ترجمه و تألیف: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون
منبع: راسخون
انکار تغییرات آب و هوا، اشاره به نگرش افرادی دارد که بر این باورند که گرم شدن کره زمین یک فرآیند طبیعی است و انسان میتواند کنترل کمی بر آن داشته باشد. هم چنین افرادی که تغییرات آب و هوا را انکار میکنند، فکر میکنند که موضوع گرم شدن کره زمین بیش از حد نگران کننده نشان داده میشود در صورتی که گرم شدن را تهدیدی کوچک و یا حتی هیچ تهدیدی برای بشریت نمیدانند.
اگر چه، به کمک شواهد علمی اثبات شده که خطر گرم شدن کره زمین واقعی است، اکثر مردم به این مشکل بی اعتنا هستند و نگرششان به این موضوع به گونهای است که حقایق مشخص این موضوع را به طور کامل انکار میکنند. انکار تغییر آب و هوا اعتقاد به این موضوع است که مشکل گرم شدن کرهی زمین جعلی است و بیش از حد بزرگ نمایی شده است. فعالان ضد محیط زیست نیز ادعا میکنند که پولی که برای بودجه تحقیقات مربوط به تغییرات آب و هوا هزینه میشود، میتواند برای مسائل مهمتری استفاده شود. انکار تغییرات آب و هوا مانع هر گونه تلاش برای افزایش آگاهی مردم در مورد این موضوع و حتی باعث ایجاد شک در ذهن مردم میشود که آیا گرم شدن کره زمین واقعی است یا ساختگی.
فعالان محیط زیست ادعا میکنند، پشتوانه کسانی که تغییرات آب و هوایی را که یک واقعیت است را انکار میکنند، شرکتهای با کارخانهجات بزرگ هستند که منافعشان در صورت افزایش آگاهی مردم در مورد گرم شدن کره زمین به خطر میافتد. اما حقیقت این است که بسیاری از ما به یک اندازه، در زندگی خود تغییراتی را که در محیط زیست به وجود آوردهایم را انکار میکنیم. چهارمین گزارش ارزیابی تغییرات آب و هوایی هیئت بین المللی (IPCC) اشاره کرده است که فعالیتهای انسانی، عامل اصلی گرم شدن کره زمین است، اما در اعتبار این گزارشها شک و شبهه وجود دارد. باید بگوییم که علتهای زیادی برای تغییرات آب و هوایی وجود دارند و مورد شک قرار گرفتهاند، اما برای توجیه این ادعا که انسان باعث تغییرات در محیط زیست شده هیچ مدرک دقیقی وجود ندارد، و این که گرم شدن کره زمین میتواند یک فرآیند طبیعی و در نتیجه اجتناب ناپذیر باشد.
گرم شدن کره زمین یک مسئله جدی است و به جای طرف داران محیط زیست، دولت های مربوطه باید گامهای فوریای علیه آن بردارند.
تا به امروز هیچ گزارشی نتوانسته با مدارک کافی اثبات کند که گرم شدن کره زمین یک تهدید بزرگ است و انسانها مسئول آن هستند. خود محققانی که این گزارشها را ارائه دادند از درستی آن مطمئن نیستند و گزارشهای خود را اغلب با کلمات مانند "به احتمال زیاد"، "احتمالاً" و غیره، ارائه دادهاند.
حتی اگر ما قبول کنیم که گرم شدن کره زمین یک تهدید جدی است، نمیتوانیم هیچ کاری در مورد دلایل طبیعی وقوع آن مانند تولید گازهای گل خانهای طبیعی به دلیل فورانهای آتش فشانی که تأثیر بیشتری نسبت به دلایل ناشی از فعالیتهای انسانی دارند، انجام بدهیم. بنا بر این به جای در خواست از کشورها برای کاهش تولید گازهای گل خانهای خود، محققان باید با هم کار کنند تا روشی را ابداع کنند که بتواند در کنترل انتشار گازهای مضر در جو در طول یک فاجعه طبیعی، کمک کند.
این دلیل که بگوییم ذوب شدن یخچالهای طبیعی به دلیل فعالیتهای انسانی است چیز زیادی را در مورد گرم شدن کره زمین اثبات نمیکند، چون یخچالهای طبیعی در طول هزاران سال گذشته نیز ذوب شده است و یا در حال رشد بودهاند.
