
گر چه پیروی از آیین موسی علیه السلام به معنای تبعیت از مرام صهیون نیست از این رو در دو واژه یهودی و صهیونیست را چهره پنهان داشته و به همین دلیل نیز بیشتر اعضای باشگاه سری خود را از بین پیروان آیین یهود برگزیده است.حاصل آن که در تمامی شئون اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مغرب زمین، ظاهراً همیشه یهودیان(و در حقیقت همواره صهیونیستها)مقدم بوده اند.طبعاً هالیوود نیز به عنوان یکی از مظاهر هنر و تکنولوژی مغرب زمین از این قاعده مستثنی نیست و حتی تلاشی هم در جهت انکار این مدعا ندارد.(12)»
بایکوت هنرمندان و سینماگران مستقل در هالیوود
اصولاً در نظام اداری پیچیده هالیوود، قوانین نانوشته بسیاری وجود دارند که همواره یهودیان در اولویت اند و اگر یک یهودی از مرام سیاسی صهیونیسم نیز جانبداری کند، طبعاً مدارج ترقی در هالیوود را با سرعت بیشتری خواهد پیمود.اما اگر همین هنرمند یهودی بی طرف باقی بماند یا ندرتاً بر خلاف نظام تبلیغاتی صهیونیسم گام بردارد، به سهولت از گردونه هالیوود بیرون خواهد افتاد(13).»بر همین اساس، معمولاً کمیته بررسی فعالیت های ضد آمریکایی، هنرمندان و کارگردانان مهاجر اروپایی را مورد بازجویی قرار می دهد و آنان را تهدید می کند که اگر در مسیر مورد نظر آمریکا(صهیونیسم)گام برندارند به سختی مجازات خواهند شد.
هدف از این اقدام، جلوگیری از فعالیت کارگردانان و فیلم سازانی بود که قصد داشتند خارج از چهارچوبهای ساختگی و مبتذل هالیوود دست به خلق آثار هنری بزنند(14).حذف چارلی چاپلین به اتهام کمونیست بودن و در قضیه مک کارتی، بی اعتنایی به لورسن ولز پس از ساختن فیلم همشهری کین و تحریم براندو به دلیل روحیه ی عصبی او، وایال سیوان کارگردان یهودی مقیم فرانسه که آثار هنری او دارای محتوای انتقادی از رژیم صهیونیستی است و نیز میل گیبسون(15)تهیه کننده و کارگردان سینمای هالیوود که بسیاری از ادعاهای صهیونیستها مبنی بر وقوع هولوکاست را رد کرده مشتی از خروار هستند.
لذا می بینیم از سال 1951 میلادی که سناتور آمریکایی جو مک کارتی، طی نطقی آتشین از رواج افکار کمونیستی در میان فرهیختگان و هنرمندان ایالات متحده سخن راند و از هنرمندان ایالات متحده و مقامات کاخ سفید خواست تا هر
چه زودتر ریشه کمونیسم را در مهد تمدن غرب بخشکانند، افرادی چون رونالد ریگان، که یکی از اعضای کمیته بررسی فعالیت های ضد آمریکایی بود و عده ای از سرشناس ترین کارگردانان جهان از جمله آرتور میلو و کلیفورد اودیتس و چارلی چاپلین را به ضدیت با آمریکا و همسویی با اتحاد جماهیر شوروی(که همچنان تحت سلطه رژیم خودکامه استالین قرار داشت)متهم کردند و بسیاری دیگر را در لیست سیاه قرار دادند.(16)
«در نظام مافیایی هزار چهره هالیوود، برای یک هنرمند ضد صهیونیست(حتی اگر یهودی باشد)جایی وجود ندارد و سرنوشت تلخ بزرگترین هنرمند تاریخ سینما چارلی چاپلین گواهی است بر این مدعا.
چارلز اِسپنسر چاپلین یهودی زاده فقیری بوده دوران کودکی را در عسرت و تنگدستی گذراند و در نخستین سالهای شکوفایی سینما در آمریکا با تکیه بر خلاقیت و استعداد فردی خود سرانجام به اوج قله شهرت و افتخار فراز آمد.او به عنوان یک هنرمند یهودی، در اکثر نقشهای سینمایی آغازین خود، تصویری بدیع و جذاب از یک «یهودی سرگردان» به تماشا گذاشت و این همان الگوی مطلوب سیاستگزاران هالیوود محسوب می شد.به تدریج چارلی چاپلین به محبوب ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیه کنندگی آثارش را خود بر عهده گرفت.اکنون این مجال برای او پدید آمده بود تا پس از سالیان متمادی به دل مشغولی های خویش بپردازد و فارغ از نظام مافیای حاکم بر هالیوود حرف دل خود را به زبان تصویر بیان کند.ولی لابی صهیونیسم در هالیوود این روال را نمی پسندید و از همین جا بود که دشمنی ها آغاز شد.
