قرعه كشي طبيعي

 natural lottery

اين اصطلاح را رولز و ديگران براي بيان اين نكته به كار مي برند كه توزيع مواهب [ طبيعي ] فاقد معيار خاصي است. به نظر مي رسد مناقشه اي در اين نباشد كه بگوييم ما مسئول هر آن چيزي هستيم كه به خواست خود انجام داده ايم ( و لذا ممكن است براي انجام آنها به طور معقولي مسئول شمرده شويم )، اما مسئوليتي در برابر آنچه به صورت تصادفي رخ داده است نداريم. همچنين به نظر مي رسد كه مناقشه اي در اين نباشد اگر بگوييم ما شايسته ي پاداش براي چيزهايي هستيم كه محصول تلاش ماست و نه آنچه به صورت اتفاقي از آن برخوردار شده ايم. رولز معتقد است مواهبي كه قرعه كشي طبيعي ( يعني امور تصادفي مانند خصوصيات مادرزادي و موروثي ) در اختيار ما نهاده است، از نقطه نظر اخلاقي، دل بخواهي و فاقد معيارند؛ بنابراين نبايد بر الگوي عادلانه ي توزيع تأثيري بگذارند. اين نكته نه فقط در مورد آن دسته از مواهب كه قطعاً ناشي از قرعه كشي طبيعي اند (‌مانند استعداد نواختن موسيقي ) بلكه در مورد خصوصياتي مانند استعداد و تواناييِ سخت كار كردن هم مصداق دارد. همه داراي چنين استعدادي نيستند و كساني كه داراي آن اند افراد خوش شانسي هستند كه آن را به سبب شايستگي خود به دست نياورده اند. بنابراين به خود اين استعداد نبايد پاداشي تعلق گيرد، چنان كه به هنگام توزيع منابع كمياب، فقدان اين استعداد ( يعني تنبلي مادرزادي ) نبايد به زيان افراد تمام شود.
مفهوم قرعه كشي طبيعي بيش از هر كس ديگري براي معتقدين به برابري در اقبال مطرح است كه مي كوشند تأثيرات شانس را [ براي همگان ] برابر سازند، در حالي كه كاري به تفاوت هاي برآمده از تصميمات اشخاص ندارند و كوششي براي جبران يا برابرسازي آنها صورت نمي دهند. البته از همين جاست كه تصوير به تدريج پيچيده مي شود.
منبع مقاله :
پايك، جان، (1391)، فرهنگ اصطلاحات فلسفه ي سياسي، مترجمان: سيد محمدعلي تقوي- محمدجواد رنجكش، تهران: نشر مركز، چاپ اول