روان شناسان بر این باورند که دلیل این که ما در مورد این مسائل از خود شک وتردید نشان میدهیم، به خاطر این است که تغییرات آب و هوایی چیزی است که ما به عنوان انسان نمیخواهیم به آن فکر کنیم چون باعث اختلال در احساس خوش بینی و طول عمر ما میشود. آنها هم چنین این دیدگاه را دارند که حتی اگر بسیاری از ما بدانیم که الگوهای آب و هوایی بر روی زمین به شدت در طول چند صد سال گذشته تغییر کرده است، خیلی راحت با این مشکل کنار میآییم که ما در آینده نخواهیم بود که عواقب آن را ببینیم. این تا حد بسیار زیادی شکل افکار عمومی در گرم شدن کره زمین است. روان شناسان نیز از این دیدگاه نگاه میکنند که اگر بدانیم گرم شدن کره زمین به این صورت میتواند بسیار سریع اتفاق بیافتد و توانایی این را دارد که در پانزده تا بیست سال آینده بر زندگی ما تأثیر بگذارد، مسلماً واکنش ما به این قضیه کاملاً متفاوت خواهد بود.
محققانی که الگوهای رفتاری انسان را مطالعه میکنند به این نکته اشاره میکنند که ما تمایل داریم خود را در ردیف انکار کنندگان تغییرات آب و هوا قرار دهیم چون حرفهای متقاعد کنندهای که ما دوست داریم بشنویم، میگویند. در صورتی که یک تهدید بلند مدت برای ما وجود داشته باشد، دو راه وجود دارد که میتوانیم نسبت به آن واکنش نشان بدهیم: این چالش را پذیرفته و برای مبارزه با آن تلاش کنیم، یا با این دلیل که میزان این خطر در آن حدی نیست که در کوتاه مدت کشنده باشد هم چنان آن را انکار کنیم و ما به عنوان یک جامعه باید عواقب بعدی آن را قبول کنیم. مبارزه با گرم شدن کره زمین تلاشهای بسیاری میخواهد، در صورتی که ما با نعمتهایی که علم به ما ارائه داده است راحت زندگی کردن را دوست داریم و دست کشیدن از آنها برای مبارزه به نظر خسته کننده میآید.
تنها راهی که ما را در مبارزه با گرم شدن کره زمین به جلو میبرد، تلاش همگانی ماست. واقعاً ما نمیتوانیم عقب نشینی کنیم و فقط با تکیه بر طرف داران محیط زیست از آنها بخواهیم برای ما با این مشکلات مبارزه کنند. آنها میتوانند به ما بگویند که چه خطراتی در آینده در کمین ماست، اما این وظیفه جامعه مدنی است که با اتخاذ اقدامات اصلاحی در برابر این تهدید بایستند. اقدامات ما در یک یا دو دهه آینده تعیین خواهد کرد که بچهها و آیندگان ما چه نوع زندگیای خواهند داشت. همان طور کسانی که میخواهند با انکار تغییرات آب و هوایی زندگی کنند، وقت آن است که قبل از این که خیلی دیر شود، از خواب بیدار شوند.
فعالان محیط زیست ادعا میکنند، پشتوانه کسانی که تغییرات آب و هوایی را که یک واقعیت است را انکار میکنند، شرکتهای با کارخانهجات بزرگ هستند که منافعشان در صورت افزایش آگاهی مردم در مورد گرم شدن کره زمین به خطر میافتد. اما حقیقت این است که بسیاری از ما به یک اندازه، در زندگی خود تغییراتی را که در محیط زیست به وجود آوردهایم را انکار میکنیم. چهارمین گزارش ارزیابی تغییرات آب و هوایی هیئت بین المللی (IPCC) اشاره کرده است که فعالیتهای انسانی، عامل اصلی گرم شدن کره زمین است، اما در اعتبار این گزارشها شک و شبهه وجود دارد. باید بگوییم که علتهای زیادی برای تغییرات آب و هوایی وجود دارند و مورد شک قرار گرفتهاند، اما برای توجیه این ادعا که انسان باعث تغییرات در محیط زیست شده هیچ مدرک دقیقی وجود ندارد، و این که گرم شدن کره زمین میتواند یک فرآیند طبیعی و در نتیجه اجتناب ناپذیر باشد.
گرم شدن کره زمین یک مسئله جدی است و به جای طرف داران محیط زیست، دولت های مربوطه باید گامهای فوریای علیه آن بردارند.