چارلی چاپلین هنرمند محبوب مردم که پیش از این در اکثر آثار خود به عنوان یک فقیر خانه به دوش، تمثیلی از مظلومیت جهانی یهودیان بود، اکنون از قالب «یهودی سرگردان»بیرون آمده و در نقشهای متفاوت(همچون:انسانی ماشینی، ثروتمندی عیاش یا دیکتاتوری زورگو)نظام ارزشی غرب را به سخره می گرفت و این روالی نبود که صهیونیستهای هالیوود آن را تحمل کنند.لذا ماشین سانسور هالیوود به کار افتاد و چاپلین را نیز همچون بسیاری دیگر از هنرمندان مستقل هالیوود(به جرم واهی کمونیست بودن)برای همیشه از عرصه بازیگری کنار گذاشت.
ناگزیر چاپلین به اروپا رفت و همزمان با ترک هالیوود، بازگشت او به آمریکا ممنوع اعلام شد! این گونه بود که پرونده هنری مشهورترین بازیگر یهودی تاریخ سینما به جرم عدم تمکین از مرام صهیونیسم بین الملل برای همیشه بسته شد و او واپسین سالهای عمر خود را در عزلت و گمنامی سپری کرد(17).» بسیاری از ما اگر عکس واپسین سالهای عمر او را ببینیم او را نخواهیم شناخت.(18)
یکی از سینماگران مشهور آمریکایی که سلطه گران بر سینمای هالیوود با آن برخورد کردند مارلن براندو بود.پس از اظهارت وی در پخش لاری کینگ تلویزیونی درباره ی سلطه ی یهودیان بر هالیوود، «مجموعه های یهودی وی را مورد انتقاد شدید قرار دادند و با خشونت با براندو برخورد کردند و صریحاً گفتند کاری می کنند که براندو به کار باز نگردد.آنها وی را ضد یهود نامیدند.ترس در براندو به جایی رسید که خود به مقامات ویسنتال رفت، با دو زانو به زمین افتاد، دستهای ویسنتال را بوسید و از او طلب عفو و بخشش می کرد.ویسنتال او را بخشید و از آن هنگام تا به حال براندو از یهود جز خوبی ذکر نکرده است(19)».
در اثر برخوردهای سلطه گران و مدیران سینمای هالیوود «کار به جایی رسید که ده تن از سینماگران و سناریو نویسان هالیوود که بعدها به هالیوودهای دهگانه شهرت یافتند به زندان و محرومیت از کار و سفر محروم شدند و این افراد عبارتند از:الفا بیزنی، هربرت بیبرمن، لسترکول، ادوارد دیمیتریک، رینگ لاردنر، جان هاوارد لاوسن، آلبرت مالتس، سام اورنیز، آدریات اسکاف و دالتون ترومپو.(20)
تهیه کنندگان و سرمایه گذاران هالیوود حتی در برابر حرکتهای خودسرانه ستارگان سینما خارج از حوزه ی آمریکا نیز واکنش نشان می دهند.برای مثال بعد از بازی میکی روک در فیلم فرانچسکو اثر لیلیانا کاوانی که مضمونی دینی داشت عملاً بازیگر این فیلم را تحریم کردند.زیرا در فیلمی از یک فیلمساز سیاسی اروپایی نقش آفرینی کرده بود که اتفاقاً در این اثر به سوی مذهب و اخلاق گرایش داشت.جیان ماریا ولونته بازیگر برجسته ایتالیایی فیلم مسیج هرگز به اینجا نیامد به خاطر شرکت در فیلمهای سیاسی و انقلابی با مضمون ضد آمریکایی حتی اجازه عبور از آسمان آمریکا به وسیله هواپیما را نیافت.(21)
این روند تا به امروز در هالیوود همچنان ادامه دارد.مثلاً «مثلاً ایزابل اجانی فرانسوی که جایزه بهترین هنرپیشه زن را در کن 1994 گرفته بود، جایزه او را گرفته و به دیگری دادند.حتی تهمت ایدز به وی زدند.چون حاضر نشده بود عرب بودن پدرش را منکر شود و یا مثلاً در مورد آلن دلون و ژان پل بلموندو فرانسوی، سوفیالورن ایتالیایی، اما تامسون انگلیسی و کوین کاستنر آمریکایی، ونسی رادرگریف انگلیس هم چنین حق کشی هایی را روا داشتند(22).»
