اگر مواد مخدر تا این حد خطرناک اند، چرا در طبیعت وجود دارند؟

واقعیت این است که در هستی، هیچ چیز خیر مطلق نیست و هیچ چیز هم شرّ مطلق نمی باشد. در هستی، به جای خیر و شر، «بجا» و «نابجا» وجود دارد. هر چیزی اگر «در جای خود» قرار داشته باشد خیر است و اگر «از جای خود» بیرون رود تبدیل به شر می شود.

در مورد موادمخدر نیز همین قاعده صدق می کند. هریک از مواد در جایی کاربردی ارزشمند و گرانقدر دارند که منحصر به فرد و یگانه است. اثر ضدعفونی کننده ی فوری و قوی الکل، آن را به عنصری ارزشمند در طب تبدیل کرده است. در صنایع داروسازی، الکل به عنوان ماده ی حامل یا پایه ی بسیاری از داروها به کار می رود. اثر ضددرد فوق العاده قوی ترکیبات تریاک برای تسکین بسیاری از بیماران ضروری است. دردهای شدید پس از عمل های جراحی، دردهای بیمارانی که در مراحل پیشرفته ی سرطان ها هستند و دردهای برخی بیمارانی که ضایعات عصبی دژنراتیویا تروماتیک دارند، ممکن است فقط به ترکیبات مخدر پاسخ دهند. برخی داروها که براساس ترکیب شیمیایی حشیش ساخته شده اند می توانند بی اشتهایی و تهوع بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی را کنترل کنند. همچنین این داروها برای پایین آوردن فشار داخل چشم در بیمارانی که گلوکوم مقاوم به درمان دارند مؤثر بوده اند. ترکیبات نیکوتین برای پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت آلزایمر، پارکینسون و کولیت اولسراتیو مؤثر بوده اند. و بالاخره ترکیبات محرک (داروهای شبه آمفتامینی) برای درمان بیش فعالی در کودکان و نوجوانان و بیماری نارکولپسی مؤثر واقع شده اند.

بنابراین، کاملاً روشن است که این مواد «بد» نیستند، وجود آن ها در طبیعت حاصل یک «خطا» یا «شر» نبوده است. آن ها در جای خود مفید و بلکه ضروری هستند. استفاده ی «نابجا» از آن ها عامل گرفتاری ما انسان هاست.

جهان چون چشم و خط و خال و ابروست ... که هر چیزی به جای خویش نیکوست

اگر یک ذره را برداری از جای ... همه عالم فروریزد سراپای

به قول باربارا آن برنن- روان پزشک، محقق ناسا در زمینه ی انرژی درمانی و نویسنده ی کتاب «هاله درمانی با دستان شفابخش»-«بیماری نتیجه ی عدم تعادل است و عدم تعادل نتیجه ی به فراموشی سپردن هویت».

نویسنده: دکتر محمدرضا سرگلزایی
منبع مقاله : سرگلزایی، محمدرضا؛ (1386)، اعتیاد، تهران: نشر قطره، چاپ اول