تا به امروز هیچ گزارشی نتوانسته با مدارک کافی اثبات کند که گرم شدن کره زمین یک تهدید بزرگ است و انسانها مسئول آن هستند. خود محققانی که این گزارشها را ارائه دادند از درستی آن مطمئن نیستند و گزارشهای خود را اغلب با کلمات مانند "به احتمال زیاد"، "احتمالاً" و غیره، ارائه دادهاند.
حتی اگر ما قبول کنیم که گرم شدن کره زمین یک تهدید جدی است، نمیتوانیم هیچ کاری در مورد دلایل طبیعی وقوع آن مانند تولید گازهای گل خانهای طبیعی به دلیل فورانهای آتش فشانی که تأثیر بیشتری نسبت به دلایل ناشی از فعالیتهای انسانی دارند، انجام بدهیم. بنا بر این به جای در خواست از کشورها برای کاهش تولید گازهای گل خانهای خود، محققان باید با هم کار کنند تا روشی را ابداع کنند که بتواند در کنترل انتشار گازهای مضر در جو در طول یک فاجعه طبیعی، کمک کند.
این دلیل که بگوییم ذوب شدن یخچالهای طبیعی به دلیل فعالیتهای انسانی است چیز زیادی را در مورد گرم شدن کره زمین اثبات نمیکند، چون یخچالهای طبیعی در طول هزاران سال گذشته نیز ذوب شده است و یا در حال رشد بودهاند.
روان شناسان بر این باورند که دلیل این که ما در مورد این مسائل از خود شک وتردید نشان میدهیم، به خاطر این است که تغییرات آب و هوایی چیزی است که ما به عنوان انسان نمیخواهیم به آن فکر کنیم چون باعث اختلال در احساس خوش بینی و طول عمر ما میشود. آنها هم چنین این دیدگاه را دارند که حتی اگر بسیاری از ما بدانیم که الگوهای آب و هوایی بر روی زمین به شدت در طول چند صد سال گذشته تغییر کرده است، خیلی راحت با این مشکل کنار میآییم که ما در آینده نخواهیم بود که عواقب آن را ببینیم. این تا حد بسیار زیادی شکل افکار عمومی در گرم شدن کره زمین است. روان شناسان نیز از این دیدگاه نگاه میکنند که اگر بدانیم گرم شدن کره زمین به این صورت میتواند بسیار سریع اتفاق بیافتد و توانایی این را دارد که در پانزده تا بیست سال آینده بر زندگی ما تأثیر بگذارد، مسلماً واکنش ما به این قضیه کاملاً متفاوت خواهد بود.
محققانی که الگوهای رفتاری انسان را مطالعه میکنند به این نکته اشاره میکنند که ما تمایل داریم خود را در ردیف انکار کنندگان تغییرات آب و هوا قرار دهیم چون حرفهای متقاعد کنندهای که ما دوست داریم بشنویم، میگویند. در صورتی که یک تهدید بلند مدت برای ما وجود داشته باشد، دو راه وجود دارد که میتوانیم نسبت به آن واکنش نشان بدهیم: این چالش را پذیرفته و برای مبارزه با آن تلاش کنیم، یا با این دلیل که میزان این خطر در آن حدی نیست که در کوتاه مدت کشنده باشد هم چنان آن را انکار کنیم و ما به عنوان یک جامعه باید عواقب بعدی آن را قبول کنیم. مبارزه با گرم شدن کره زمین تلاشهای بسیاری میخواهد، در صورتی که ما با نعمتهایی که علم به ما ارائه داده است راحت زندگی کردن را دوست داریم و دست کشیدن از آنها برای مبارزه به نظر خسته کننده میآید.
تنها راهی که ما را در مبارزه با گرم شدن کره زمین به جلو میبرد، تلاش همگانی ماست. واقعاً ما نمیتوانیم عقب نشینی کنیم و فقط با تکیه بر طرف داران محیط زیست از آنها بخواهیم برای ما با این مشکلات مبارزه کنند. آنها میتوانند به ما بگویند که چه خطراتی در آینده در کمین ماست، اما این وظیفه جامعه مدنی است که با اتخاذ اقدامات اصلاحی در برابر این تهدید بایستند. اقدامات ما در یک یا دو دهه آینده تعیین خواهد کرد که بچهها و آیندگان ما چه نوع زندگیای خواهند داشت. همان طور کسانی که میخواهند با انکار تغییرات آب و هوایی زندگی کنند، وقت آن است که قبل از این که خیلی دیر شود، از خواب بیدار شوند.
/ج