میل گیبسون یکی فیلمسازان سینمای هالیوود نیز که اندیشه های صهیونیستی را رد کرده و این نوع نگاه، در فیلمهایش نیز مشهود است مورد مخالفت سینمای صهیونیسم قرار گرفت.وی ماجرای هولوکاست را که صهیونیست ها آن را به اسطوره ای مقدس و نمادی برای مظلوم نمایی خویش تبدیل کرده اند تکذیب کرده و آن را قضیه ای جعلی می داند.فیلم جنجال برانگیز مصائب مسیح از جمله فیلمهایی است که وی بر ضد تفکرات افراطی یهودیان ساخته است و به دلیل نوع نگرشی که به مسأله یهود و صهیونیسم دارد و در میان هنرمندان غربی منتقدین و مخالفین سرسختی پیدا کرده(23)و از سوی سردمداران سینمای هالیوود مورد غضب واقع شده است.یکی دیگر از هنرمندان و کارگردانان یهودی که مورد غضب سینمای هالیوود و دیگر صهیونیستها قرار گرفت و حتی به مرگ تهدید شد ایال سیوان می باشد.وی به دلیل اینکه نوشته ها و آثارش، محتوای انتقاد از سیاستهای رژیم صهیونیستی دارد با واکنش منفی سینمای هالیوود و شخصیتها و سازمانهای یهودی صهیونیستی زیادی رو به رو شد به گونه ای که وی بارها از سوی گروهها و سازمانهای صهیونیستی، به دلیل فعالیت در این عرصه و تولید فیلمهایی با محوریت انعکاس وضعیت اسف بار زندگی فلسطینیان، تهدید به مرگ شده است.
بدین ترتیب، «هالیوود پس از تصفیه های خونین استالین در عهد شوروی سابق که پشت همه را به لرزه درآورد، دست به بزرگترین تصفیه فرهنگی و سینمایی در جهان غرب زد تا راه برای سیطره و سلطه جویی سران کاخ سفید و صهیونیسم بین الملل بر منابع و ثروتهای جهان و چپاول آن هموار گردد.
پس از این تصفیه سیاه که آمریکا همچنان می کوشد آن را مخفی نگه دارد، مجموعه ای از فیلمهای جیمز باند، مرد شش میلیون دلاری، رامبو و غیره به بازارهای آثار هنری و سینمایی جهان، به ویژه جهان سوم راه یافت و چشم نسلهای جوان را که از ماهیت سلطه جویانه آمریکا و صهیونیسم بی اطلاع بودند به خود خیره ساخت(24).»
این گونه برخورد با هنرپیشگان و هنرمندان مستقل، محصول مدیریت حاکم بر سینمای هالیوود می باشد.
پی نوشت ها :
1.رحمانی، شمس الدین:پیشین.
2.فیلدز، اد:«پشت پرده هالیوود»، ترجمه مهران شباهنگ، روزنامه رسالت، شماره 5326، 1383/4/9، ص 14.
3.ابوغنیمه:پیشین، ص 82
4.روزنامه رسالت، "پرده ای به نام سینما-گفتگو با دکتر مجید شاه حسینی"، 30 تیر 1383، شماره 5344، ص 13
5.روزنامه رسالت، 1383/5/13، ص 14
6.همان
7.Ben shtain
8.www.yahoo.net/maghalat/other/10.htm
9.همان
10.نوران، ب:روزنامه رسالت، 83/6/3، ص 14
11.پیشین
12.شاه حسینی، مجید:سینما و صهیونیسم، کانون فرهنگی بشری، ص 2.
13.همان.
14.هالیوود و صهیونیسم، پیشین، ص 26.
15.Mel Gibson
16.پیشین.
17.شاه حسینی، مجید:سینما و صهیونیسم، کانون فرهنگی بشری، صص 3-5.
18.روزنامه کیهان، "هالیوود در تسخیر یهودیان"، 10 شهریور 1384 به نقل از سایت آفتاب
19.دیوک، دیوید:پیشین، ص 135
20."هالیوود وصهیونیسم" پیشین.
21.روزنامه اعتماد، پیشین.
22.روزنامه کیهان، همان، 10 شهریور 1384.
23.نشریه رویداد و گزارش اسرائیل، موسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، 1384/12/27، شماره 289، ص 29-30.
24.شاه حسینی، مجید:پیشین، صص 26-27.
