آشنایی با نام های خداوند: المُصوّر

المصور به معنی آفریننده ی صورت ها و شکل هاست بدون پیروی از نمونه ای و «شیخ برسی»(ره) فرموده است اگر زنی نازا هفت روز روزه بگیرد و این اسم را بر جامی بنویسد و سیزده مرتبه آن اسم را بخواند پس آن را بشوید و از آن بنوشد
سه‌شنبه، 20 آبان 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آشنایی با نام های خداوند: المُصوّر

عدد ابجدی: 336  المصور به معنی آفریننده ی صورت ها و شکل هاست بدون پیروی از نمونه ای و «شیخ برسی»(ره) فرموده است اگر زنی نازا هفت روز روزه بگیرد و این اسم را بر جامی بنویسد و سیزده مرتبه آن اسم را بخواند پس آن را بشوید و از آن بنوشد خداوند او را پسری صالح عطا فرماید و در بعضی رسایل است که اگر زنی آبستن نشود تا هفت روز، روزی سیصد و سی و سه مرتبه این اسم را بخواند و این مربّع را با خود نگاه دارد حامله گردد:
 

86

91

79

80

76

83

87

90

82

77

89

88

92

85

81

78

شکل شماره(1)
 
مَلَک عِلوی موکِّل بر این اسم «رویائیل» و مَلَک سِفلی «صحیوش» است و در بعضی از کتب است که هر زن عقیم که فرزند خواهد هفت روز، روزه بگیرد و در وقت افطار بیست و یک مرتبه این اسم را بر آب بخواند و به آن بدمد و از آن بیاشامد، خداوند او را وَلَدی صالح کرامت فرماید و اگر کسی این اسم را دوهزار و هشتاد و دومرتبه بخواند، صاحب فصاحت و بلاغت لسان گردد و بر شعر گفتن قادر شود.
 

پژوهه در مفهوم اَلمُصوَّر از مترجم

اسم فاعل از «تصویر» گرفته شده و به معنی «صورتگر و صورت بخش» است. در آخرین آیه ی سوره ی حشر(آیه 24) از مسأله خلقت و آنچه مربوط به آن است، مانند نظم بندی و صورت بندی و قدرت و حکمت بحث می کند. شایان ذکر است که در روایات اسلامی اهمیّت فوق العاده ای به این آیات داده شده است.

این واژه (المصوِّر) از اسمای خداوند و به معنی نگارنده و چهره ساز می باشد که در کتاب الهی یک مرتبه ذکر شده است. این اسم که از اسمای فعل الهی است گویای آخرین پردازش در مسیر خلقت می باشد که تأخّر آن در آیه ی کریمه (حشر/24): «هُوَاللهُ الخالقُ الباریءُ المُصَوِّرُ لَهُ الاَسماءُ الحُسنی»، گویای همین مطلب است. توضیح این که بر حسب نظر محققین کلام در سیر ایجاد جهان، عالم هستی قبل از خروج از کَتم عدم بر طبق تقدیر الهی-یا قَدَر علمی-ایجاد گردیده و سپس نقش پذیرفته است، از این رو سه اسم متوالی در این آیه این سه مرحله را مشخص نموده اند، یعنی صرف ایجاد و خروج از استوای امکانی به وجوب غیری از ناحیه ی اسم خالق، ایجاد بر وفق تقدیر بر عهده ی اسم باری و بالاخره مشخص شدن جزیی و حدود وجودی که بر بهترین وجه است، نقش اسم "مُصوِّر" می باشد. بنابه تفسیر فوق اسم مصوّر ربطی به انسان یا موجودات مادّی و چهره پردازی خداوند در رَحِم جنس مادّه ی موجودات نداشته و تمام خلقت از مادّی و مجرّد را در بر می گیرد. چه ملاک تشخّص، وجود و ملاک ظهور تشخّص است که به واسطه ی این اسم می باشد که با ظهور سلطنت این اسم موجودات به نحو متمایز از هم متمایز می گردند. و امّا چون اسمای حُسنای الهی بر حسب موجودات اعتبار می گردد و چون این سه اسم-خالق و باری و مصوِّر -کلّ موجودات را ایجاد می کنند، پس با ظهور این اسم تمام اسمای الهی قابل اعتبارند، از همین رو در پی این اسم بدون فاصله قید «لَهُ الاسماءُ الحُسنی» آمده است.
 
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی

منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.